(Translated by https://www.hiragana.jp/)
واکنش گرینیارد - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به محتوا

واکنش گرینیارد

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
واکنش گرینیارد
نامگذاری شده پس از ویکتور گرینیارد
نوع واکنش واکنش‌های جفت‌شدن
شناسه‌ها
در درگاه شیمی آلی grignard-reaction
RSC ontology ID RXNO:0000014
محلول یک ترکیب کربونیل‌دار به یک واکنشگر گرینیارد اضافه می‌شود.

واکنش گرینیارد (به انگلیسی: Grignard reaction) یک واکنش شیمیایی در شیمی آلی فلزی است که در آن آلکیل، آلیل، وینیل یا آریل یک منیزیم هالید (واکنشگر گرینیارد) به یک گروه کربونیل در آلدهید یا کتون اضافه می‌شود.[۱][۲] این واکنش برای تشکیل پیوندهای کربن-کربن مهم است.[۳][۴] واکنش یک هالید آلی با منیزیم است واکنش گرینیارد نیست، اما یک واکنشگر گرینیارد فراهم می‌کند.[۵]

نمونه ای از یک واکنش Grignard

واکنش‌ها و واکنشگر گرینیارد توسط مواد شیمیدان فرانسوی ویکتور گرینیارد (از دانشگاه نانسی فرانسه) کشف و به نام وی نامگذاری شد. گرینیارد نخستین بار این واکنش را در سال ۱۹۰۰ معرفی نمود و به خاطر این کار جایزه نوبل شیمی سال ۱۹۱۲ را از آن خود نمود.[۶]

جستارهای وابسته

[ویرایش]

منابع

[ویرایش]
  1. Smith, Michael B.; March, Jerry (2007), Advanced Organic Chemistry: Reactions, Mechanisms, and Structure (6th ed.), New York: Wiley-Interscience, ISBN 0-471-72091-7{{citation}}: نگهداری یادکرد:نام‌های متعدد:فهرست نویسندگان (link)
  2. Chapter 19: Carboxylic Acids. Organic Chemistry 4e Carey. mhhe.com
  3. Shirley, D. A. (1954). "The Synthesis of Ketones from Acid Halides and Organometallic Compounds of Magnesium, Zinc, and Cadmium". Org. React. 8: 28–58.
  4. Huryn, D. M. (1991). "Carbanions of Alkali and Alkaline Earth Cations: (ii) Selectivity of Carbonyl Addition Reactions". In Trost, B. M.; Fleming, I. (eds.). Comprehensive Organic Synthesis, Volume 1: Additions to C—X πぱい-Bonds, Part 1. الزویر. pp. 49–75. doi:10.1016/B978-0-08-052349-1.00002-0. ISBN 978-0-08-052349-1.
  5. IUPAC. Compendium of Chemical Terminology, 2nd ed. (the "Gold Book"). Compiled by A. D. McNaught and A. Wilkinson. Blackwell Scientific Publications, Oxford (1997). شابک ‎۰−۹۶۷۸۵۵۰−۹−۸. doi:10.1351/goldbook.
  6. ویکتور گرینیارد (1900). "Sur quelques nouvelles combinaisons organométaliques du magnésium et leur application à des synthèses d'alcools et d'hydrocabures". Compt. Rend. 130: 1322–25.