(Translated by https://www.hiragana.jp/)
کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه - ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد پرش به محتوا

کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه

از ویکی‌پدیا، دانشنامهٔ آزاد
کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه
نام بلند:
  • کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه(منع شکنجه) و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر کننده
گونهکنوانسیون حقوق بشر
تاریخ پیش‌نویس۱۰ دسامبر 1984[۱]
تاریخ امضا۱۰ دسامبر ۱۹۸۴
مکان امضانیویورک
تاریخ اجرا۲۶ ژوئن 1987[۱]
شرط اجرا۲۰ تصویب[۲]
امضاکنندگان83[۱]
گروه‌ها159[۱]
ضامندبیرکل سازمان ملل متحد[۳]
زبان‌هاعربی، چینی، انگلیسی، فرانسوی، روسی و اسپانیایی[۴]
[[wikisource:Convention against Torture}|Convention against Torture}]] در ویکی‌نبشته

کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه و دیگر رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیر کننده (همچنین شناخته شده با عنوان کنوانسیون ملل متحد علیه شکنجه (انگلیسی: United Nations Convention against Torture)) یک دستورالعمل حقوق بشر بین‌المللی در ملل متحد برای جلوگیری از شکنجه و دیگر قوانین مجازات‌های ظالمانه و غیرانسانی در سراسر جهان است.

متن کنوانسیون در دهم دسامبر ۱۹۸۴ توسط مجمع عمومی سازمان ملل متحد تنظیم شد[۱] و به دنبال تصویب آن توسط بیستمین کشور موافق،[۲] در ۲۶ ژوئن ۱۹۸۷ به مرحله اجرا گذاشته شد.[۱] هم‌اکنون ۲۶ ژوئن به احترام این کنوانسیون به صورت رسمی به عنوان روز جهانی حمایت از قربانیان شکنجه شناخته می‌شود. از زمان اجرای این کنوانسیون، ممنوعیت قطعی علیه شکنجه و دیگر قوانین رفتارها یا مجازات‌های ظالمانه، غیرانسانی یا تحقیرآمیز به عنوان اصل حقوق بین‌الملل عرفی پذیرفته شده‌است.[۵] از مارس ۲۰۱۶، ۱۵۹ کشور در این کنوانسیون شرکت کرده‌اند که شامل ایران نبوده‌است.[۱]

نقشه کشورهایی که کنوانسیون علیه شکنجه را پذیرفته و تصویب کرده‌اند
  امضا کرده و تصویب کرده
  امضا کرده اما تصویب نکرده
  نه امضا کرده نه تصویب کرده

ساختار و محتوای کنوانسیون

[ویرایش]

این کنوانسیون دولت‌ها را ملزم می‌کند که در هر قلمروی تحت حوزه قضایی آنها برای پیشگیری از شکنجه اقدامات تأثیرگذار را اتخاذ کنند و دولت‌ها را از انتقال هر یک از مردم به هر کشوری که در آنجا دلیلی برای این وجود دارد که آنها در آنجا شکنجه شوند منع می‌کند.

میثاق ساختار اعلامیه جهانی حقوق بشر، میثاق بین‌المللی حقوق مدنی و سیاسی، میثاق بین‌المللی حقوق اقتصادی، اجتماعی و فرهنگی را با مقدمه ای و ۳۳ مقاله که رد سه قسمت دنبال می‌کند:

قسمت اول :(ماده‌های ۱ تا ۱۶) تعریف شکنجه (ماده ۱)، و طرفهای مختلف را بر ان می‌دارد که از هرگونه اقدام به شکنجه در سرزمین‌های تحت اتوریته‌شان جلوگیری کنند (ماده ۲).

قسمت دوم: (ماده‌های ۱۷ تا ۲۴) گزارش و مانیتور کردن میثاق و و قدم‌های برداشته شده برای اجرای آن و ایجاد کمیته ضد شکنجه ملل متحد

قسمت سوم :ماده‌های ۲۵ تا ۳۳) مدیریت ورود به خشونت

منابع

[ویرایش]
  1. ↑ ۱٫۰ ۱٫۱ ۱٫۲ ۱٫۳ ۱٫۴ ۱٫۵ ۱٫۶ United Nations Treaty Collection: Convention against Torture and Other Cruel, Inhuman or Degrading Treatment or Punishment بایگانی‌شده در ۸ نوامبر ۲۰۱۰ توسط Wayback Machine. Retrieved on 13 September 2012.
  2. ↑ ۲٫۰ ۲٫۱ Convention Against Torture بایگانی‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, Article 27. Retrieved on 30 December 2008.
  3. ↑ Convention Against Torture بایگانی‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, Article 25. Retrieved on 30 December 2008.
  4. ↑ Convention Against Torture بایگانی‌شده در ۹ نوامبر ۲۰۰۷ توسط Wayback Machine, Article 33. Retrieved on 30 December 2008.
  5. ↑ «CAT General Comment No. 2: Implementation of Article 2 by States Parties» (PDF). Committee against Torture. ۲۳ نوامبر ۲۰۰۷. صص. ۲. دریافت‌شده در ۱۶ ژوئن ۲۰۰۸.
برگرفته از «https://fa.wikipedia.org/w/index.php?title=کنوانسیون_ملل_متحد_علیه_شکنجه&oldid=39757609»