Liu Xin
Liu Xin, (46 v.Chr. - 23 na Chr.) was een Chinees astronoom en archivaris tijdens de laatste periode van de Westelijke Han-dynastie en de Xin-dynastie en behoorde tot de vertrouwelingen van Wang Mang. Hij volgde zijn vader, Liu Xiang, op als bibliothecaris in de keizerlijke bibliotheek. Zijn berekening van de chronologie van de geschiedenis van China vormde de basis voor de traditionele geschiedschrijving.[1] Liu was een groot pleitbezorger van de 'oude tekstversies' (guwen) van de Confucianistische Klassieken, maar bleef aanhanger van de esoterische interpretatie van die klassieken, zoals verwoord door de 'nieuwe tekst'-school (jinwen). Volgens de latere historiografie heeft hij zo de ideologische basis gelegd voor de machtsovername door Wang Mang.
Liu Xin | ||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Naam (taalvarianten) | ||||||||||
Vereenvoudigd | 刘歆 | |||||||||
Traditioneel | ||||||||||
Pinyin | Liú Xīn | |||||||||
Wade-Giles | Liu Hsin | |||||||||
|
Biografie
bewerkenDe biografie van Liu Xin bevindt zich in juan 36 van de Hanshu, de officiële geschiedenis van de vroege-Han dynastie. Zijn omgangsnaam was eerst Zijun, maar die veranderde hij in 6 v.Chr. in Yingshu. Toen veranderde hij ook zijn persoonlijke naam van Xin naar Xiu. Deze naamswijziging werd later verklaard als een reactie op de voorspelling dat het Huis Han tekenen van vernieuwing ontving. Liu Xin was de jongste zoon van Liu Xiang en verwant aan de keizerlijke familie van de Han-dynastie. Hij pleegde zelfmoord in 23 na Chr.
Liu Xin volgde zijn vader op als hoofd van de keizerlijke bibliotheek en voltooide diens taak om de manuscripten in de keizerlijke bibliotheek te ordenen en te reconstrueren. Op basis van de aantekeningen van zijn vader schreef hij de Zeven samenvattingen ('Qilüe'
Zowel hij als zijn vader verzamelden met grote ijver 'oude teksten' (guwen), documenten die waren geschreven in een schrift dat stamde uit de tijd van vóór de standaardisatie van het schrift door Qin Shihuangdi. Liu Xin pleitte voor officiële erkenning van de 'oude tekst'-versie van een aantal Confucianistische Klassieken. Zijn poging om voor die werken zeer geleerden ('boshi',
Dat de relatie tussen beide personen hecht was, blijkt uit het huwelijk van Liu Yin (
Controverse
bewerkenVolgens Liu Xin werden verschijnselen in de natuur beïnvloed door de daden van mensen en hadden zo een voorspellend karakter. Door dit correlatiedenken en zijn geloof in voortekenen volgde hij de 'Nieuwe Tekstschool', de op dat moment orthodoxe richting binnen het Confucianisme. Hij was echter ook een sleutelfiguur voor het ontstaan van de 'Oude Tekstschool', doordat hij 'oude teksten' in de keizerlijke bibliotheek introduceerde. In een bewaard gebleven geschrift onder de titel 'Memorandum ter berisping van de Zeer Geleerden van de Adviseur der Ceremonies' (Yi Taichang Boshi shu,
Na de val van Wang Mang in 23 na Chr. werden de nieuwe tekst-versies van de klassieken weer in ere hersteld, maar werden na de tweede eeuw na Chr. toch weer (en nu definitief) vervangen door oude-tekstversies. Desondanks ontstond er vanaf de Song-dynastie twijfel over de betrouwbaarheid van die oude tekst versies. Geleerden als Sima Guang (
Aan het einde van de 19e eeuw ontstond in China een beweging om het verstarde politieke systeem te hervormen. Liao Ping (寥平, 1852-1932) onderbouwde dit streven door terug te grijpen op de inmiddels lang in onbruik geraakte 'nieuwe teksten' uit de Han-dynastie. Volgens die versie van de klassieken zou Confucius geheime kennis in zijn werken hebben verborgen en was hij eigenlijk een politiek hervormer geweest. In zijn Pi Liu pian (批劉
De studie[2] van de Zweedse sinoloog Bernhard Karlgren (1889-1978) en de werken van Gu Jiegang en Guo Moruo (
Astronoom
bewerkenLiu Xin vervaardigde tabellen met astronomische waarnemingen en maakte een catalogus van 1080 sterren, die hij onderverdeelde in zes helderheidscategorieën. Hij deed dit honderd jaar voor de Almagest van Ptolemeus. Als bronnen gebruikte hij onder meer de boeken van Fu Buqi (宓不
Lui Xin publiceerde in 7 v.Chr. een nieuw astronomisch systeem, genaamd 'drievoudige concordantie' (santong li,
Vernoeming
bewerkenIn 1973 werd een 137 kilometer grote krater op Mars ter herinnering aan zijn werk de Liu Hsinkrater genoemd (171,6°W.L. en 53,6°Z.B.).
Literatuur
bewerken- 'Liu Xin' in: Loewe, Michael, A Biographical Dictionary of the Qin, Former Han and Xin Periods (221 BC - AD 24), Leiden (Brill) 2000, ISBN 90-04-10364-3, p. 383-386.
- ↑ Jstor.org: The Beginnings of Chinese Astronomy (Homer H. Dubs, Journal of the American Oriental Society, 1958)
- ↑ Karlgren, Bernhard, 'The Early History of the Chou li and Tso chuan Texts' in: Bulletin of the Museum of Far Eastern Antiquites, 3 (1931), pp. 1-59
- ↑ Harvard.edu: Encyclopedia of Astronomy and Astrophysics, Liu Xin (Engels)