(Translated by https://www.hiragana.jp/)
اسدالله مبشری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به محتوا

اسدالله مبشری

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
اسدالله مبشری خورشیدی بهزادی
وزیر دادگستری
دوره مسئولیت
۲۶ بهمن ۱۳۵۷ – ۳۰ خرداد ۱۳۵۸
نخست‌وزیرمهدی بازرگان
پس ازیحیی صادق وزیری (حکومت پهلوی)
پیش ازاحمد صدر حاج‌سیدجوادی
اطلاعات شخصی
زاده۱۲۸۸
تهران،
درگذشته۲۱ مهر ۱۳۶۹
تهران
ملیتایرانی
محل تحصیلدانشکده حقوق دانشگاه تهران
پیشه، سیاستمدار

اسدالله مبشری خورشیدی بهزادی (زاده ۱۲۸۸ – درگذشته ۱۳۶۹) وزیر دادگستری در دولت موقت مهدی بازرگان بوده‌است.[۱] وی وکیل دادگستری، قاضی، ادیب، شاعر و مترجم بوده و به فلسفه احاطه و با موسیقی نیز آشنایی داشت.

پیشینه اجتماعی و سیاسی

[ویرایش]

اسدالله مبشری دانش آموختهٔ دانشکده حقوق دانشگاه تهران و دارندهٔ مدرک دکترا از فرانسه بود که در دههٔ بیست، سمت دادستان شهرهای شیراز و اصفهان را داشت. در دولت ملی مصدق، مستشار دیوان عالی کشور و مدیر کل دادگستری شد. پس از کودتای ۲۸ مرداد ۳۲ برای مدتی تحت تعقیب حکومت نظامی بود و زندانی شد.

در سال ۱۳۴۰ و به هنگام وزارت الموتی در دولت امینی به ریاست بازرسی کل کشور رسید و چند تن از افراد با نفوذ در کشور چون سپهبد علوی رئیس شهربانی، ضرغام وزیر دارایی، ابتهاج رئیس سازمان برنامه و سهیلی نخست‌وزیر سابق را به دادگاه کشیده و برخی از آنان را به زندان انداخت. در سال ۱۳۴۲ مجبور به بازنشستگی زود هنگام شد.

پس از انقلاب در دولت موقت بازرگان - که از جبهه و نهضت مقاومت ملی در دههٔ ۳۰ با او آشنایی نزدیک داشت - به سمت نخستین وزیر دادگستری پس از سقوط پادشاهی در کشور رسید، مبشری در آن هنگام در ایران نبود و در ۳ اسفند ۱۳۵۷، به کشور بازگشت تا سکاندار وزارت دادگستری شود، وی در مدت کوتاه پس از انقلاب که در پاریس بود با رئیس‌جمهور فرانسه دیدار کرد و خواستار ممانعت از ورود شاه و ابطال گذرنامه وی شد.[۲] ؛ پس از چند ماه استعفا کرده و تنها به فعالیت‌های فرهنگی پرداخت.

در دههٔ ۶۰ و به دنبال امضای بیانیه‌هایی از طرف «جمعیت دفاع از آزادی و حاکمیت ملت ایران» یک بار دیگر برای مدت کوتاهی به زندان افتاد.

سرانجام در سال ۱۳۶۹ و پس از گذراندن دورهٔ سخت بیماری درگذشت. در مراسم یادبود وی تنی چند از دوستان و نزدیکان وی از جبهه ملی و دادگستری همچون جلالی نائینی و باباشاهی آشتیانی سخنرانی کردند.[۳]

آثار

[ویرایش]

تألیفها

[ویرایش]
  • منظومهٔ شب (سروده)
  • مهاتما گاندی (مقاله)
  • دیوان عالی کشور آمریکا (گردآوری)
  • تراز یا روش نویسندگی[۴]

ترجمه‌ها

[ویرایش]
  • راه محمد (برگردان از عربی)
  • صحیفه سجادیه (برگردان از عربی)[۵]
  • فاوست از گوته (برگردان از فرانسه)
  • تاریخ فلسفهٔ اسلامی از هانري كربن (برگردان از فرانسه)
  • فیلسوفان بزرگ از کارل یاسپرس (برگردان از فرانسه)
  • درآمدی بر فلسفه از کارل یاسپرس (برگردان از فرانسه)
  • حقوق بشر از تامس پین (برگردان از فرانسه)
  • مبانی مسیحیت: از نشریات شوروی (برگردان از فرانسه)
  • ترجمه نهج البلاغه، دفتر نشر فرهنگ اسلامی.[۶]
  • فانوس (ترجمه کتاب کشف المحجة لثمره المهجه اثر سید بن طاووس)

منابع

[ویرایش]

پانویس

[ویرایش]
  1. «دولت و انقلاب (۱)». روزنامه ایران. ۳۱ تیر ۱۳۸۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۸.
  2. «روزنامه اطلاعات».
  3. «از گفت». www.jebhemelli.info. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۳۰.
  4. «ت‍راز، ی‍ا، روش ن‍وی‍س‍ن‍دگ‍ی». opac.nlai.ir. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۳۰. کاراکتر zero width joiner character در |عنوان= در موقعیت 2 (کمک)[پیوند مرده]
  5. «ص‍ح‍ی‍ف‍ه س‍ج‍ادی‍ه». opac.nlai.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۶ سپتامبر ۲۰۲۱. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۳۰. کاراکتر zero width joiner character در |عنوان= در موقعیت 2 (کمک)
  6. «ترجمه نهج‌البلاغه». opac.nlai.ir. بایگانی‌شده از اصلی در ۱۱ اوت ۲۰۲۰. دریافت‌شده در ۲۰۱۹-۱۱-۳۰.