John Dankworth

Sir John Phillip William Dankworth, CBE (ok Johnny Dankworth; * 20. September 1927 in Woodford, Essex; † 6. Februar 2010 in London) weer en britisch Jazz-Saxophonist (Alt), Klarinettist, Bigband-Leader un Komponist.

Leven un Wark

Dankworth stamm ut en Musikerfamilie un hett Klaveer un Violine lernt. Nahdem he Upnahmen vun Benny Goodman hört hett, is he mit 16 Johr to de Klarinett wesselt. To dat Altsaxophon keem he, as he Johnny Hodges hört hett.

Nah dat Studium an de Royal Academy of Music in London un de Militärtiet fung he an, professionell to selen. Eerst hett he as Schippsmuskant arbeidt, bevör he Liddmaat vun de Bands vun Tito Burns un denn vun Ted Heath wurr; 1949 wurr he vun de Melody Maker to’n „Musiker des Jahres“ wählt. In dat sülvig Johr speel he in Paris bi dat dortige Jazzfestival mit Charlie Parker, wonah sück en Schweden-Tournee mit Sidney Bechet ansluten de.

1950 hett he de „Dankworth Seven“ grünnd, de vör Spood harrn un bit 1953 bestunnen, aber aber later henn immer weer Re-Unions belevt hebbt. In de Grupp spelen Bill Le Sage Klaveer, Eric Dawson Bass, Tony Kinsey Slagtüüch, Jimmy Deuchar Trompete, Eddie Harvey Posaune, Don Rendell Tenorsaxophon un he sülvst an’t Altsaxophon. 1953 hett he en eegen Bigband grünnd, de up dat Newport Jazz Festival 1959 speelt hett, in’ Birdland in New York un mehrfak in Grootbritannien as Begleitband vun Duke Ellington. Dankworth bleev mit Ellington befrüend, hett ok de sien Arrangements un Titel mit sien Bigband upnommen un speel nah de Dood vun Ellington mit de Ghostband ünner de Leitung vun Mercer Ellington.

De Singerin Cleo Laine, de Dankworth 1958 heiraadt hett, sung regelmäßig mit de Band un de Folggruppen vun hör Mann un ok all mit de Dankworth Seven. Af Enn’ vun de 1950er Johren fung Dankworth ok an to komponeeren. Gemeensam mit Mátyás Seiber schreev he 1959 de Third-Stream-Kompositschoon Improvisations für Jazzband und Orchester.

Vör allen aber hett he för Film un Feernsehn komponeert. An’ bekanntesten is de Titelmelodie för The Avengers (dt. Mit Schirm, Charme und Melone), de 1961 to’n eersten Mal utstrahlt wurr. In dat sülvig Johr harr he ok en Hit mit „African Waltz“ vun Galt MacDermot. 1964 nehm he mit sien Früenden Clark Terry (un Bob Brookmeyer, Zoot Sims, Phil Woods, Lucky Thompson) „The Zodiac Variations“ up.

To de Liddmaaten vun sien Bigband af de 1960er Johren tellen tietwies Tony Coe, Mike Gibbs, Peter King, Dudley Moore, John Taylor un Kenny Wheeler as ok af un an Dave Holland, John McLaughlin, Tubby Hayes, Dick Morrissey un Stan Sulzmann. Dankworth hett mit sien Band Nat King Cole, Sarah Vaughan, Gerry Mulligan up Tour un bi eenzeln Konzerten Lionel Hampton un Ella Fitzgerald begleidt. Anner Musiker, mit de he tosommenarbeidt hett, sünd George Shearing, Toots Thielemans, Benny Goodman, Herbie Hancock, Tadd Dameron, Slam Stewart un Oscar Peterson.

2006 wurr Dankworth dör Königin Elisabeth II. as eerst britisch Jazzmusiker as Knight Bachelor to’n Ridder slahn, nahdem he tovör all den Commander of the Order of the British Empire (CBE) kreegen harr. Ok sien Fru hett 1997 en Oorden kreegen, Dame Commander of the Order of the British Empire (DBE). Dankworth weer mit sien Frau en prominent Figur in de britisch Jazzszene un deren Ehrenpräsident vun dat National Jazz Center. 1984 bit 1986 weer he ok Perfesser an dat Gresham College in London, wo he ok (free) apenlich Vörlesungen geev. In sien Landsitt „The Stables“ mit anslooten Kultur- und Theaterzentrum orginseer he lang Johren regelmäßig Sömmerschoolen.

Seine beid Kinder sünd ok Jazzmusiker – Jacqui Dankworth (*1963) is Singerin, Alec Dankworth (*1960) is Bassist, de ok in de Band vun sien Vader speelt hett.

Diskographische Henwiesen

The Vintage Years (Sepia, 1953–59)
The Roulette Years (Roulette, 1961) mit Danny Moss und Peter King
Moon Valley (Audio, 1998) mit John Horler, Malcolm Greese, Allan Ganley
JD5 (QNT, 2002/03)

Literatur

Ian Carr, Digby Fairweather & Brian Priestley: Rough Guide Jazz, Stuttgart, Metzler 2004 (2. Oplaag), ISBN 978-3-476-01892-2
Richard Cook & Brian Morton: The Penguin Guide to Jazz Recordings, 8th Edition, London, Penguin, 2006 ISBN 0-141-02327-9
Wolf Kampmann: Reclams Jazzlexikon Stuttgart 2003, ISBN 3-15-010528-5
Martin Kunzler: Jazz-Lexikon Bd. 1. Reinbek 2002 ISBN 3-499-16512-0

Weblenken