Club Atlético River Plate
|
| |||||||||||||||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Club fondat en | 1901 | ||||||||||||||||||||||||||
| Chafre | Lo Milionari, la Benda Arroia, las Garias | ||||||||||||||||||||||||||
| Colors | Arroi e blanc | ||||||||||||||||||||||||||
| Estadi | Estadi Monumentau Antonio Vespucio Liberti, Buenos Aires, Argentina (66 266 plaças) | ||||||||||||||||||||||||||
| President |  Daniel Passarella
| ||||||||||||||||||||||||||
| Entraïnaire | Leonardo Astrada
| ||||||||||||||||||||||||||
|
| ||||||||||||||||||||||||||
Lo Club Atlético River Plate (tanben aperat mei simplament River Plate o River) qu'ei ua equipa de fotbòl de Buenos Aires mei que centenària puish que ho fondada lo 25 de mai de 1901 dens lo quartièr de La Boca a Buenos Aires. Après lo son petit estadi que ho desplaçat dens lo quartièr de Palermo abans la bastida deu son Estadi Monumentau dens lo quartièr de Belgrano situat a la termièra deu quartièr de Núñez dab lo quau ei sovent associat.
Qu'ei l'equipa de fotbòl qui's ganhè la mei grana quantitat de campionats d'Argentina durant lo sègle XX au punt d'estar designada "campion deu sègle" (vadut "campion deu milèni dens las bocas deus sons suportaris) peu gran jornau esportiu argentin El Gráfico[1].
La soa rivalitat dab lo Club Atlético Boca Juniors qu'ei lo principau conflicte esportiu deu fotbòl argentin e las partidas que son alavetz designadas com Superclassics ; las rescontras dab los autes 5 Grans deu fotbòl argentin que son consideradas con classics.
River Plate qu'ei lo club qui a ganhat lo màger nombre de campionats de l'AFA (purmèra division de fotbòl en Argentina) : 33. Qu'a ganhadas duas Copas Libertadores (campionat d'America deu sud), ua Copa Intercontinentau.
Simbèus e chafres
modificar
Lo nom River Plate que ven d'ua mau traduccion deu castelhan Rio de la Plata («arriu de l'argent» en occitan) a l'anglés. Rio de la Plata que se tradusiré normalament Silver River en anglés. River Plate que significa en realitat Arriu Sièta.
Lo purmèr simbèu qu'ei de segur la Benda Arroia ; las bendas originaus que hon panadas dens un bròs estancat ua serada de carnavau puish emplegada entà ondrar las camisas blancas deu modèste club [2]
Lo club qu'ei chafrat "Lo Milionari" (El Millonario en castelhan - e los sons suportaris que son donc chafrats los "milionaris" - millonarios en castelhan-) despuish qui despenè granas somas de dinèrs entà har l'aquesida d'un deus son gran jogadors Bernabé Ferreyra. A despart de "milionaris", los suportaris de River Plate que son tanben aperats las "garias" en referéncia a ua partida dab lo Club Atlético Peñarol qui River ganhava 2 - 0 abans de pérder 4 - 2. L'epitèt Garia, a l'origina un escarni, que ho après revindicat com bèstia totemica au punt que's pòt véder suportaires deguisats en garia a l'escadença de quauqua partida (deu medish biais, los suportaires deu rivau Boca que revindican sovent l'epitat insultant de bosteros - literaument "merdós' - com ua marca de popularitat deu club). L'estadi de River qu'ei atau afectuosament aperat lo "Poralhèr" (el Gallinero). L'epitèt de Garia que permet d'emplegar l'imatge de poner un ueu quan e's marca un gòl, l'ueu estant de segur lo balon.
Las colors deu club que son, despuish la soa fondacion blanc dab ua benda arroia (e los club qu'ei donc tanben designat com la "Benda arroia" - Banda roja en castelhan - ) representats sus la banèra e l'escut deu club. La benda arroia qu'ei tanben presenta sus la camiseta deu club a maugrat qui lo jogadors de River Plate be pòrtin tanben ua camiseta arroia e negra quan jogan en çò d'eth dab ua equipa de medishas colors. A còps tanben, lo culb que joga dab ua camiseta vrioleta
Lo son estadi qu'ei l'Estadi Monumentau Antonio Vespucio Liberti (generaument designat com lo Monumentau - en castelha : el Monumental), on e's joguè la finau de la copa deu monde de 1978 e l'estadi lo mei gran d'argentina.
L'imne de River Plate qu'ei titolat River Plate tu grato nombre e que's canta suber la musica de la marcha militara anglosaxona It's a Long Way to Tipperary. Las paraulas que hon compausadas en 1918 per Arturo Antelo.
River Plate, / tu grato nombre / clamaremos con honor, / siempre como un solo hombre / nos tendrás a tu alrededor... / River Plate, / tu grato nombre, / derrotado o vencedor, / mientras viva tu bandera / la izaremos con honor.
Lo famós cantaire Ignacio Copani que compausè ua marcha emplegada peu club e peus sons suportaires titolada E más grande.
Istòria
modificarFondacion
modificar
River Plate que ho fondat lo 25 de mai de 1901 dens lo quartièr portuari de La Boca e bèth amassar duas associacion (a l'origina rivaus[3]) : Las Rosales (nom d'un vaishèth sepelit au hons de la mar) e Santa Rosa (deu nom de la santa deu dia de la fondacion deu club)[4]. Lo son purmèr president qu'èra Leopoldo Bard (gessit de Santa Rosa [5] qui èra tanben un jogador deu club.
Lo nom que ho hèra discutit (dab perposicions alternativas com Juventud Boquense e Forward) l'idea de River Plate (traduccion en anglés deu nom de l'Arriu de la Plata) que ho suggerida uas caishas deus pòrt qui ostentavan aquesta marca. La causida finala qu'èra enter River Plate e Forward ; en purmèr que's votè e River Plate que ganhè. Decevuts, los partisans de Forward que decidèn de jogar lo nom dab ua aprtida de fotbòl. que ganhèn mes, totun, los partisans de River Plate (Leopoldo Bard enter eths) qu'argumentèn e qu'impausèn la loa causida[6].
La data oficiau de fondacion (e data aniversari entau club e entaus suportaires) qu'ei lo 25 de mai de 1901. D'autas recèrcas sugereishen l'annada de 1904[7]. A despart de la dificultat de crubar la memòria d'aqueth hèits, que cau brembà's que tot aquò e's passè dens un mitan completament amator e ocasionau on las causas b'èran pas autan formaus com ac vadoren mei tard.
Lo purmèr unifòrme de l'equipa qu'èra simplament blanc. Segon las versions, ua nueit de carnaval, un grop de mainatges qu'aurè panadas benda arroias de seda qui penevan d'un bròs [8]; l'auta version qu'ei qu'un bròs de carnavau ocupat per mantuns membres de River que's seré aperat "Los abitants de l'in.hern" e que seré estat ondrat de bendas arroia, après emplegadas entà ondrar las camisas deu jogadors[9].
River que comencè dab un modèste terrenh de jòc de La Boca dens un lòc aperat Dársena Sur ; que'u se mudè (per'mor d'estar expulsat peu Ministèri de l'Agricultura) dens la vila de Sarandí en 1906 abans de tornar a La Boca en 1907 de l'aute costat de la Dársena Sur au ras de la carboneria Wilson. Sarandí que ho testimòni d'ua anecdòta famosa deu club : que calèva en ehèit poder justificar auprès de l'Argentine Football Associatio d'ua installacion dotada de dochas ; quan aquesta e mandè N Williams entà inspectar l'estadi, que podó en ehèit constatar que l'aiga arrajava quan aubriva lo robinet ; mes en vertat qu'èra per'mor au senhau conviengut, un membre de River esconut be's vueitava un herrat d'aiga [10]!
En 1905 River que comançè en 3au division de la Argentine Footbal Association (qui vadore l'AFA. Que jogava alavetz en tresau liga dens la seccion A (dab Gimnasia y Esgrima La Plata). L'annada seguenta que passè en 2nda on demorè tres annadas. En 1907 River qu'avólo parat d'entrar en prumèra division mes, fin finala, que perdó devant Nacional (equipa deu quartièr de Floresta on jogavan los emplegats de la botiga Gath y Chaves) 1 - 0 [11]. L'annada seguenta, 1908, que pujè fin fianala en purmèra division en se bèth qualificar dab ua victòria (2-1) contra lo Racing Club ; la partida que ho annullada per'mor lo public gaujós qu'avèva invadit lo terrenh de jòc après lo segond gòl ; la partida qu'èra hèra important puish que l'enjòc e l'interèst qu'èran exactament los medish entà Racing ; que ho tornada jogar dab un 7-0 per River qui'u mandè definitivament e dinc au dia de uei en purmèra division ; aquesta data marcanta que ho lo 27 de deceme de 1908[12].
La purmèra annada au som deu fotbòl argentin d'alavetz que ho marcada per un conflicte dab l'equipa màger (hèra mei rica) aperada Alumni e qui avó ua attituda mespresanta en tot jogar dens l'estadòt de River (qu'arrefusèn d'utilizar lo vestiari de l'estadi de River). Alumni, equipa hèra poderosa, que ganhè lo campionat mes River, eth que la vençó en çò son e bèth vàder vicecampion tan per tan pujat en purmèra division. L'equipa alavetz que comptava dab un nom occitan enter los sons jogador : Raúl Capdevielle[13][14].
1909, la purmèra sason de River dab l'elita deu fotbòl argentin que s'acabè atau dab un títol de vicecampion e ua victòria hèra encoratjanta suber l'equipa campiona. L'annada de 1910 que ho malurosament deceventa (River que ho enter los darrèrs deu classament), atau com 1911 (que pujè dinc a la meitat deu classament) e 1912 (aqueth còp darrèr)[15].
En 1913 ua tempesta qu'avalir sancerament lo terrenh de jòc. Que'u caló tornar bastir. Puish la miaça d'expulsion que vadó seriosa. Un grop de membres de River que'u volèn alavetz abambar entà crubar au mens la moneda de l'assegurança. L'ensag non s'i escadó pas totun per'mor deu vent. Fin finala que s'averè que ho ua escadença per'mor la polícia b'èra pas estada pagada e lo terrenh èra pas assegurat [16] !
1914 que ho l'annada deu purmèr Superclassic dab ua victòria de River. Per aquesta tempsada, lo campionat argentin que's jogava dab dus grops d'equipas e ua finala qui oposava lo ganhant de sengles grops. River e Racing, a egaliatat dens lo lor grop qu'avón de se despartajar dab ua partida remportada per Racing qui fin finala e vadore campion[17]. River, eth, que ganhè la Copa Competencia.
La medisha annada River que ho expulsat deu pòrt per decision administrativa e que loguè l'estadi deu Club Atlético Ferrocarril Oeste ; en 1915 qu'inaugurè lo son navèth estadi carrèra Caboto. Segon Bertolotto, aqueth retorn, precedent un futur abandon definitiu de La Boca be seré a l'origina de la rivalitat dab Boca Juniors ; los dus clubs de La Boca que pelejavan entà saber qui celebrarè la soa victòria dens lo quartièr[18].
River que ho 3au en 1915 e 1916, puish 2nd en 1917 e 1918 abans d'estar coroat campion en 1920[19].
Lo defensor Arturo Chiappe qu'avó lo parat de jogar durant l'ascencion en purmèra division en 1908 e tanben durant aqueth purmèra campanha victoriosa de 1920.
River que ho segond en 1921 e 1923 [20].
Suu plan administratiu, lo club qu'obtiengó l'estatut de "personalitat juridica" e, 1922 e, en 1923, l'estadi que's mudè ua abans darrèra vegada e bèth abandonar definitivament La Boca entà bastir un estadi a la crotzada de las aviengudas Tagle e Alvear au nòrt Buenos Aires qui ho inaugurat per ua partida dab lo club uruguaian Peñarol. Lo president, alavetz, qu'èra José Bacigaluppi.
River que ho 5au en 1924, 19au en 1925, 12au en 1926, 11au en 1927, 7au en 1928, 2au en 1929 (en bèth pérder contre lo campion Gimnasia y Esgrima La Plata) e 3au en 1930.
La tempsada de l'amatorisme que's clavè en Argentida dens un contèxte deus tienuts ; los jogadors "amators" qu'èran remunerats a l'esconuda, 36 clubs que s'afrontavan en purmèra division e lo campionat que s'acabava sovent l'annada seguenta. Au cap d'ua grèva, en 1931 lo jogadors qu'obtiengón l'estatut de professionanaus[21].
Per River aquesta era nava que ho inaugurada dab ua partida contre Atlanta e ua victòria 1-0 dab un gòl de Vicente Locaso[22]. River qu'avèva alavetz començat a tornar crubar la camisa de la Benda Arroia de quan en quan. Malurosament entà River (4au aquesta sason), Boca que'u venço 0-3 e que's ganhè lo campionat[23].
L'entrada dens l'era professionau que ho marcada per las impresionantas (per l'epòca) crompas de Carlos Peucelle en (10 000 pesos en 1931) puish de Bernabé Ferreyra (35 000 pesos en 1932, qui valè au club lo chafre de '"Milionari")[24]. La crompa que ho ua escaduda : River que ganhè lo son purmèr campionat professionau en 1932 (e tanben la Copa Competencia) ; en mei d'aquò Ferreyra qu'èra un fenomèn nacionau qui marquè l'imatge deu club e qui tornè las soas partidas en eveniments. La Benda Arroia que ho definitivament e sistemanticament adoptada a partir de 1932.
River (4au deu campionat) qu'obtiengó ua victòria agradiva contre Boca en 1933 qui'u he péder lo campionat au prohèit de San Lorenzo. La gai que s'estanquè l'annada seguenta qui vedó River tostemps 4au e Boca campion après aver vençuts lo Milionaris. Que ho haut o baish la medisha causa l'annada seguenta dab un River 5au, vençut 0-1 per un Boca enqüèra campion[25].
L'annada de 1936 lo campionat qu'èra estat divisat (per rasons economicas) en duas competicions aperadas respectivament Copa de Honor e Copa Campeonato[26]. San Lorenzo que ganhè la purmèra e River la segonda. Ua partida enter ambs ganhants que devèva causir lo campion, qui ho River. Entà ondrar aquesta gai, Boca que ho vençut 3-2.
L'annada seguenta (1937) que's tornè au format tradicionau de campionat simple ; River que l'emportè tanben. Que ho lo son purmèr títol de bicampion[27].
Lo 25 de mai de 1938 River qu'inaugurè l'Estadi Monumentau, ua vegada mei, dab Peñarol e ua victòria de 3 a 1[28].
En 1938 e 1939 River que ho duas vegadas segond darrèr Independiente[29].
la decada que comencè mau dab ua purmèra meitat de 1940 catastrofica entà River, partit entà estar darrèr ; un espectaclós viraplèc de victòrias que'u mandè en 3au posicion en bèth anonciar lendemans urós entaus milionaris.
La annadas 1940 que demorèn legendàrias dens l'istòria deu club dab ua ataca aperada la Maquina (el castelhan La Máquina) e compausada : Juan Carlos Muñoz, José Manuel Moreno, Adolfo Pedernera, Ángel Labruna e Félix Loustau - version franchimanda deu patronim occitan Lostau - (a maugrat qui non joguè pas tostemps tots amassas). Dab era, River que ho coroat campion en 1941 e 1942. En1943 que ho segond darrèr Boca per un punt[30]. Que ho la medisha causa en 1944 mes aqueth còp dab 2 punt de diferéncia[31]. A l'origina, la Maquina que comencè a foncionar shens Loustau (qui era en reserva) e, a la soa plaça, Aristóbulo Luis Dambrosi, qui, segon lo son pròpi testimoniatge, e recomandè de deishar jogar Loustau[32], çò qui ho lo cas a partir de 1942.
River que ho campion en 1945 e 3au 1946[33]. 1945 que ho tanben l'annada qui vedó ad arribar dus jogadors deus màgers : lo portèr Amadeo Raúl Carrizo e lo gran jogador d'origina bearnesa Alfredo di Stéfano-Laulhèr, considerat com un deus màgers deu sègle XX. L'equipa de 1945 que ho chafrada Los caballeros de la angustia ("los chivalièrs de l'angoisha").
Lo retorn de Moreno en 1946 (qui s'èran absentat ua estona) en bèth reviscolar la Maquina natra qeu ho l'escadénça d'ua holia dens ua estadi de Ferrocarril Oeste qui ho invadit per'mor d'estar tròp petit entau public qui èra arrecotit !
En 1947 que tornè estar campion dab ua accion destacada deu portèr Amadeo Carrizo e sustot dab la rapiditat de l'atacant Alfredo di Stéfano-Laulhèr. En 1948 que ho segond darrèr Independiente.
En 1949 la Tragedia de Superga que costè la vita aus jogadors de l'equipa de Turin ; los jogadors que portèn alavetz lo malhòt d'aquesta equipa en solidaritat e que vietgèn en Euròpa entà jogar ua partida au prohèit de las veudas e deus orfanins. Que hon arrecebuts peu Papa. Desempuish aquesta hèita lo malhòt de Turin qu'ei utilizat de quan e quan com tresau malhòt. Au medish temps e contra tot espèr l'equipa de reserva demorada en Argentina que vençó Racing[34]. 1949 que marquè l'istòria deu fotbòl argentin dab un conflicte abambat enter l'AFA e lo sindic de jogadors Futbolistas Argentinos Agremiados. Au cap d'ua grèva de las duras, mantuns jogadors que deishèn lo país e aquò que ho lo cas en çò de River (mei que mei dab Moreno e Di Stéfano-Laulhèr)[35]
Los Milionaris que comencèn la decada de las annadas 1950 (1951-1952) dab ua virada en Euròpa inclusent Anglatèrra (dab ua victòria suber Manchester), Espanha, Italia, Soïssa, França e Portugal.
1950 que ho l'annada qui l'uruguaian Walter Gómez e he la soa entrada per un prètz hèra eslhevat. L'equipa que demorè totun fin finala en 4au posicion. L'annada seguenta, dab l'arribada de Santiago Vernazza que pujè d'ua grada a la 3au posicion.
En 1952 River que he ua auta virada, aqueth còp per l'America Latina : Eqüator, Colómbia e Veneçuela.
Que vadó campion en 1952 e 1953 dab l'ataca de la "Maquinòta" (la Maquinita en castelhan), aqueste còp compausada de : Santiago Vernazza, Eliseo Prado, Walter Gómez, e tostemps Labruna e Loustau, amassas dab lo portèr Carrizo.
1954 n'autregè pas sonque la 3au posicion a River.
Dab l'arribada d'Enrique Omar Sívori River que ganhè lo son purmèr tricampionat en apielant tres títols succecius durant las annadas 1955 (títol conquestat suber Boca dehens lo son estadi La Bombonera), 1956 e 1957.
La venta de Sívori per 10 000 000 pesos a la Juventus de Milan que permetó de barrar lo "Hèr de Chivau" (la Herradura), nom alavèth dat au Monumentau per'mor de la manca d'ua porcion de las tribunas[36].
A partir de 1958 ua tempora de dobte (començada per ua mauescaduda au cors de la Copa deus Monde de 1958 en Suécia on los jogadors de River èran lo pialar de la Seleccion Nacionau) e de vacas magras que comencè a har patir River per ua pausa longa[37].
Las 18 annadas de vacas magras
modificar
Enter 1958 e 1975 River non ganhè pas nat campionat e los sons suportaires qu'avón justament de suportar las trufadas deus autes suportaires.
River (atau com lo son rivau) qu'entrè dens l'era deu fotbòl espectacle e que recrutè massivament jogadors extrangèrs. A maugrat d'aquò los campionats passavan shens estar ganhats[38]. En 1962 ua consolacion arribè dab ua victòria d'aunor contre los prestigió club brasilian de Pelé : lo Santos, dens lo Monumentau[39].
En 1968 ua de la tragedias màgers de l'istòria deu fotbòl argentin que truquè River e Boca quan ua tumada deu public aucí 72 personas per asfixia a sortida de l'estadi dab la pòrta 12 accidentaument barrada a la fin d'un Superclassic.
A partir de 1970 lo brasilian Waldir Pereira (chafrat Didí) qu'entrainé River. A maugrat de non pas remportar eth tanpauc nat campionat, que desvolopè suu long tèrme l'interest entau joens, e, enter aquestes, lo futur idòl Norberto Alonso[40]. Didí se'n anè en 1972. La crisi que pejorava.
En 1975 Ángel Labruna que tornè, aqueth còp com entrenador e, amassa dab ua equipa qui comptore grans noms de l'istòria de River (Daniel Passarella, Ubaldo Fillol e Norberto Alonso) que tornè estar campion mantuns còps (ua purmèra vegada a l'escadença deu Torneo Metropolitano, puish, tostemps en 1975, dab lo Torneo Nacional). L'arribada de labruna que s'acompanhè tanben d'un gran recrutament de jogadors[41].
En 1976 River que perdó en finau de la Copa Libertadores au prohèit deu club brasilian Cruzeiros[42]. que ho campion deu Torneo Metropolitano de 1977. Aquesta annada Norbeto Alonso, tornat de França, que he la soa entrada en çò de River.
Durant la Copa deu Monde de fotbòl de 1978 River que contribuí dab Ubaldo Fillol, Leopoldo Luque, Daniel Passarella, Oscar Ortiz e Norberto Alonso. Aquesta annada que ho virada mei que mei de cap a la Copa Libertadores (un objectiu d'aquestas annadas) çò qui aflaquí l'equipa dens los campionats nacionaus[43].
River que ho bicampion en 1979 (que ganhè lo Torneo Nacional e tanben lo Metropolitano)[44]. Dab lo purmèr títol de campion de 1980 River que vadó tricampion per segonda vegada dens la soa istòria[45].
En 1981 Alfredo di Stéfano-Laulhèr que tornè au son torn com entrenador en River e que ho campion e bèth har entrar Mario Alberto Kempes, Julio Olarticoechea e lo Tolo Américo Gallego. Alavetz, que caleva poder har rampèu a Diego Armando Maradona en çò de Boca.
1982 que ho ua annada mauaisida e en 1983 River que cabussè quasi en segonda division, sauvat sonque per cambis de reglamentacion en çò de l'AFA.
Aquesta annada que seré estada la péger dens l'istòria deu club (de hèit qu'ac ho suu moment) se non hosse pas estada tanben l'annada de l'arribada deu Princi : l'uruguaian Enzo Francescoli qui marcore tan positivament l'istòria deu club.
A partir 1984, lo Bambino Héctor Veira que ho entrenador. La medisha annada lo portèr Nery Pumpido qu'entrè dens l'equipa. Un cambiament de reglamentacion deus campionats nacionaus que he qu'ua competicion e's trobè enter duas annadas (1985/86) dab ua victòria de River.
A despart de Nery Pumpido, lo son remplaçant autan plan en çò de River com dehens la Seleccion Nacionau, Sergio Goycochea que ho jogador determinant durant la Copa deu Monde de fotbòl de Mexic de 1989. Lo milionari Pumpido, Oscar Ruggeri e Héctor Enrique que participèn a la Copa deu Monde ganhada per Argentina au Mexic.
1986 que ho tanben l'annada de la purmèra Copa Libertadores de River e de la Copa Intercontinentau.
River que ganhè 1989/90, Apertura 1991, Apertura 1993, Apertura 1994, Apertura 1996, Clausura 1997, Apertura 1997, Apertura 1999.
A l'escadença deu cambiament de sègle, El Gráfico qu'autregè a River lo títol de "Campion deu sègle" (títol contestat per d'autas equipas, e sustot, plan segur Boca Juniors - qui revindica ua superioritat autoqualificada de "paternitat" suber River - e tanben d'Independiente qui ei chafrat lo "Rei de Copas"). Los suportaris de River qu'extrapolèn en "Capion deu Millenni".
2000 : las annadas infamas
modificarA la seguida de las annadas gloriosas precedentas, River que celebrè los sons 100 ans en 2001 dab ua grana marcha trionfau dens Buenos Aires.
River qu'a coneguts hauts e baish au cors de las soas competicions (de tot biais dab un palmarés mendre que la decenia precedenta). Lo punt mei conflictiu totun qu'ei lo balanç deu president José María Aguilar qui - a maugrat d'un heish de ventas de jogadors en partida responsablas de la mermada de qualitat deu jòc de l'equipa milionària - deisha lo club aflaquit peus deutes (qui son totun mendres que los deutes deu rivau Boca).
|
|
| |||||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Jogadors istorics
modificarEntrenaires
modificar| Nom | Tempsadas | Trofèus | Totau | ||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| Locaus | Internacionaus | ||||||||||
| CA | MT | NC | AP | CL | CL | SC | CIA | CI | |||
| Argentina Víctor Caamaño
|
1931-1933 | ||||||||||
 Ongria Emerich "Emérico" Hirschl
|
1934-1938, 1961 | ||||||||||
 Itàlia Renato Cesarini
|
1939–1944, 1965 | ||||||||||
| Argentina José María Minella
|
1945-1959, 1963 | ||||||||||
| Argentina Alejandro Galán
|
1960 | ||||||||||
| Argentina Néstor Rául Rossi
|
1961-1962, 1974 | ||||||||||
| Argentina Juan Carlos Lorenzo
|
1967 | ||||||||||
| Argentina José D'Amico
|
1967 | ||||||||||
| Argentina Ángel Labruna
|
1968-1970, 1975-1981 | ||||||||||
 Brasil Didi
|
1970–1971 | ||||||||||
| Argentina Juan Urriolabeitía
|
1972 | ||||||||||
| Brasil Delém
|
1973 | ||||||||||
| Argentina Alfredo Di Stéfano
|
1981–1982 | ||||||||||
| Argentina José Varacka
|
1983 | ||||||||||
| Argentina Martín Pando (interino)
|
1983 | ||||||||||
 Uruguai Luis Cubilla
|
1984 | ||||||||||
| Argentina Héctor Veira
|
1984–1987 | ||||||||||
| Argentina Fernando Areán (interino)
|
1987 | ||||||||||
| Argentina Carlos Griguol
|
1987-1988 | ||||||||||
| Argentina César Luis Menotti
|
1988-1989 | ||||||||||
| Argentina Reinaldo Merlo
|
1989, 2005 | ||||||||||
| Argentina Daniel Passarella
|
1990-1994, 2006-2007 | ||||||||||
| Argentina Américo Gallego
|
1994, 2000-2001 | ||||||||||
| Argentina Carlos Babington
|
1995 | ||||||||||
| Argentina Ramón Ángel Díaz
|
1995–1999, 2001-2002 | ||||||||||
 Chile Manuel Pellegrini
|
2002–2003 | ||||||||||
| Argentina Leonardo Astrada
|
2004-2005, 2009- | ||||||||||
| Argentina Reinaldo Merlo
|
2005-2006 | ||||||||||
| Argentina Daniel Passarella
|
1990-1994, 2006-2007 | ||||||||||
| Argentina Jorge Gordillo (interino)
|
2007 | ||||||||||
| Argentina Diego Simeone
|
2008 | ||||||||||
| Argentina Gabriel Rodríguez (interino)
|
2008 | ||||||||||
| Argentina Néstor Raúl Gorosito
|
2009 | ||||||||||
| Argentina Leonardo Astrada
|
2004,2005,2009- | ||||||||||
Presidents deu club
modificarEquipament e esponsòrs
modificar| Tempsada | Equipament | Esponsòr |
|---|---|---|
| 1979–1980 | Sportlandia | Pas nat |
| 1981–1982 | Olimpia | |
| 1982–1985 | Adidas | |
| 1985–1989 | Fate O | |
| 1989–1991 | Peugeot | |
| 1991–1992 | Carta Credencial | |
| 1992–1995 | Sanyo | |
| 1996–2002 | Quilmes | |
| 2002–2006 | Budweiser | |
| 2006–2008 | Petrobras | |
| 2009– | Petrobras e Pokerstars.net |
Ligams extèrnes
modificar- Imnes :
- Imne originau River Plate tu grato nombre sus youtube.com [2]
- Marcha compausada e interpretada peu cantaire Ignacio Copani e regularament emplegada peu club sus youtube.com : [3]
- Web oficial, Sólo Fútbol -español/English-
Bibliografia
modificar- Bertolotto, Miguel Ángel. River. Buenos Aires : Océanos Temas, 2000.
- Estévez, Diego Ariel. Lodise, Sergio Alberto. 105, Historia de un siglo rojo y blanco. Buenos Aires : Continente, 2006.
- El Gráfico, Especial N°5. River Plate, historia presente futuro. Buenos Aires : Atlántida, 1963.
- Historia de River. Buenos Aires : R.R Ediciones, 1986.
Nòtas
modificar- ↑ El Gráfico, N°4172, dab lo títol de cobèrta : "La estadística consagra a River Campeón del Siglo"
- ↑ Bertolotto (30)
- ↑ Historia de River, paja 2
- ↑ El Gráfico, Especial N° 5, 1963
- ↑ 105, paja 17
- ↑ El Gráfico, Especial N° 5, 1963, paja 4
- ↑ 105, paja 17
- ↑ El Gráfico, Especial N°5, 1963, paja 11.
- ↑ 105, pajas 18/19
- ↑ Historia de River, paje 8
- ↑ 105, paja 22
- ↑ Bertolotto (38)
- ↑ [1] Consultat lo 19/04/10
- ↑ Estévez, Diego Ariel. Lodise, Sergio Alberto. 105, paja 24.
- ↑ 105, pajas 28 a 33
- ↑ Bertolotto, paja 46
- ↑ 105, pajas 36-37.
- ↑ Bertolotto (51)
- ↑ 105, pajas 50 - 51.
- ↑ 105, pajas 54 a 57.
- ↑ Bertolotto, paja 65
- ↑ Bertolotto, paja 65
- ↑ 105, pajas 76-77
- ↑ Bertolotto, paja 67
- ↑ 105, pajas 78 a 81
- ↑ 105, pajas 84-85.
- ↑ Bertolotto, paja 72.
- ↑ Bertolotto, paja 83.
- ↑ 105, pajas 88 a 91.
- ↑ 105, paja 101.
- ↑ 105, paja 103
- ↑ Bertolotto, paja 100.
- ↑ 105, pajas 104 a 107.
- ↑ El Gráfico, Especial N°5, 1963, pajas 112 - 113
- ↑ Bertolotto, paja 112
- ↑ El Gráfico, Especial N°5, 1963, oaja 99.
- ↑ 105, pajas 132-133.
- ↑ Bertolotto, pajas 181-182
- ↑ Bertolotto, paja 182
- ↑ Bertolotto, pajas 188-189
- ↑ 105, paja 187.
- ↑ 105, paja 185.
- ↑ 105, paja 195.
- ↑ 105, pajas 197 a 199
- ↑ 105, paja 203
- ↑ 105, paja 19
Estadi : Lo Monumentau - La Maquina - Superclassic - Jogadors
- Jogadors famós : Carlos Peucelle - Bernabé Ferreyra - Adolfo Pedernera - Félix Loustau - Ángel Labruna - Juan Carlos Muñoz - José Manuel Moreno - Ubaldo Fillol - Norberto Alonso - Sergio Goycochea - Enzo Francescoli
