Željezov(III) klorid
| Željezov(III) klorid | |
| |
| |
| Svojstva | |
| Sistemsko ime | Željezov(III) klorid |
| Molekulska formula | FeCl3 FeCl3•6H2O (heksahidrat) |
| Molarna masa | 162,2 g/mol (bezvodni) 270,3 g/mol (heksahidrat) |
| Izgled | tamno zelen preko reflektirane svjetlosti purpurno-crven preko transmit. svjetlosti heksahidrat: žuta kristalna tvar vodena otopina smeđe boje |
| CAS broj | 7705-08-0 |
| Gustoća | 2,898 g/L (bezvodni) |
| Topljivost u vodi | 74.4 g/100 mL (0 °C) 92 g/100 mL (20 °C) 92 g/100 mL (heksahidrat, 20 °C) |
| Talište | 306°C (579 K) (bezvodni) |
| Vrelište | 315 °C (588 K) (bezvodni, razgradnja) |
Željezov(III) klorid, kemijska formula FeCl3, željezova je sol koja se industrijski proizvodi u prilično velikim količinama. Boja kristala ovisi o kutu gledanja - preko reflektirane svjetlosti kristali se čine tamno zeleni, a preko transmitirane purpurno-crveni. Bezvodni željezov(III) klorid je higroskopan, a na vlažnom zraku stvara klorovodične pare. Rijetko se može naći u svom prirodnom stadiju minerala molisita, koji je nađen u nekim fumarolama.
Otapanjem u vodi željezov(III) klorid hidrolizira i oslobađa toplinu egzotermnom reakcijom. Nastala smeđa, kisela i korozivna otopina koristi se kao koagulant pri obradi otpadnih voda i proizvodnji pitke vode.
Upotrebljava se u grafičkoj industriji za izradu bakrene košuljice u bakrotisku.
Nedovršeni članak Željezov(III) klorid koji govori o kemiji treba dopuniti. Dopunite ga prema pravilima Wikipedije.