(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Draaikolkstelsel - Wikipedia Naar inhoud springen

Draaikolkstelsel

Uit Wikipedia, de vrije encyclopedie
(Doorverwezen vanaf Draaikolknevel)
Draaikolkstelsel
Draaikolknevel met begeleidend stelsel gefotografeerd door ruimtetelescoop Hubble
Draaikolknevel met begeleidend stelsel gefotografeerd door ruimtetelescoop Hubble
Type Spiraalvormig sterrenstelsel (SA(s)bc pec)
Datum ontdekking 13 oktober 1773Bewerken op Wikidata
Messierobject M51
New General Catalogue  NGC 5194
Fysische gegevens
Roodverschuiving 0,00155 / 0,00191
Radiële snelheid 465 / 571 km/s
Afmeting 11'×7'
Waarnemingsgegevens
Standaardepoche J2000
Rechte klimming 13u29m50s
Declinatie 47° 12'
Sterrenbeeld Jachthonden (Canes Venatici)
Schijnbare helderheid 8,4 mag
Afstand 31 miljoen lichtjaar
Portaal  Portaalicoon   Astronomie
Draaikolknevel in nabij-infrarood toont de stofpatronen in het sterrenstelsel. Foto gemaakt met de Near Infrared Camera and Multi-Object Spectrometer (NICMOS) van de ruimtetelescoop Hubble.

Het Draaikolkstelsel (ook bekend als Draaikolknevel, Messier 51a, M51a en NGC 5194) is een interagerend spiraalvormig sterrenstelsel op een afstand van ongeveer 31 miljoen lichtjaar van de Melkweg[1] in het sterrenbeeld Jachthonden (Canes Venatici). Het begeleidende stelsel bevindt zich net achter het eind van een van de spiraalarmen en heeft de aanduiding NGC 5195.

Het is een mooi voorbeeld van een sterrenstelsel dat recht van boven gezien wordt en geeft een goed beeld van de spiraalstructuur in dergelijke stelsels.

NGC 5194 is ontdekt op 13 oktober 1773 door Charles Messier en NGC 5195 in 1781 door Pierre Méchain.

Het stelsel is ongeveer 11 × 7 boogminuten groot, ofwel ongeveer een derde van de diameter van de volle maan.

In 1994 en 2005 werden supernovae (SN 1994I resp. SN 2005cs) in dit stelsel waargenomen.

Zichtbaarheid

[bewerken | brontekst bewerken]

Het stelsel is vanaf donkere plekken met een kleine telescoop te zien als een zwak lichtend wolkje. Pas met een telescoop van 10 cm (diameter) of groter kan er een suggestie van de spiraalstructuur gezien worden.

James Edward Keeler's zes extragalactische stelsels in de buurt van Messier 51

[bewerken | brontekst bewerken]

In 1899 heeft de Amerikaanse astronoom James Edward Keeler een zestal extragalactische stelsels ontdekt op fotografische platen die hij maakte toen hij het gebied van Messier 51 observeerde. Deze zes stelsels werden vervolgens in de Index Catalogue opgenomen: IC 4263, IC 4277, IC 4278, IC 4282, IC 4284, IC 4285.

[bewerken | brontekst bewerken]
Zie de categorie Whirlpool Galaxy van Wikimedia Commons voor mediabestanden over dit onderwerp.