Furosemidum
Cave: notitiae huius paginae nec praescriptiones nec consilia medica sunt. |
Natura chemica | |
---|---|
Formula chemica | C12H11ClN2O5S |
Massa molaris | 330.745 g/mol |
PubChem | 3440 |
DrugBank | DB00695 |
Natura pharmacologica | |
Codex ATC | C03CA01 (WHO) |
Tempus semivitae biologicum | 100 min |
Metabolismus | iecore (hepaticus) |
Excretio | renibus (66%), faecibus (33%) |
Ad usum therapeuticum | |
Applicatio | per os, i.v., i.m. |
MedlinePlus | a682858 (Anglice) |
Furosemidum est forte diureticum et propterea medicamentum, quod cogitari potest ad therapiam oedematum, insufficientiae cordis, cirrhosis iecoris sicut morborum renalium[1]. Praeterea Furosemidum pressionem sanguinis deprimere fortiter potest et propterea item medicamentum antihypertensivum est.
Furosemidum in ordinis mundi sanitarii indicem exemplarem medicamentorum essentialium receptum est.
Historia
[recensere | fontem recensere]Anno 1959 pauca de diuretica cum substantiis Acetazolamidi et Chlorothiazidi (ab anno 1957) et Hydrochlorothiazidi (1959) cognita sunt[2]. Chemicus P. Hajdú[3] et medicus Romanus Muschaweck[4] anno 1959 aliud thiazidum etiam efficacius construere voluerunt. Haijdú structuram aromatica (cum anulo chemico) benzothiazidi convertit. Computationes Romanus Muschaweck, nomine "birotarius ruber" ("roter Radler", a birota rubra sua, quia ei autoraeda non erat), cum regula calculatoria sua fecit. Necopinato natura chemica substantiae Hoe 058, id est furosemidi, non ut thiazidorum sed diuretici ansarum fuit.
Natura Furosemidi
[recensere | fontem recensere]Natura chemica
[recensere | fontem recensere]Furosemid est diureticum ansarum, sulphamidicum. Structura chemica sua est acidum 4-chloro-2-[(furan-2-ylmethyl)amino]- 5-sulfamoylbenzoicum, quod est acidum carboxylicum aromaticum (anulus chemicus cum sex atomis carboniorum) cum furano[5] (anulus cum quattuor atomis carboniorum et uno oxygeniorum), chloro et sulphure.
Furosemido propter acidum (carboxylicum, COOH/-COO-) eius solubilitas permeabilitasque malae sunt. Solubilitas Furosemidi cum pH parva etiam peior erit, cum pH neutrale invicem satis.
Formula chemica est C12H11ClN2O5S, massa molaris 330.745 g/mol.
Natura pharmacologica
[recensere | fontem recensere]Eius solubilitas et permeabilitas mala efficit, ut Furosemidi accessibilitas biologica item parva sit, sic enim 43 – 69%. Tempus semivitae biologicum .[6] circa 1,5 h (0.5 – 2.7) est. Excretio est per urinas (66%) et biles (33%).
Effectus Furosemidi
[recensere | fontem recensere]Effectus non grati
[recensere | fontem recensere]Qui Furosemido utitur animum advertat ad effectus secundarios et interactiones necesse est.
Effectus secundarii
[recensere | fontem recensere]Exempla (!) sunt:
- Hyperuricaemia (nimium acidi urici,
AU ↑) - Hyperglycaemia (nimium glucosi seu "zucharae", Glc ↑)
- Hypokaliaemia (parum potassii, K+↓)
Interactiones
[recensere | fontem recensere]Furosemidum interagere possit exempli gratia (!) cum analgeticis, antihypertensivis, lithio.
Usus Furosemidi
[recensere | fontem recensere]Usus medicus
[recensere | fontem recensere]Dosis diurna definita (DDD) est 40 mg per die et p.o. et i.v.[7]
Notae
[recensere | fontem recensere]- ↑ "Furosemide". The American Society of Health-System Pharmacists
- ↑ http://www.pta-aktuell.de/media/pdf/2011/06_11/PTA_06_11_056.pdf[nexus deficit]
- ↑ http://edoc.hu-berlin.de/oa/degruyter/cclm.1970.8.1.49.pdf
- ↑ http://ptaforum.pharmazeutische-zeitung.de/index.php?id=6384
- ↑ Nomina furanis et furosemidi derivantur a furfure
- ↑ http://goldbook.iupac.org/B00658.html
- ↑ Systema classificationis Anatomicum Therapeuticum Chemicumque, cap. C03CA cum furosemidi referentia