Alfabeto arameo


Historia do alfabeto
Idade de Bronce Medio ss –XIX - -XV Protocananeo s. –XIV. Ugarítico s. –XIII. Fenicio s. –XI. Samaritano s. –VI. Arameo s. –IX. Brāhmī s. –VI. Hebreo s. –III. Siríaco s. –II. Avéstico s. -III. Árabe s. IV. Grego s. –VIII. Itálico antigo s. –VIII. Latino s. –VII. umbro s. -VI osco s. -V falisco s. -V alf. alpinos s. -III Rúnico s. II. Copto s. I. Gótico s. IV. Armenio 405. Glagolítico 862. Cirílico s. X. Ibérico s. –III. Celtibérico s. –II. Surarábico s. –IX. Ge'ez ss. III-IV.
Meroítico s. –III.
Xenealoxía completa

O primeiro alfabeto arameo estaba baseado no alfabeto fenicio. Progresivamente, o arameo desenvolveu o seu propio estilo de escritura máis «cadrada». Os antigos israelitas e outro pobos de Canaán utilizaron este alfabeto para escribiren as súas propias linguas. Co tempo converteuse no que hoxe coñecemos como alfabeto hebreo

A outra principal escritura do arameo desenvolveuse máis tarde: trátase do alfabeto siríaco (no que está escrito o libro da foto).

Unha versión moi modificada do alfabeto arameo, o alfabeto mandeo, foi empregada polos mandeos.

Ademais destas escrituras, usábanse moitas variantes deste alfabeto: o Nabateo en Petra, o Palmireno en Palmira.

O alfabeto arameo imperial

Nome	Equivalente hebreo	Pronunciación
Aleph	א	golpe de glote; ā, ē
Beth	ב	b, v
Gimel	ג	g, gh
Daleth	ד	d, dh
Heh	ה	h
Waw	ו	w; ō, ū
Zayin	ז	z
Heth	ח	H ou /kh/
Teth	ט	t enfático
Yodh	י	y; ī, ē
Kaph	ך / כ	k, kh
Lamed	ל	l
Mem	ם / מ	m
Nun	ן / נ	n
Samekh	ס	s
Ayin	ע
Pe	ף / פ	p, ph
Sade	ץ / צ	s enfático ou /ts/
Qoph	ק	q
Resh	ר	r
Sin/Shin	ש	/sh/, /s/
Taw	ת	/t/, /th/

Este artigo sobre lingüística é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír.