რობერტო კარლოსი
პირადი მონაცემები | |||
---|---|---|---|
სრული სახელი | რობერტო კარლოს და სილვა როკა | ||
დაბადების თარიღი | 10 აპრილი, 1973 | ||
დაბადების ადგილი | გარსა, სან-პაულუ, ბრაზილია | ||
სიმაღლე | 168 სმ | ||
სათამაშო პოზიცია | მარცხენა მცველი | ||
ახალგაზრდული კარიერა | |||
1985–1988 | ატლეტიკო ჟუვეტუსი | ||
1988–1991 | უნიონ სან-ჟუანი | ||
პროფესიონალური კარიერა* | |||
წლები | გუნდი | მატჩი | (გოლი) |
1991–1993 | უნიონ სან-ჟუანი | 33 | (10) |
1992 | → ატლეტიკო | 3 | (0) |
1993–1995 | პალმეირასი | 44 | (3) |
1995–1996 | ინტერი | 30 | (5) |
1996–2007 | რეალ მადრიდი | 370 | (47) |
2007–2009 | ფენერბახჩე | 65 | (6) |
2010–2011 | კორინთიანსი | 35 | (1) |
2011–2012 | ანჟი მაჰაჩყალა | 25 | (4) |
2015 | დელი დაინამოსი | 3 | (0) |
სულ | 582 | (66) | |
ეროვნული ნაკრები | |||
1992–2006 | ბრაზილია | 125 | (11) |
სამწვრთნელო კარიერა | |||
2012 | ანჟი მაჰაჩყალა (მწვრთნელი) | ||
2013–2014 | სივასფორი | ||
2015 | აკხისარ ბელედიესპორი | ||
2015 | დელი დაინამოსი | ||
* პროფესიონალურ კლუბებში გამოსვლა და გოლები მხოლოდ ეროვნული ლიგებისთვის იანგარიშება |
რობერტო კარლოს და სილვა როშა (პორტ. Roberto Carlos da Silva Rocha; დ. 10 აპრილი, 1973, გარსა, სან-პაულუ, ბრაზილია) — ბრაზილიელი ფეხბურთელი და ფეხბურთის მწვრთნელი. თამაშობდა მარცხენა მცველის პოზიციაზე. ფეხბურთის გულშემატკივრებში უფრო ცნობილია როგორც რობერტო კარლოსი. იცავდა „უნიონ სან-ჟუანის“, „პალმეირასის“, მილანის „ინტერის“, მადრიდის „რეალის“, „ფენერბახჩეს“, „კორინთიანსის“, „ანჟის“, „დელი დაინამოსის“ და ბრაზილიის ეროვნული ნაკრების ღირსებას. სან-პაულუს შტატის ორგზის და ბრაზილიის ორგზის ჩემპიონი, რიო-სან-პაულუს ტურნირის გამარჯვებული „პალმეირასის“ შემადგენლობაში. ესპანეთის ოთხგზის ჩემპიონი და უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგის სამგზის გამარჯვებული, ესპანეთის სუპერთასის სამგზის, უეფა-ს სუპერთასისა და საკონტინენტთაშორისო თასის ორგზის მფლობელი მადრიდის „რეალის“ შემადგენლობაში. თურქეთის სუპერთასის ორგზის მფლობელი „ფენერბახჩეს“ შემადგენლობაში. 2002 წლის მსოფლიო ჩემპიონი და 1998 წლის მსოფლიოს ვიცე-ჩემპიონი, კოპა ამერიკის ორგზის (1997, 1999) ჩემპიონი და ვიცე-ჩემპიონი (1995), ფიფა-ს კონფედერაციის თასის მფლობელი (1997) და ფინალისტი (1996), ოლიმპიური თამაშების ბრინჯაოს პრიზიორი (1996) ბრაზილიის ეროვნული ნაკრების შემადგენლობაში. 2006 წლის მსოფლიო ჩემპიონატის მონაწილე. საყოველთაოდ აღიარებულია ყველა დროის ერთ-ერთ საუკეთესო ბრაზილიელ ფეხბურთელად.
კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]საკლუბო კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]საკლუბო კარიერა 1990 წელს „სან-პაულუში“ დაიწყო. ამ კლუბის მაისურით ბრაზილიის ჩემპიონატში 33 მატჩში 10 გოლი გაიტანა. 1992 წელს იჯარით კიდევ ერთ ბრაზილიურ კლუბ „ატლეტიკო მინეიროში“ გადავიდა, თუმცა კლუბთან ერთად მხოლოდ 3 მატჩი გამართა. მისი უკანასკნელი მშობლიური კლუბი „პალმეირასი“ გამოდგა. რობერტომ ორი წელი გაატარა „პალმეირასში“ და ორჯერვე შეძლო ქვეყნის ჩემპიონის ტიტულის მოგება. სულ ამ კლუბის მაისურით კარლოსმა 68 თამაში ჩაატარა და მეტოქეთა კარის დალაშქვრა ხუთჯერ მოახერხა.
1995 წელს სამხრეთამერიკული კარიერა დაასრულა და მილანის „ინტერში“ გადავიდა, სადაც ერთი წელი გაატარა. „ინტერის“ მაშინდელ მწვრთნელს, როი ჰოჯსონს ბრაზილიელის ნახევარდაცვაში გამოყენება სურდა, მაგრამ კარლოსი მხოლოდ დაცვაში თამაშობდა. კარლოსმა მილანელთა შემადგენლობაში ვერცერთი ტიტულის მოგება ვერ შეძლო, მაგრამ 34 ოფიციალური მატჩი ჩაატარა და მაყურებლებს თავი 7 გოლით დაამახსოვრა.
1996 წელს კარლოსმა მადრიდის „რეალის“ მაისური მოირგო და კარიერის ყველაზე დასამახსოვრებელი წლები სწორედ მადრიდში გაატარა. რობერტომ მის სადებიუტო წელს „რეალში“ პრიმერას სეზონის მხოლოდ ერთი მატჩი გამოტოვა და 5 გოლი შეაგდო და პირველივე წელს შეძლო ლა ლიგის მოგება. 3 წლიანი პაუზის შემდეგ 2000–01 წლების სეზონში კარლოსი მეორედ დაეუფლა ქვეყნის ჩემპიონის ტიტულს. ამ სეზონში მან სამეფო კლუბის მაისურით 50 ოფიციალური მატჩი გამართა და მეტოქეთა კარი 9-ჯერ აიღო. საერთო ჯამში, რობერტო კარლოსმა მადრიდის „რეალის“ მაისურით 514 ოფიციალურ შეხვედრაში მიიღო მონაწილეობა და 67 გოლი გაიტანა. მადრიდულ კლუბთან ერთად ოთხჯერ ლა ლიგა, ხოლო სამჯერ უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა მოიგო. ამას გარდა სამჯერ ესპანეთის სუპერთასს, ორჯერ საკონტინენტთაშორისო თასს და ერთხელ უეფა-ს სუპერთასს დაეუფლა.
მომდევნო 3 წელიწადი კარლოსმა თურქულ „ფენერბახჩეში“ გაატარა და სუპერლიგის 65 თამაშში 6 გოლი შეაგდო. 2010 წელს ბრაზილიელი ისევ სამშობლოს დაუბრუნდა და რონალდოსთან ერთად 2010–2011 წლებში „კორინთიანსის“ ღირსებას იცავდა.
შედის იმ ფეხბურთელთა რიცხვში, ვისაც ჩემპიონთა ლიგაზე 100-ზე მეტი მატჩი აქვს ჩატარებული. 1997 წელს ფიფა-ს მიერ დასახელებულ წლის საუკეთესო ფეხბურთელთა შორის რობერტო მეორე ადგილზე გავიდა, მას თანამემამულე რონალდომ გაასწრო, ხოლო 2004 წლის მარტში ბრაზილიელი პელეს მიერ დასახელებულ მსოფლიოს ყველა დროის საუკეთესო 125 ფეხბურთელთა შორის მოხვდა.
სანაკრებო კარიერა
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]1992–2006 წლებში ბრაზილიის ეროვნული ნაკრების შემადგენლობაში 125 მატჩი ითამაშა და 11 გოლი გაიტანა.
მიღწევები
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ბრაზილიის სერია A (2): 1993, 1994
- პაულისტას ჩემპიონატი (2): 1993, 1994
- რიო-სან-პაულუს ტურნირი: 1993
- ლა ლიგა (4): 1996–97, 2000–01, 2002–03, 2006–07
- ესპანეთის სუპერთასი (3): 1997, 2001, 2003
- უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგა (3): 1997–98, 1999–2000, 2001–02
- უეფა-ს სუპერთასი: 2002
- საკონტინენტთაშორისო თასი (2): 1998, 2002
- თურქეთის სუპერთასი (2): 2007, 2009
სანაკრებო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- მსოფლიო ჩემპიონი: 2002
- მსოფლიოს ვიცე-ჩემპიონი: 1998
- კოპა ამერიკის ჩემპიონი (2): 1997, 1999
- კოპა ამერიკის ვიცე-ჩემპიონი: 1995
- ფიფა-ს კონფედერაციის თასის მფლობელი: 1997
- ფიფა-ს კონფედერაციის თასის ფინალისტი: 1996
- კონმებოლის პრე-ოლიმპიური ტურნირი: 1996
- ოლიმპიური თამაშების ბრინჯაოს პრიზიორი: 1996
ინდივიდუალური
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ბრაზილიის წლის მეორე საუკეთესო ფეხბურთელი (3): 1993, 1994, 2010
- ფიფა-ს მსოფლიოს წლის მეორე საუკეთესო ფეხბურთელი: 1997
- ევროპული სპორტული მედიის (ESM) წლის სიმბოლური ნაკრების წევრი (7): 1996–97, 1997–98, 1999–00, 2000–01, 2001–02, 2002–03, 2003–04
- მსოფლიო ჩემპიონატის სიმბოლური ნაკრების წევრი (2): 1998, 2002
- ლა ლიგის საუკეთესო სამხრეთამერიკელი მოთამაშის EFE-ს ჯილდო: 1997–98
- უეფა-ს წლის საუკეთესო საკლუბო მცველი (2): 2002, 2003
- უეფა-ს წლის სიმბოლური ნაკრების წევრი: (2): 2002, 2003
- ევროპის წლის მეორე საუკეთესო ფეხბურთელი: 2002
- ფეხბურთში განსაკუთრებული მიღწევებისთვის დაწესებული „ოქროს კვალის“ (Golden Foot) ჯილდო: 2008
- Sports Illustrated-ის ათწლეულის სიმბოლური ნაკრების წევრი: 2009
- ESPN-ის ათწლეულის სიმბოლური ნაკრების წევრი: 2009
- ბრაზილიის სერია A-ს წლის სიმბოლური ნაკრების წევრი: 2010
- ფიფა-ს ასეული (FIFA 100): 2004 [1][2][3][4][5]
- ბრაზილიური ფეხბურთის მუზეუმის დიდების დარბაზის წევრი [6]
რესურსები ინტერნეტში
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- რობერტო კარლოსი — ფიფა-ს ჩანაწერი
- რობერტო კარლოსი დაარქივებული 2020-01-15 საიტზე Wayback Machine. — ბრაზილიის ოლიმპიური კომიტეტის ჩანაწერი
- რობერტო კარლოსი — „ანჟის“ ოფიციალურ საიტზე
CUP2002.RU · FootballDatabase.eu · National Football Teams.com · Sambafoot · Soccerway · Transfermarkt · WorldFootball.net · Internet Movie Database |
დიდი რუსული ენციკლოპედია |
სქოლიო
[რედაქტირება | წყაროს რედაქტირება]- ↑ The Guardian (4 მარტი, 2004). The FIFA 100. FIFA today published Pele's list of the 100 greatest living footballers. Compiled to mark the 100th anniversary of the Fifa's foundation, the list is so good it actually contains 125 names. theguardian.com. წაკითხვის თარიღი: 17 იანვარი, 2020.
- ↑ BBC Sport (4 მარტი, 2004). Pele's list of the greatest. These are the 125 players selected by Brazilian legend Pele to mark Fifa's 100th anniversary. Brazil: Cafu, Carlos Alberto, Djalma Santos, Falcao, Nilton Santos, Junior, Pele, Rivaldo, Rivelino, Roberto Carlos, Romario, Ronaldinho, Ronaldo, Socrates, Zico. news.bbc.co.uk. წაკითხვის თარიღი: 17 იანვარი, 2020.
- ↑ Marcelo Leme de Arruda (6 მარტი, 2004). Pelé's Choice of 125 Living Players. As part of its Centennial commemorations (1904–2004), FIFA asked Pelé to list the 100 best players (still alive) of all-time, comprised of 50 players still in activity and 50 players from the past. Understandably (given that misproportion), Pelé decided to add more players from the past and came up with 125 players in the end, 50 active and 75 retired (but alive) ones. Rec.Sport.Soccer Statistics Foundation. RSSSF. წაკითხვის თარიღი: 14 იანვარი, 2020.
- ↑ BBC Sport (4 მარტი, 2004). Fifa names greatest list. Pele has revealed his list of the 125 greatest living players at Fifa's centenary gala in London on Thursday. news.bbc.co.uk. წაკითხვის თარიღი: 17 იანვარი, 2020.
- ↑ Best Football Players Ever (4 მარტი, 2004). FIFA 100 – list of the 125 greatest living footballers in 2004 created by Pelé for FIFA´s 100th anniversary. The FIFA 100 is a list of the 125 greatest living footballers in 2004 created by Pelé for FIFA´s 100th anniversary. Pele had been asked to select 50 retired players and 50 active players to get a list of 100 players, which would refer to the FIFA´s 100th anniversary. However Pelé found it too difficult to select just 50 former footballers so the list would eventually get to 125 players from which 75 former players. bestfootballplayersever.com დაარქივებული 2018-08-06 საიტზე Wayback Machine. . წაკითხვის თარიღი: 17 იანვარი, 2020.
- ↑ Museu do Futebol II. Anjos barrocos. Portuguese. Fut Pop Clube (17 მაისი, 2009). ციტირების თარიღი: 15 იანვარი, 2020.
|
|
|
|
- დაბადებული 10 აპრილი
- დაბადებული 1973
- ბრაზილიელი ფეხბურთელები
- ბრაზილიის საფეხბურთო ჩემპიონატის ფეხბურთელები
- ფიფას 100-ეული
- პალმეირასის ფეხბურთელები
- კორინთიანსის ფეხბურთელები
- ესპანეთის პრიმერა დივიზიონის ფეხბურთელები
- მადრიდის რეალის ფეხბურთელები
- სერია A-ს ფეხბურთელები
- მილანის ინტერის ფეხბურთელები
- თურქეთის საფეხბურთო სუპერლიგის ფეხბურთელები
- ფენერბაჰჩეს ფეხბურთელები
- რუსეთის პრემიერ ლიგის ფეხბურთელები
- მაჰაჩყალის ანჟის ფეხბურთელები
- ინდოეთის სუპერ ლიგის ფეხბურთელები
- ბრაზილიის ნაკრების ფეხბურთელები
- 1995 წლის კოპა ამერიკის ფეხბურთელები
- 1997 წლის კოპა ამერიკის ფეხბურთელები
- 1999 წლის კოპა ამერიკის ფეხბურთელები
- 1997 წლის ფიფა-ს კონფედერაციის თასის ფეხბურთელები
- მსოფლიო ჩემპიონები ფეხბურთში
- 1998 წლის მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატის ფეხბურთელები
- ფიფა-ს კონფედერაციების თასის მფლობელი ფეხბურთელები
- 2002 წლის მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატის ფეხბურთელები
- 2006 წლის მსოფლიო საფეხბურთო ჩემპიონატის ფეხბურთელები
- ბრაზილიელი ფეხბურთის მწვრთნელები
- სუპერლიგის მწვრთნელები
- უეფა-ს ჩემპიონთა ლიგის გამარჯვებული მოთამაშეები
- კოპა ამერიკის გამარჯვებული ფეხბურთელები