ჩ
იერსახე
ქართული ასო „ჩ“ | |
---|---|
ჩ | |
სახელწოდება | |
ჩ: |
GEORGIAN LETTER CHIN |
უნიკოდი | |
ჩ: |
U+10E9 |
HTML-კოდი | |
ჩ: |
ჩ ანჩ |
ასო „ჩ-ს“ სურათი | |
ვიკისაწყობი ასო „ჩ“ |
ჩ, ⴙ, Ⴙ, Ჩ[1] (ჩინი) — ქართული ანბანის ოცდამეექვსე ასო (ძველ ქართულში ოცდამეცხრე იყო). შეესაბამება წინაენისმიერ ფშვინიერ შიშინა თანხმოვანს. ძველ ქართულ სათვალავში აღნიშნავდა რიცხვ ათასს (1000).
მოხაზულობა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ასომთავრული ႠႱႭႫႧႠႥႰႳႪႨ |
ნუსხური ⴌⴓⴑⴞⴓⴐⴈ |
მხედრული | მთავრული ᲛᲗᲐᲕᲠᲣᲚᲘᲗ |
სახელწოდება | რიცხვითი მნიშვნელობა |
IPA | ISO 9984 | რომანიზაცია | NGR |
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
ჩინ | 1000 | t͡ʃ | Čʼ čʼ | Ch ch | Cʼ cʼ |
ჩ-ს მოხაზულობა ასომთავრულში ურთიერთპერპენდიკულარული ხაზების კომბინაციაა, რომელიც კვადრატის ნახევარს იკავებს. იგი ნუსხურში კუთხოვანი ფორმისაა და მარჯვნივ იხრება. ჩ-ს მხედრულში მომრგვალებული ფორმა აქვს. იგი ნუსხურში ოთხ ხაზში იწერება, მხედრულში კი — ზედა სამ ხაზში.
კოდების ცხრილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]ბრაილი
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]მხედრული[2] |
---|
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ Georgian Extended
- ↑ UNESCO, World Braille Usage, Third Edition, Washington, D.C. p. 45
|