Nationes Unitae
| Nationes Unitae | |
|---|---|
 Vexillum Consociationis Nationum Unitarum | |
| Fundata | 24 Octobris 1945 |
| Praetorium | Novum Eboracum |
| Dux | Antonius Guterres |
| Linguae | Anglica, Arabica, Francogallica, Hispanica, Russica et Sinica |
Nationes Unitae[1] sunt consociatio nationum mundi die 24 Octobris 1945 condita ad pacem, concordiam, et iura humana in orbe terrarum colenda, nec non ad communes omnium res gerendas secundum Chartam Consociationum Nationum, e Societate Civitatum. Praesidium Novi Eboraci est. Sudania Australe anno 2011 in coetum accepta, complectitur 193 civitates; hoc est, Civitate Vaticana excepta, omnes quae quidem ab universis agnoscuntur, civitates terrae.
De varietate appellationum
[recensere | fontem recensere]Cum de novi ordinis nomine ageretur, non praeter exspectationem accidit, ut primo variae Latine reddendi rationes temptarentur. Neque in Vaticano quidem consensus viguisse videtur, cum praeter Nationes Unitas etiam Foederatae Nationes[2] et Consociatio Nationum Unitarum[3] ex actis adduci possint. Etiam haec appellationes sunt propositae: Consociatio Nationum[4] et Nationes Coniunctae.[5] In Lexico recentis Latinitatis reperitur Unitarum Nationum Coetus.[6]
De rebus gestis
[recensere | fontem recensere]Societas Civitatum cum post primum bellum mundanum anno 1919 ad futura bella vitanda institueretur, non suffecit ut secundum bellum mundanum inhiberet, unde visum est necesse novum collegium condi. Consociatio Nationum lucem aspexit anno 1945, cum quinquaginta civitates Chartam Consociationis Nationum subscripsissent. Usque ad dies nostros multa instituta eius illud aevum sapiunt. Nam quinque nationes, Res Publica Popularis Sinarum, Francia, Regnum Britanniarum, Russia, et Civitates Foederatae Americae, secundi belli mundani victores, membris sempiternis funguntur Concilii Salutis potestatemque habent cuiuslibet consociationis consulti vetandi.
Civitates conditrices, quamquam sperabant novum collegium intercessurum esse ad bella futura prohibenda, ipsae nova bella intulerunt in Coream Septentrionalem, postquam Coream Meridionalem anno 1950 occupavit, et nuper in Iraquiam, postquam impetum fecit in Cuvaitum anno 1991. Quin etiam Consociatio Nationum hodie imperat militibus sub mandato pacandi in Haitia, Cypro, Afgania, Africa (Sudania, Aethiopia), et regione Agro Merulense in Serbia sita.
Anno 2001, rerum gestarum suarum gratia, Nationes Unitae Praemium Nobelianum pacis acceperunt.
Concilia Nationum Unitarum
[recensere | fontem recensere].svg)
- Communis Administratio
- Communis Conventus Consociationis Nationum
- Concilium Salutis
- Consociationis Nationum Iurum Humanorum Consilium
- Consociationis Nationum Oeconomicum Socialiumque Consilium (ECOSOC)
- Conventus Parlamenti Consociationis Nationum (in proposito)
- Curator supremus Consociationis Nationum pro Exsulibus
- Curator supremus Consociationis Nationum pro Iuribus Humanis
- Iudicium inter Civitates vel Tribunal Internationale Iuris Gentium
- Officium Coordinationis de Re Humanitariana
- Organizatio Alimentaria et Agriculturalis
- Societas internationalis Laboris
- Societas Internationalis pro Energia Atomica
- UNICEF
Linguae publicae Nationum Unitarum
[recensere | fontem recensere]Linguae publicae Nationum Unitarum sunt sex (ex eis a lingua Latina derivatae duae):
Nexus interni
- Dies Nationum Unitarum
- Grex Promotorius Consociationis Nationum
- Rectio mundialis
- 6000 United Nations
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ "Caritas in veritate"; Ephemeris 2011; Ephemeris 2012; Lineae capitales Neolatinae. Mense Novembri 2013; Radio Vaticana, 20 Ian., 28 Iul., 24 Nov. 2009; Tuomo Pekkanen & Reijo Pitkäranta, Lexicon hodiernae Latinitatis Finno-Latino-Finnicum (Societas Litterarum Finnicarum, 2006); Ebbe Vilborg, Norstedts svensk-latinska ordbok, ed nova (Holmiae: Norstedts akademiska förlag, 2009).
- ↑ Concilium Vaticanum II: Gravissimum Educationis, nota 3, die 28 Octobris 1965.
- ↑ Ioannes Paulus II, litterae encyclicae Centesimus Annus.
- ↑ Appellatio a primis Vicipaedianis excogitata, quae quidem alibi vix invenitur, praeter quod semel in actis Nationum Unitarum obiter dictum est: Assemblée générale, Soixante-septième session, 80e et 81e séances plénières, matin et après-midi: "Si nous échouons à mettre un terme à ce qui est en train de devenir la catastrophe humanitaire la plus terrible de notre temps, la décence exigera de nous que nous nous demandions, en toute honnêteté, « quo vadis Consociatio Nationum? », a prévenu le Président de l’Assemblée générale, M. Vuk Jeremić, de la Serbie, avant l’adoption de la résolution."
- ↑ Liceo Ginnasio Statale "Socrate" Romae, Universalis de Jure Hominum Declaratio.
- ↑ Lexicon recentis Latinitatis, s.v. "Onu".
Bibliographia
[recensere | fontem recensere]- Ball, Howard (2011). Genocide: A Reference Handbook. Contemporary World Issues. Barbaropoli in California: ABC-CLIO. ISBN 978-1-59884-488-7.
- Coulon, Jocelyn (1998). Soldiers of Diplomacy: The United Nations, Peacekeeping, and the New World Order. Toronti: University of Toronto Press. ISBN 978-0-8020-0899-2.
- Fasulo, Linda (2004). An Insider's Guide to the UN. Portu Novo in Connecticuta: Yale University Press. ISBN 978-0-300-10155-3.
- Fomerand, Jacques (2009). The A to Z of the United Nations. Lanhamia in Terra Mariae: Scarecrow Press. ISBN 978-0-8108-5547-2.
- Gold, Dore (2004). Tower of Babble: How the United Nations Has Fueled Global Chaos. Novi Eboraci: Crown Forum. ISBN 978-1-4000-5475-6.
- Grant, Thomas D. (2009). Admission to the United Nations: Charter Article 4 and the Rise of Universal Organization. Legal Aspects of International Organization. 50. Lugduni Batavorum: Martinus Nijhoff Publishers. ISBN 978-900417363-7.
- Hoopes, Townsend; Brinkley, Douglas (2000) [1997]. FDR and the Creation of the U.N.. Portu Novo Connecticutae: Yale University Press. ISBN 978-0-300-08553-2.
- Kennedy, Paul (2007) [2006]. The Parliament of Man: The Past, Present, and Future of the United Nations. Novi Eboraci: Random House. ISBN 978-0-375-70341-6.
- Manchester, William; Reid, Paul (2012). The Last Lion: Winston Spencer Churchill. Volumen 3: Defender of the Realm, 1940–1965. Novi Eboraci: Little Brown and Company. ISBN 978-0-316-54770-3.
- Meisler, Stanley (1995). United Nations: The First Fifty Years. Novi Eboraci: Atlantic Monthly Press. ISBN 978-0-87113-616-9.
- Mires, Charlene (2013). Capital of the World: The Race to Host the United Nations. Novi Eboraci: New York University Press. ISBN 978-0-8147-0794-4.
- Osmańczyk, Edmund Jan (2004). Mango, Anthony. ed. Encyclopedia of the United Nations and International Agreements. 4. Taylor & Francis. ISBN 978-0-415-93924-9.
- Schlesinger, Stephen C. (2003). Act of Creation: The Founding of the United Nations: A Story of Super Powers, Secret Agents, Wartime Allies and Enemies, and Their Quest for a Peaceful World. Boulder, Colorado: Westview Press. ISBN 978-0-8133-3324-3
- Sherwood, Robert E. (1948). Roosevelt and Hopkins: An Intimate History. Novi Eboraci: Harper and Brothers.
- Weiss, Thomas G.; Daws, Sam, eds. (2009) [2007]. The Oxford Handbook on the United Nations. Oxoniae: Oxford University Press. ISBN 978-0-19-956010-3.
- Wistrich, Robert S. (2010). A Lethal Obsession: Anti-Semitism from Antiquity to the Global Jihad. Novi Eboraci: Random House. ISBN 978-1-4000-6097-9.
Nexus externi
[recensere | fontem recensere]
|
Vicimedia Communia plura habent quae ad Consociationem Nationum spectant. |