Penny Mordaunt
| Penny Mordaunt | ||||
|---|---|---|---|---|
.jpg)
| ||||
Penny Mordaunt (2019)
| ||||
| Geboren | 4 maart 1973 Torquay, Engeland .svg){kind=small} Verenigd Koninkrijk
| |||
| Politieke partij | Conservative Party | |||
| Leader of the House of Commons & Lord President of the Council | ||||
| Aangetreden | 7 september 2022 | |||
| Einde termijn | 5 juli 2024 | |||
| Premier | Liz Truss Rishi Sunak | |||
| Voorganger | Mark Spencer | |||
| Paymaster General | ||||
| Aangetreden | 13 februari 2020 | |||
| Einde termijn | 16 september 2021 | |||
| Premier | Boris Johnson | |||
| Opvolger | Edward Argar | |||
| Minister van Defensie | ||||
| Aangetreden | 1 mei 2019 | |||
| Einde termijn | 24 juli 2019 | |||
| Premier | Theresa May | |||
| Voorganger | Gavin Williamson | |||
| Opvolger | Ben Wallace | |||
| Onderminister voor Vrouwen en Gelijkheid | ||||
| Aangetreden | 30 april 2018 | |||
| Einde termijn | 24 juli 2019 | |||
| Premier | Theresa May | |||
| Voorganger | Amber Rudd | |||
| Opvolger | Amber Rudd | |||
| Minister voor Ontwikkelingssamenwerking | ||||
| Aangetreden | 8 november 2017 | |||
| Einde termijn | 1 mei 2019 | |||
| Premier | Theresa May | |||
| Voorganger | Priti Patel | |||
| Opvolger | Rory Stewart | |||
| Onderminister voor Gehandicaptenzaken | ||||
| Aangetreden | 13 juli 2016 | |||
| Einde termijn | 8 november 2017 | |||
| Premier | Theresa May | |||
| Voorganger | Justin Tomlinson | |||
| Opvolger | Sarah Newton | |||
| Onderminister voor Defensie | ||||
| Aangetreden | 9 mei 2015 | |||
| Einde termijn | 13 juli 2016 | |||
| Premier | David Cameron | |||
| Voorganger | Mark Francois | |||
| Opvolger | Mike Penning | |||
| Staatssecretaris voor Lokale Overheid | ||||
| Aangetreden | 14 juli 2014 | |||
| Einde termijn | 9 mei 2015 | |||
| Premier | David Cameron | |||
| Voorganger | Nick Boles | |||
| Opvolger | James Wharton | |||
| Lid van het Lagerhuis voor Noord-Portsmouth | ||||
| Aangetreden | 6 mei 2010 | |||
| Einde termijn | 30 mei 2024 | |||
| Voorganger | Sarah McCarthy-Fry | |||
| ||||
Penelope Mary (Penny) Mordaunt (Torquay, Engeland, 4 maart 1973) is een voormalig Brits politica van de Conservatieve Partij. Ze was van 2010 tot 2024 lid van het Lagerhuis voor Noord-Portsmouth. Ze bekleedde een aantal posten in de kabinetten van David Cameron, Theresa May en Boris Johnson. In het kabinet- May II was ze korte tijd als eerste vrouw minister van Defensie.
Premier Liz Truss benoemde haar in september 2022 tot Leader of the House of Commons en Lord President of the Council, een positie die ze behield onder Truss' opvolger Rishi Sunak. Mordaunt was in 2022 een keer officieel kandidaat voor het leiderschap van de Conservatieve Partij, zonder succes. Een tweede poging dat jaar strandde omdat ze onvoldoende parlementariërs achter zich kreeg om zich te mogen kandideren.
Bij de Lagerhuisverkiezingen van 4 juli 2024 werd ze niet herkozen.
Biografie
[bewerken | brontekst bewerken]Mordaunts vader was een paratroeper, haar moeder stierf toen ze vijftien was. Mordaunt studeerde filosofie aan de Universiteit van Reading; zij is de eerste persoon in haar familie met een universitaire titel. Zij was reserve-officier in de Britse marine.[1]
Na haar afstuderen werkte ze voor de Conservatieve Partij in verschillende functies op het gebied van communicatie en media. Van 2001 tot 2003 was ze hoofd communicatie voor het Londense district Kensington and Chelsea. Daarna werkte ze enkele jaren in de non-profit sector. Zowel in 2000 en als in 2004 werkte ze in de Verenigde Staten voor de verkiezingscampagnes van George W. Bush.
Politieke loopbaan
[bewerken | brontekst bewerken]In 2003 deed Mordaunt een eerste poging om voor het district Portsmouth North in het Lagerhuis gekozen te worden maar verloor van de Labour kandidaat. Bij de Lagerhuisverkiezingen van 2010 was ze wel succesvol; bij de verkiezingen in 2015, 2017 en 2019 werd ze herkozen. In 2014 werd ze door het blad The Spectator uitgeroepen tot een van de parlementariërs van het jaar in de categorie "Toespraak van het jaar".[2]
Mordaunt werd door premier David Cameron in 2014 benoemd tot Parliamentary Under-Secretary of State bij het departement voor gemeenschappen en lokale overheid. In mei 2015 werd ze door Cameron als eerste vrouw benoemd tot Minister of State (staatssecretaris) voor de strijdkrachten. In de strijd om de opvolging van Cameron als partijleider en premier na zijn aftreden in 2016 steunde Mordaunt de kandidatuur van Andrea Leadsom; uiteindelijk won Theresa May.
In de eerste regering van Theresa May was Mordaunt van juli 2016 tot november 2017 Minister of State bij het departement werk en pensioenen. In november 2017 werd ze benoemd tot Secretary of State (minister) voor internationale ontwikkeling, als opvolger van de afgetreden Priti Patel. Op 30 april 2018 kreeg ze daarnaast de portefeuille vrouwen en gelijkheid, als opvolger van de afgetreden Amber Rudd. In mei 2019 werd Mordaunt benoemd tot minister van Defensie na het ontslag van Gavin Williamson. Mordaunt was de eerste vrouw in die functie; ze combineerde defensie met de portefeuille vrouwen en gelijkheid.[3]
Direct na het aantreden van Boris Johnson als premier op 24 juli 2019 verliet Mordaunt de regering.[4] Op 13 februari 2020 kwam ze terug in de regering als Paymaster General, een ministerspost zonder portefeuille met wisselende taken.[5] Bij de herschikking van het kabinet op 15 september 2021 werd ze benoemd tot onderminister in het departement voor internationale handel.[6]
Op 10 juli 2022 stelde Mordaunt zich kandidaat om Boris Johnson op te volgen als partijleider en daarmee als premier.[7] Zij werd in de voorlaatste ronde van de leiderschapsverkiezingen uitgeschakeld.[8] Liz Truss, de uiteindelijke winnaar van de verkiezingen en opvolger van Johnson als premier, benoemde haar op 6 september 2022 tot Leader of the House of Commons en Lord President of the Council.[9] In die laatste functie leidde zij de proclamatieceremonie van koning Charles III in St. James's Palace op 10 september 2022.[10]
Op 20 oktober 2022 kondigde Truss aan af te treden als partijleider en - zodra er een opvolger gekozen was - als premier. Mordaunt wilde haar opvolgen maar slaagde er niet in van ten minste honderd Conservatieve Lagerhuisleden formele steunverklaringen te krijgen; de minimumeis om zich officieel kandidaat te kunnen stellen.[11] Zij trok zich op het laatste moment terug. Hierdoor werd Rishi Sunak - de enige die wel de drempel van honderd steunbetuigingen behaalde - automatisch tot partijleider benoemd.[12]
In het kabinet-Sunak behield Mordaunt de positie Leader of the House of Commons en Lord President of the Council.[13] Ze was tijdens de kroning van Charles III op 6 mei 2023 de eerste vrouwelijke drager van het zwaard van state, een rol die veel aandacht trok.[14][15][16]
Bij de Lagerhuisverkiezingen van 4 juli 2024 werd Mordaunt niet herkozen. De zetel voor Portsmouth-North ging naar Labour.[17]
Politieke opvattingen
[bewerken | brontekst bewerken]Penny Mordaunt behoort tot de groep eurosceptische conservatieven. In de campagne rond het referendum over het EU-lidmaatschap van het Verenigd Koninkrijk pleitte zij voor een brexit. Tijdens die campagne liet ze zich negatief uit over een eventuele toetreding van Turkije bij de Europese Unie. Ze zei daarbij ten onrechte dat het Verenigd Koninkrijk geen vetorecht had om landen die lid willen worden van de EU tegen te houden. Premier David Cameron corrigeerde Mordaunt, op dat moment staatssecretaris voor de strijdkrachten in zijn kabinet, publiekelijk.[18] In juli 2022 herhaalde Mordaunt de claim.[19]
Externe bronnen
[bewerken | brontekst bewerken]- Website Penny Mordaunt
- Profiel Penny Mordaunt op website House of Commons
- ↑ Laura Hughes, David Bond : Navy reservist Penny Mordaunt promoted to UK defence secretary, The Financial Times, 1 mei 2019.
- ↑ Fraser Nelson : Spectator Parliamentarian of the Year 2014: the winners, The Spectator, 27 november 2014.
- ↑ Penny Mordaunt - the UK's first female defence secretary, BBC News, 2 mei 2019.
- ↑ (en) Three cabinet ministers leave roles within minutes of Boris Johnson becoming prime minister. The Independent (24 juli 2019). Geraadpleegd op 24 juli 2019.
- ↑ Reshuffle: Mordaunt back as Boris Johnson reshuffles non-cabinet ministers. BBC News (13 februari 2020). Geraadpleegd op 13 februari 2020.
- ↑ (en) John Whittingdale and Nick Gibb go as reshuffle continues. the Guardian (16 september 2021). Geraadpleegd op 16 september 2021.
- ↑ (en) Who is Penny Mordaunt? The 'dark horse' MP tipped to be next PM. ITV News (10 juli 2022). Geraadpleegd op 10 juli 2022.
- ↑ (en) Mordaunt out of Tory leadership race as Sunak and Truss to battle it out for PM. The Independent (20 juli 2022). Geraadpleegd op 20 juli 2022.
- ↑ (en) Liz Truss reshuffle live: Suella Braverman becomes home secretary as Cleverly is foreign secretary. the Guardian (6 september 2022). Geraadpleegd op 6 september 2022.
- ↑ (en) Penny Mordaunt leads accession council ceremony of King Charles III. the Guardian (10 september 2022). Geraadpleegd op 10 september 2022.
- ↑ (en) Rishi Sunak to be the next prime minister as Penny Mordaunt withdraws from race. The Independent (24 oktober 2022). Geraadpleegd op 25 oktober 2022.
- ↑ (en) Harvey, Sarah, Penny Mordaunt’s Tory leadership race withdrawal statement, in full. Evening Standard (24 oktober 2022). Geraadpleegd op 24 oktober 2022.
- ↑ (en) Mordaunt re-appointed as Commons leader. BBC News (25 oktober 2022). Geraadpleegd op 25 oktober 2022.
- ↑ (en) Why Penny Mordaunt Was the Star of King Charles' Coronation. Time (6 mei 2023). Geraadpleegd op 8 mei 2023.
- ↑ (en) King's coronation: Tory MP Penny Mordaunt takes the limelight carrying enormous sword. Sky News. Geraadpleegd op 8 mei 2023.
- ↑ (en) Penny Mordaunt's sword-wielding role - and other top Coronation moments. BBC News (7 mei 2023). Geraadpleegd op 8 mei 2023.
- ↑ (en) Penny Mordaunt loses Portsmouth North constituency. www.bbc.com. Geraadpleegd op 15 juli 2024.
- ↑ (en) Anushka Ashtana, David Cameron suggests defence minister is lying over Turkey joining EU. The Guardian (22 mei 2016). Geraadpleegd op 15 september 2019.
- ↑ Penny Mordaunt's false Brexit claim about Turkey. BBC News (18 juli 2022). Geraadpleegd op 22 oktober 2022.
| Voorganger: Nick Boles |
Staatssecretaris voor Lokale Overheid 2014–2015 |
Opvolger: James Wharton |
| Voorganger: Mark Francois |
Onderminister voor Defensie 2015–2016 |
Opvolger: Mike Penning |
| Voorganger: Justin Tomlinson |
Onderminister voor Gehandicaptenzaken 2016–2017 |
Opvolger: Sarah Newton |
| Voorganger: Priti Patel |
Minister voor Ontwikkelingssamenwerking 2017–2019 |
Opvolger: Rory Stewart |
| Voorganger: Amber Rudd |
Onderminister voor Vrouwen en Gelijkheid 2018–2019 |
Opvolger: Amber Rudd |
| Voorganger: Gavin Williamson |
Minister van Defensie 2019 |
Opvolger: Ben Wallace |
| Voorganger: Oliver Dowden |
Paymaster General 2020–2022 |
Opvolger: Edward Argar |
| Voorganger: Mark Spencer |
Leader of the House of Commons & Lord President of the Council 2022– |
Opvolger: huidige |