(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Metionino - Vikipedio Saltu al enhavo

Metionino

El Vikipedio, la libera enciklopedio
Metionino
Plata kemia strukturo de la
Metionino
Tridimensia kemia strukturo de la
Metionino
Alternativa(j) nomo(j)
  • Acimetino
Kemia formulo
C5H11NO2S
CAS-numero-kodo 59-51-8
ChemSpider kodo 853
PubChem-kodo 6137
Merck Index 15,6047
Fizikaj proprecoj
Aspekto blanka kristala pulvoro
Molmaso 149.208 g·mol−1
Denseco 1.340g cm−3
Fandpunkto 281  °C
Acideco (pKa) 9.21[1]
Solvebleco Akvo:48 g/L
Mortiga dozo (LD50) 36000 mg/kg (buŝe)
Sekurecaj Indikoj
Riskoj R33
Sekureco S24 S25
Pridanĝeraj indikoj
Danĝero
GHS etikedigo de kemiaĵoj
GHS Damaĝo-piktogramo
07 – Toksa substanco 08 – Risko al sano
GHS Signalvorto Averto
GHS Deklaroj pri damaĝoj H302, H315, H319, H335, H341[2]
GHS Deklaroj pri antaŭgardoj P201, P202, P261, P264, P270, P271, P280, P281, P301+312, P302+352, P304+340, P305+351+338, P308+313, P312, P321, P330, P332+313, P337+313, P362, P403+233, P405, P501
Escepte kiam indikitaj, datumoj estas prezentataj laŭ iliaj normaj kondiĉoj pri temperaturo kaj premo
(25  °C kaj 100 kPa)

La aminoacido metionino (simbolo MetM) aperas en du spegulizomera (ĥiraleco) formo. La L-metionino estas esenca por la homo, proteinogena aminoacido, kiu nomiĝas ankaŭ post IUPAC kiel Alfa-Amino-Gama-metiltiobuteracido. Entute ekzistas nur du aminoacidoj (ambaŭ hidrofoboj), kiuj ligas sulfuron (metionino kaj cisteino). Ĉe metionino, la sulfuro estas ligita tra Tioetera ligo kaj pro tio ĝi estas malpli reakciema.

La kemia formulo estas C5H11NO2S. CH3-S-CH2-CH2-CH-NH2-COOH

La homa taga bezono estas ĉ. 1-2 gramoj.

Metionino estas grava kiel metilgrupo-donanto ( CH3) por la biosintezo de ĥolino, kreatino, adrenalino, karnitino, nukleaj acidoj kaj histidino, taŭrino.

La materialŝanĝe aktiva formo de metionino estas S-adenozila metionino (SAM), kiu troveblas fakte en ĉiu korpa histo kaj likvaĵoj.

Metionino estas sulfurentena.

Troviĝejoj

[redakti | redakti fonton]

Metionino troviĝas n multaj manĝaĵoj. Oni trovas tion antaŭ ĉio en fiŝoj (salmo,garnelo), karno kaj legomo (brokolo, verda pizo, brusela brasiko, spinaco), ovo, plengrajna pano kaj rizo.

Metionino estas sintezita el cisteino kaj homoserino. la industria sintezo okazas el petrokemiaj materialoj kiel propeno, sulfuro, metano kaj amoniako. laŭ la kutima procedo, oni produktas la interproduktojn HCN (blua acido), akroleino kaj metilmerkaptano, kies iompostioma kunligo donas aminoacidon.

Malkonstruo

[redakti | redakti fonton]

La - por proteina sintezo – ne necesa metionino estas malkombinita per cistationin-sintetazo al cisteino. La malaktiveco de tiu enzimo kaŭzas homocistinemion, urinadon de homocistino kaj same remetiligon de homocisteino al metionino.

Medicina apliko

[redakti | redakti fonton]

Oni uzas metioninon ĉe infekto de la urinaj vojoj por eviti denovan infektadon. La akcepto de metionino igas la pH-valoron de urino acida, kio malebligas la setliĝon de la bakterioj kaj same la estiĝon de la fosfataj ŝtonoj en la renoj.

Referencoj

[redakti | redakti fonton]

Eksteraj ligiloj

[redakti | redakti fonton]