محمدیوسف طاهری - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد

این مقاله نیازمند تمیزکاری است. لطفاً تا جای امکان آن‌را از نظر املا، انشا، چیدمان و درستی بهتر کنید، سپس این برچسب را بردارید. محتویات این مقاله ممکن است غیر قابل اعتماد و نادرست یا جانبدارانه باشد یا قوانین حقوق پدیدآورندگان را نقض کرده باشد.

محمدیوسف طاهری

وزیر راه و ترابری ایران
دوره مسئولیت ۲۴ بهمن ۱۳۵۷ – ۱۲ آذر ۱۳۵۸
نخست‌وزیر	مهدی بازرگان شورای انقلاب
پس از	حسن شالچیان (حکومت پهلوی)
پیش از	موسی کلانتری

اطلاعات شخصی
زاده	محمدیوسف طاهری قزوینی ۱ اردیبهشت ۱۳۰۶ ‏(۹۷ سال)
ملیت	ایران
اقامتگاه	دانشکده فنی دانشگاه تهران
پیشه	سیاستمدار

محمدیوسف طاهری قزوینی (متولد ۱ اردیبهشت ۱۳۰۶) وزیر راه و ترابری در دولت موقت مهدی بازرگان بوده‌است.^[۱]^[۲]^[۳]

وی در سال ۱۳۳۰ از دانشکده فنی دانشگاه تهران فارغ‌التحصیل شد. طاهری از سال ۱۳۳۵ تا ۱۳۳۶ در اداره کل نظارت فنی وزارت راه، از ۱۳۳۶ تا ۱۳۴۰ در شرکت شهرآرا و از ۱۳۴۰ تا ۱۳۶۰ در اداره کل ساختمان وزارت راه مشغول به کار بوده و در ۱۳۶۰ بازنشسته شده‌است. همچنین وی از ۱۳۴۷ تا ۱۳۴۹ در آموزشگاه عالی وزارت راه و از ۱۳۵۶ تا ۱۳۵۸ در آموزشگاه عالی تکنیکوم نفیسی به تدریس بتن و بتن آرمه مشغول بوده‌است. ^{^{[نیازمند منبع]}}

پانویس

[ویرایش]

↑ «حکم انتصاب آقای یوسف طاهری قزوینی به سمت وزیر راه و ترابری». سایت جامع امام خمینی.
↑ «وزرای سابق - یوسف طاهری قزوینی». بایگانی‌شده از اصلی در ۲۴ ژوئن ۲۰۱۶. دریافت‌شده در ۵ ژوئن ۲۰۱۲.
↑ «دولت و انقلاب (۱)». روزنامه ایران. ۳۱ تیر ۱۳۸۱. بایگانی‌شده از اصلی در ۶ سپتامبر ۲۰۰۹. دریافت‌شده در ۱۷ اکتبر ۲۰۰۸.

پیشین: حسن شالچیان (حکومت پهلوی)	وزیر راه و ترابری ایران ۱۳۵۷ - ۱۳۵۸	پسین: موسی کلانتری

هیئت دولت مهدی بازرگان نخست‌وزیر ایران (۱۳۵۸–۱۳۵۷)

هیئت وزیران
وزیر آموزش و پرورش	غلامحسین شکوهی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) محمدعلی رجایی* (۱۳۵۸)
وزیر ارشاد ملی^۱	ناصر میناچی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر امور اقتصادی و دارایی	علی اردلان (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر امور خارجه	کریم سنجابی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) مهدی بازرگان* (۱۳۵۸) ابراهیم یزدی (۱۳۵۸)
وزیر بازرگانی	رضا صدر (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر بهداری و بهزیستی	کاظم سامی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) کاظم یزدی* (۱۳۵۸)
وزیر پست و تلگراف و تلفن	محمدحسن اسلامی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر دادگستری	اسدالله مبشری (۱۳۵۸–۱۳۵۷) احمد صدر حاج‌سیدجوادی (۱۳۵۸)
وزیر دفاع ملی	سید احمد مدنی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) محمدتقی ریاحی (۱۳۵۸) عزت‌الله نورایی* (۱۳۵۸) مصطفی چمران (۱۳۵۸)
وزیر راه و ترابری	محمدیوسف طاهری (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر صنایع و معادن	علی‌اکبر معین‌فر* (۱۳۵۷) محمود احمدزاده (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر فرهنگ و آموزش عالی	علی شریعتمداری (۱۳۵۸–۱۳۵۷) حسن حبیبی (۱۳۵۸)
وزیر کار و امور اجتماعی	داریوش فروهر (۱۳۵۸–۱۳۵۷) علی اسپهبدی (۱۳۵۸)
وزیر کشاورزی و عمران روستایی	علی‌محمد ایزدی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر کشور	احمد صدر حاج‌سیدجوادی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) هاشم صباغیان (۱۳۵۸)
وزیر مسکن و شهرسازی	مصطفی کتیرایی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر نفت^۲	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸)
وزیر نیرو	عباس تاج (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر مشاور	داریوش فروهر (۱۳۵۸)
وزیر مشاور در امور اجرایی^۳	محمدحسین بنی‌اسدی (۱۳۵۸)
وزیر مشاور در امور تعلیمات و تحقیقات^۴	یدالله سحابی (۱۳۵۸)
وزیر مشاور در امور طرح‌های انقلاب^۴	یدالله سحابی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸–۱۳۵۷) عزت‌الله سحابی (۱۳۵۸)

معاونان نخست‌وزیر
معاون امور اداری و مالی^۵	ابوالفضل بازرگان (۱۳۵۸)
معاون امور انتقال قدرت^۵	هاشم صباغیان (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
معاون امور انقلاب^۳	ابراهیم یزدی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) مصطفی چمران (۱۳۵۸)
معاون امور سیاسی و روابط عمومی	عباس امیرانتظام (۱۳۵۸–۱۳۵۷) سید صادق طباطبایی (۱۳۵۸)
معاون امور همکاری‌های دولت و مردم	محمدحسین بنی‌اسدی (۱۳۵۸)
دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
رئیس سازمان اوقاف	ناصر میناچی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
رئیس سازمان تربیت بدنی	حسین شاه‌حسینی (۱۳۵۸–۱۳۵۷)
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست	عباس سمیعی (۱۳۵۸–۱۳۵۷) تقی ابتکار (۱۳۵۸)

* سرپرست

^۱ تا ۷ خرداد ۱۳۵۸ وزارت اطلاعات و تبلیغات نام داشت.
^۲ ۸ مهر ۱۳۵۸ وزارت نفت تأسیس شد.
^۳ معاونت امور انقلاب، به وزیر مشاور در امور اجرایی تبدیل شد.
^۴ وزیر مشاور در طرح‌های انقلاب، به وزیر مشاور در امور تعلیمات و تحقیقات تبدیل شد.

^۵ معاون امور انتقال قدرت، به معاون امور اداری و مالی تبدیل شد.

هیئت دولت شورای انقلاب اسلامی ایران (۱۳۵۹–۱۳۵۸)

هیئت وزیران
وزیر آموزش و پرورش	محمدعلی رجایی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر ارشاد ملی	ناصر میناچی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر امور اقتصادی و دارایی	سید ابوالحسن بنی‌صدر (۱۳۵۸) رضا سلیمی* (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر امور خارجه	سید ابوالحسن بنی‌صدر* (۱۳۵۸) صادق قطب‌زاده (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر بازرگانی	رضا صدر (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر بهداری و بهزیستی	موسی زرگر (۱۳۵۹–۱۳۵۸) ایرج فاضل* (۱۳۵۹)
وزیر پست و تلگراف و تلفن	محمود قندی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر دادگستری	بدون وزیر^۱
وزیر دفاع ملی	مصطفی چمران (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر راه و ترابری	محمدیوسف طاهری (۱۳۵۸) موسی کلانتری (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر صنایع و معادن	محمود احمدزاده (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر فرهنگ و آموزش عالی	حسن حبیبی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر کار و امور اجتماعی	محمدرضا نعمت‌زاده (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر کشاورزی و عمران روستایی	عباس شیبانی* (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر کشور	اکبر هاشمی رفسنجانی* (۱۳۵۸) محمدرضا مهدوی کنی* (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر مسکن و شهرسازی	سید محسن یحیوی* (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر نفت	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر نیرو	حسن عباس‌پور (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر مشاور	داریوش فروهر (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
وزیر مشاور و رئیس سازمان برنامه و بودجه	عزت‌الله سحابی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)

معاونان نخست‌وزیر
دبیر اول شورای انقلاب اسلامی	سید محمد بهشتی (۱۳۵۸) سید ابوالحسن بنی‌صدر (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
دبیر دوم شورای انقلاب اسلامی	علی‌اکبر معین‌فر (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
دبیرکل سازمان امور اداری و استخدامی کشور	مصطفی کتیرایی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
رئیس سازمان اوقاف	ناصر میناچی (۱۳۵۸) حبیب‌الله عسگراولادی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
رئیس سازمان تربیت بدنی	حسین شاه‌حسینی (۱۳۵۹–۱۳۵۸)
رئیس سازمان حفاظت محیط زیست	تقی ابتکار (۱۳۵۹–۱۳۵۸)

* سرپرست
^۱ وزارت دادگستری توسط شورایی مرکب از «رئیس دیوان عالی کشور» (سید مهدی سجادیان و سپس سید محمد بهشتی)، «دادستان کل کشور» (سید فتح‌الله بنی‌صدر و سپس سید عبدالکریم موسوی اردبیلی) و «رئیس دادگاه عالی انتظامی قضات» (غلامرضا شریفی اقدس) اداره می‌شد.