(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Constans structurae subtilis - Vicipaedia Jump to content

Constans structurae subtilis

E Vicipaedia
Constans structurae subtilis
DimensionesNulla dimensio
Magnitudo0.0072973525693
(vel ∼ 1137.035999084)
Haec interferentia(en)(d) (per interferometrum Fabryanum–Perotianum(en)(d) capta) structuram subtilem(en)(d) atomi deuterii(en)(d) ostendit.

Constans structurae subtilis[1] vel constans Sommerfeldiana (αあるふぁ notata), est constans physica primaria quae fortitudinem interactionis electromagneticae inter particulas elementares statuit.

Quantitas est numerus simplex sine dimensionibus(en)(d) – ergo e nullo peculiari systemate mensurae dependet – et secundum formulam 4𝜋εいぷしろん0ħcαあるふぁ = e2 ad copulationem electronis et campi electrici attinet. Nomen constantis Sommerfeldianae in honorem physici Theodisci Arnoldi Sommerfeld(en) (18681951) electum est, qui anno 1916 quantitatem proposuit ad regulam Bohrianam atomi(en)(d) augendam. Numerus αあるふぁ quidem hiatum in structura subtili(en)(d) linearum spectralium(en)(d) atomi hydrogenii, quem Albertus A. Michelson et Eduardus G. Morley(en)(d) anno 1887 praecise mensi erant, definit.

Quantitati constanti circa una centensima tricensima septima pars congruit, vel 0.0072973525693 ≃ 1/137.035999084 (incertitudine fere 1.5 × 10−10).[2] Physici nesciunt cur numerus sit talis et non alius,[3] sed plures modos noscunt ut eius valorem metiantur.

Per alias constantes primarias definita, sic αあるふぁ scribi potest:

ubi

Post reformationem unitatum primariarum systematis metrici anni 2019(en)(d), sola quantitas hic numerata quae definitione exacta caret (i.e. per experimenta metienda est) est constans electrica (εいぷしろん0).

  1. Haec appellatio a Vicipaediano e lingua indigena in sermonem Latinum conversa est. Extra Vicipaediam huius locutionis testificatio vix inveniri potest.
  2. Mohr, P. J.; Taylor, B. N.; Newell, D. B. (2019). "Fine-structure constant". CODATA Internationally recommended 2018 values of the fundamental physical constants. National Institute of Standards and Technology 
  3. Feynman, R. (1985). QED: The Strange Theory of Light and Matter. Princeton University Press. p. 129. ISBN 978-0-691-08388-9 

Nexus interni