(Translated by https://www.hiragana.jp/)
kit — Wiktionnaire, le dictionnaire libre
Voir aussi : Kit, kịt

Étymologie

modifier
(1958)[1] De l’anglais kit.

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
kit kits
\kit\

kit \kit\ masculin (Anglicisme)

  1. Panoplie, fourniment, attirail, équipement.
    • Un kit de parfait petit soldat.
    • Un kit pour nettoyer les lunettes comprend une guenille et du lave-vitre.
  2. Ensemble de pièces prêtes à monter.
    • Un meuble en kit.
    • Google va lancer son smartphone en kit. — (Vosges Matin, 22 mai 2016)

Dérivés

modifier

Traductions

modifier

Prononciation

modifier

Anagrammes

modifier

Modifier la liste d’anagrammes

Références

modifier

Étymologie

modifier
(XIIIe siècle) Du moyen néerlandais kitte (« récipient, tonneau »)[1], d’où « coffre pour le transport d'un produit, équipement contenu dans un coffre ».
(1785) (Par métonymie) sens de « ensemble des effets personnels d’un soldat » ;
(1851) Sens de « boîte à outils » ;
(Vers 1930) Sens de « ensemble d’éléments que l’acheteur doit assembler ».

Nom commun

modifier
Singulier Pluriel
kit
\kɪt\
kits
\kɪts\

kit \kɪt\

  1. Récipient, caisse, coffre.
    • He was pushing a barrow on the fish dock, wheeling aluminium kits which, when full, each contain 10 stone of fish. — (Guardian, 18 janvier 1961)
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  2. Trousse.
    • a first-aid kit
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  3. Kit ; ensemble de pièces prêtes à monter.
    • model-airplane kit.
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
  4. (Royaume-Uni) Uniforme des sportifs, ensemble des éléments de leur tenue.
    • A traditional rugby union kit consists of a jersey and shorts, long rugby socks and boots with studs. — (Rugby union equipment sur l’encyclopédie Wikipédia (en anglais)  )
      La traduction en français de l’exemple manque. (Ajouter)
Temps Forme
Infinitif to kit
\Prononciation ?\
Présent simple,
3e pers. sing.
kits
Prétérit kitted
Participe passé kitted
Participe présent kitting
voir conjugaison anglaise

kit \kɪt\ transitif

  1. (Royaume-Uni) Mettre en pièces détachées ; démonter.

Adjectif

modifier

kit \kɪt\

  1. En pièces détachées.

Prononciation

modifier
  • États-Unis : écouter « kit [kɪt] »
  • États-Unis (New Jersey) : écouter « kit [Prononciation ?] »

Anagrammes

modifier

Voir aussi

modifier

Références

modifier
  1. (En anglais) Douglas Harper, Online Etymology Dictionary, 2001–2020 → consulter cet ouvrage

Étymologie

modifier
Du grec ancien κかっぱῆτος, kêtos.

Nom commun

modifier

kit \Prononciation ?\ masculin

  1. (Mammalogie) Baleine.

Forme de verbe

modifier

kit \ˈkitː\

  1. Deuxième personne du pluriel de l’impératif de mont.
    • Ar 25 pe ar 26 ar miz, ar stribourzhad Hughes Simmons, dianket, kit da welout penaos ha pegoulz. — (Jarl Priel, An teirgwern Pembroke, Éditions Al Liamm, 1959, page 83)
      Le 25 ou le 26 du mois, le tribordais Hughes Simmons, disparu, allez voir comment et où.
    • Kit da c’houzout… — (Goulc’han Kervella, Brezel ar Rigadell, Al Liamm, 1994, page 49)
      —Allez savoir…

Synonymes

modifier

Étymologie

modifier
(Siècle à préciser) Du français quitter.

kit \Prononciation ?\

  1. Quitter.
    • Be wi dray, nou’n kit bann la dan resepsyon pour nou komans nou lin de myel dan plenn lin. — (Christian Servina, Aret Devan!, 2004, sekans 18 (scène 18))
      Eh bien oui chauffeur, nous venons de quitter ceux-là à la réception pour que nous commencions notre lune de miel à la pleine lune.

Forme de verbe

modifier
Conjugaison Présent Indicatif
Personne Singulier Personne Pluriel
1 1 kit
2 kil 2 kic
3 kir 3 kid
4 kiv

kit \kit\

  1. Première personne du pluriel du présent de .

Anagrammes

modifier

Références

modifier

Étymologie

modifier
De l’allemand Kitt.

Nom commun

modifier

kit \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Mastic.

Dérivés

modifier

Forme de nom commun

modifier

kit \Prononciation ?\

  1. Génitif pluriel de kita.

Voir aussi

modifier
  • kit sur l’encyclopédie Wikipédia (en polonais)  

Références

modifier

Étymologie

modifier
(Baleine) Du grec ancien κかっぱῆτος, kêtos.
(Kit) De l’anglais kit.

Nom commun 1

modifier
Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif kit kita kiti
Accusatif kita kita kite
Génitif kita kitov kitov
Datif kitu kitoma kitom
Instrumental kitom kitoma kiti
Locatif kitu kitih kitih

kit \Prononciation ?\ masculin animé

  1. (Mammalogie) Baleine.

Nom commun 2

modifier
Cas Singulier Duel Pluriel
Nominatif kit kita kiti
Accusatif kit kita kite
Génitif kita kitov kitov
Datif kitu kitoma kitom
Instrumental kitom kitoma kiti
Locatif kitu kitih kitih

kit \Prononciation ?\ masculin inanimé

  1. Kit.

Forme de nom commun

modifier

kit \Prononciation ?\ féminin

  1. Génitif duel de kita.
  2. Génitif pluriel de kita.

Voir aussi

modifier
  • kit sur l’encyclopédie Wikipédia (en slovène)