ک حرف بیست و پنجم در الفبای فارسی، (به شکل ک) حرف بیست‌ودوم در الفبای عربی و یازدهمین حرف از حروف الفبای عبری (کاف כ) است. نام این حرف «کاف» است.
این حرف در فارسی پسوند تصغیر، دلسوزی، شباهت، حالت، تحقیر، نسبت و کوتاهی[۱] نیز هست. برای نمونه، پسوند تصغیر به صورت «ـَ ک» به پایان واژه‌ها می‌چسبد.در کتاب فرهنگ واژه های اوستا این حرف یعنی ک جزو واژه های اوستای است.[۲]
