(Translated by https://www.hiragana.jp/)
لئوپولد سدار سنگور - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به محتوا

لئوپولد سدار سنگور

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
لئوپولد سدار سنگور
نخستین رئیس‌جمهور سنگال
دوره مسئولیت
۶ سپتامبر ۱۹۶۰ – ۳۱ دسامبر ۱۹۸۰
نخست‌وزیرعبدو دیوف
پس ازتشکیل پست
پیش ازعبدو دیوف
اطلاعات شخصی
زاده۹ اکتبر ۱۹۰۶
جوآل، آفریقای غربی فرانسه
درگذشته۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ (۹۵ سال)
نورماندی، فرانسه
ملیت سنگال
حزب سیاسیحزب سوسیالیست سنگال
پیشهشاعر، سیاستمدار، فیلسوف و مدافع حقوق بشر در آفریقا
جایزه‌هابرنده جایزه گیوم آپولینر (۱۹۷۴)
امضا

لئوپولد سدار سنگور (فرانسوی: Léopold Sédar Senghor; زاده ۹ اکتبر ۱۹۰۶ در جوآل – درگذشته ۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ در نورماندی، فرانسه) شاعر سیاهپوست سنگالی و فیلسوف، مدافع حقوق بشر در آفریقا، کاتولیک مذهب، پدر استقلال و نخستین رئیس‌جمهور سنگال بود.

وی در دانشگاه سوربن درس خواند و در پاریس با امه سزر شاعر و سیاستمدار و سایر روشنفکران و شعرای سیاه‌پوست ناحیه کارائیب آشنا شد.

سگور سال‌ها از برجسته‌ترین روشنفکران و رهبران آفریقای غربی بوده و مدت‌ها به تدریس اشتغال داشته‌است.

زندگی‌نامه

[ویرایش]

او در سال ۱۹۰۶ در سنگال دیده به جهان گشود و تحصیلاتش را در مدرسه مذهبی کاتولیک در داکار و کالج لیبرمان به پایان رساند و در سال ۱۹۲۸ برای تحصیلات عالی به پاریس رفت.

وی در دبیرستان لوئی لوگران و دانشگاه سوربن به فراگیری فلسفه و ادبیات پرداخت و در سال ۱۹۳۵ به درجه استادی دستور زبان دانشگاه فرانسه رسید.

وی در این دوره با نام‌آوران و افراد سرشناس چون ژرژ پمپیدو آشنا شد که این دوستی‌ها، سرآغاز برای رسیدن به موفقیت‌های آینده شاعر جوان محسوب می‌شود. او علاقه زیادی به فراگیری و خواندن کتاب‌های نویسندگان و شعرای بزرگی چون مارسل پروست، ژان پل سارتر، پل کلودل، سن-ژان پرس، آندره برتون، و پل الوار داشت. او شاعر سوررئالیست بود که با استفاده از فضاهای خاص فرانسوی-آفریقایی موسیقاری، سنتی و اسطوره‌ای باعث خلق آثاری نو سخت پیچیده گردید.

سیاست

[ویرایش]

وی در سال ۱۹۶۰ به عنوان رئیس‌جمهور جمهوری مستقل سنگال منصوب شد. سنگور پس از ۲۰ سال رئیس‌جمهوری به‌طور داوطلبانه از مقامش کنار رفت.

درگذشت

[ویرایش]

سنگور در ۲۰ دسامبر ۲۰۰۱ در سن ۹۵ سالگی، در منزل خود در نورماندی، واقع در شمال غرب فرانسه درگذشت.

جوایز

[ویرایش]

او در سال ۱۹۷۴ برنده جایزه گیوم آپولینر شد.

منابع

[ویرایش]