charge

Nederlands

Uitspraak

• Geluid:  charge    (hulp, bestand)

Woordafbreking

• char·ge [A]
• charge [B]

Woordherkomst en -opbouw

• [A] (Als zelfstandig naamwoord) Leenwoord uit het Frans, in de betekenis van ‘cavalerieaanval’ voor het eerst aangetroffen in het jaar 1593
• [B] (Als werkwoord) Leenwoord uit het Engels

	enkelvoud	meervoud
naamwoord	charge	charges
verkleinwoord	-	-

Zelfstandig naamwoord

[A] de charge v / m

1. (militair) gesloten aanval van de politie of van de cavalerie (cavaleriecharge)

   ▸ De laatste militaire charge met paarden in West-Europa vond plaats aan de Burkel, op de grens van Maldegem en Oedelem.

2. (scheepvaart), (handel) vervoersovereenkomst tussen bevrachter en schipper
3. (industrie) lading of batch in een productieproces (zie chargenummer)

Werkwoord

vervoeging van
chargen

charge

1. eerste persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chargen
   

   • Ik charge. 

2. gebiedende wijs van chargen
   

   • Charge! 

3. (bij inversie) tweede persoon enkelvoud tegenwoordige tijd van chargen
   

   • Charge je? 

Gangbaarheid

• Het woord charge staat in de Woordenlijst Nederlandse Taal van de Nederlandse Taalunie.

• In onderzoek uit 2013 van het Centrum voor Leesonderzoek werd "charge" herkend door:

89 %	van de Nederlanders;
78 %	van de Vlamingen.

Meer informatie

• Zie Wikipedia voor meer informatie.

Engels

Uitspraak

• Geluid:  charge (VS)    (hulp, bestand)
• IPA: /tʃɑːdʒ/

Woordafbreking

• charge

Woordherkomst en -opbouw

• Van Middelengels chargen. Verder te herleiden tot Oudfrans chargier, Latijn carrus.

vervoeging
onbepaalde wijs	to  charge
he/she/it	charges
verleden tijd	charged
voltooid deelwoord	charged
onvoltooid deelwoord	charging
gebiedende wijs	charge

Werkwoord

charge

1. overgankelijk, (juridisch) aanklagen

   «A man was charged and two others are sought in connection with a shooting.»

   Een man werd aangeklaagd en twee anderen worden gezocht in verband met een schietpartij.

enkelvoud	meervoud
charge	charges

Zelfstandig naamwoord

charge

1. (juridisch) aanklacht, beschuldiging, telastlegging, tenlastelegging

Frans

Uitspraak

• Geluid:  charge    (hulp, bestand)

Werkwoord

vervoeging van
charger

charge

1. eerste en derde persoon enkelvoud onvoltooid tegenwoordige tijd (indicatif présent) van charger
2. eerste en derde persoon enkelvoud tegenwoordige aanvoegende wijs (subjonctif présent) van charger
3. tweede persoon enkelvoud gebiedende wijs (impératif présent) van charger

enkelvoud		meervoud
zonder lidwoord	met lidwoord	zonder lidwoord	met lidwoord
charge	la charge	charges	les charges

Zelfstandig naamwoord

charge v

1. belasting [2][3], last [2]
2. opdracht, taak
3. (juridisch) aanklacht, beschuldiging, telastlegging, tenlastelegging
4. (militair) aanval, charge

Limburgs

Uitspraak

• Geluid: Bestand bestaat nog niet. Aanmaken?
• IPA: /ʃɐːʃ/ (Etsbergs)

Zelfstandig naamwoord

charge m

1. aanbetaling

Schrijfwijzen

• sjarsj