Liberio, papa
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde xuño de 2017.) |
Biografía | |
---|---|
Nacemento | c. 310 Roma (Imperio Romano) |
Morte | 24 de setembro de 366 (55/56 anos) Roma, Italia |
36º Papa | |
17 de maio de 352 – 24 de setembro de 366 ← Xulio I – Dámaso I → | |
Datos persoais | |
Relixión | Igrexa católica |
Actividade | |
Lugar de traballo | Roma |
Ocupación | sacerdote católico, escritor |
Período de tempo | Imperio Romano |
Enaltecemento | |
Día de festividade relixiosa | 27 de agosto |
Descrito pola fonte | Nordisk familjebok Paulys Realenzyklopädie der klassischen Altertumswissenschaft Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
Liberio I, nado en Roma, converteuse no 36º papa o 17 de maio de 352.
As polémicas mantidas cos arianos comportaron a elección de Fiz II como antipapa.
Liberio promoveu a construción da Basílica de Santa María a Maior de Roma, edificada sobre o perímetro que el mesmo trazou logo dunha nevada un 5 de agosto.
Faleceu o 24 de setembro de 366.
Liberio e o arrianismo
[editar | editar a fonte]O pontificado de Liberio sitúase nun período no cal o dogma da Igrexa oficial, tal como fora fixado polo Primeiro Concilio de Nicea, era contestado con forza polos partidarios do arianismo. O emperador Constancio II apoiaba a estes últimos e mesmo desterrou o patriarca Atanasio de Alexandría, vigoroso defensor do concilio niceano. Constancio obtivo, nos concilios de Arlés e de Milán, o apoio da maioría dos bispos occidentais. Mais unha parte deles, con todo, indignouse. Este foi o caso do papa Liberio, a quen Constancio forzou ao exilio en Beroea, Tracia, en 355.
Constancio levantou esa medida tres anos máis tarde, en 358, podendo Liberio regresar a Roma.
Numerosos historiadores antigos e modernos suxiren que Liberio asinara unha das fórmulas do Sínodo de Sirmium, condenando a san Atanasio, e en parte dando satisfacción aos arianos. Consideran que Liberio obrou por debilidade e non por convicción. Esta tese sostense en escritos contemporáneos, especialmente os do mesmo san Atanasio, é tamén nos de Edward Gibbon.
Segundo a tese contraria, Constancio liberaría ao papa cedendo ás presións do pobo romano.
Este artigo sobre Papas é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |