Graciosa
Graciosa er den nordlegaste av dei sentrale øyane i Asorane i Portugal. Øya har eit areal på 60,84 km² og ei oval form. Ho har in an oval form. Heile øya er ein stratovulkan som stig opp frå havbotn av Atlanterhavet. Den søraustlege enden er dominert av ein 1,6 km brei kaldera, kalla Caldeira.
| Graciosa | |
|---|---|
 Graciosa sett frå lufta | |
| Geografi | |
| |
| Stad | Atlanterhavet |
| Koordinatar | 39°01′N 27°58′W / 39.017°N 27.967°W |
| Øygruppe | Asorane
|
| Areal | 60,84 km² |
| Lengd | 10 km |
| Breidd | 7 km
|
| Høgaste punkt | Caldeira (402 moh.)
|
| Administrasjon | |
| Land | Portugal |
| Autonom region | Asorane |
| Største busetnad | Santa Cruz da Graciosa (4777 innb.)
|
| Demografi | |
| Folketal | 4777 |
| Folketettleik | 79 /km² |
Geografi
endreLandskapet på Graciosa (som tyder fortryllande) er ei blanding av grøne enger med kvite landsbyar og isolerte hus. Ho har frodige jorde der det vert dyrka forskjellige frukter, vin, og beitemarker for kyr. Frå mjølkekyrene lagar innbyggjarane ein prisvinnande ost og andre mjølkeprodukt.
Formerones er ein klippeformasjon nær Vila de Santa Cruz med ei form som kan minne om ein kval.
Graciosa er av vulkansk opphav og stig til 402 meter over havet i sør der kalderaen ligg.
Kommunar
endreGraciosa har berre ein kmomune, Santa Cruz da Graciosa]], med 4777 innbyggjarar.
Historie
endreGraciosa vart oppdaga 2. mai 1450. Dei første nybyggjarane var frå Montemor-o-Velho og namnet hans var Vasco Gil Sodré. Han kom frå Terceira og slo seg ned på Graciosa med familien sin. Graciosa har i dag ein skule, ein latinskule, eit gymnas, ei kyrkje og ein plass (praça).
-
Ponta da Barca -
Fyret på Ponta da Barca -
Varmekjelder -
Eit anna fyr
Kjelder
endre- Denne artikkelen bygger på «Graciosa» frå Wikipedia på engelsk, den 22. juni 2008.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene:
- Smithsonian Institute sitt Global Vulcanism Program om Graciosa Arkivert 2008-06-23 ved Wayback Machine.
- Scarth, Alwyn og Tanguy, Jean-Claude (2001). Volcanoes of Europe. Oxford University Press. s. 243. ISBN 0-19-521754-3.
- Wikipedia på engelsk oppgav desse kjeldene: