hevdîn

Kurmancî

Rengdêr

Pozîtîv	Komparatîv	Sûperlatîv
hevdîn	hevdîntir	herî hevdîn hevdîntirîn

hevdîn

1. hevayin, hevol,
   kesên ku dînê wan anku ola wan eynî ye
   • (Nimûneyekê bide) (biguhêre)

Etîmolojî

Ji hev- +‎ dîn.

Jê

• hevdînî
• hevdînîtî
• hevdîntî

Werger

• Almanî: Audienz → de m, ^?Begegnung → de