uspokajanie
uspokajanie (język polski)
edytuj- wymowa:
- IPA: [ˌuspɔkaˈjä̃ɲɛ], AS: [uspokai ̯ä̃ńe], zjawiska fonetyczne: zmięk.• podw. art.• nazal.• -ni…• akc. pob.
-
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj nijaki
- (1.1) rzecz. odczas. od uspokajać[1]
- odmiana:
- (1.1) blm,
przypadek liczba pojedyncza mianownik uspokajanie dopełniacz uspokajania celownik uspokajaniu biernik uspokajanie narzędnik uspokajaniem miejscownik uspokajaniu wołacz uspokajanie
- przykłady:
- (1.1) Co działa na płaczące maluchy? Niektóre sposoby ich uspokajania i usypiania są co najmniej dziwne…[2]
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- (1.1) nieuspokajanie, denerwowanie, gniewanie, złoszczenie, pot. wkurzanie, wnerwianie, wulg. wkurwianie
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. spokojny, spokój m, spokojność ż, spokojnik m, spokojnica ż, uspokojenie n, uspokajacz m, uspokoiciel m, uspokoicielka ż, zaspokojenie n, zaspokajanie n, zaspokajacz m
- czas. spokoić ndk., uspokoić dk., uspokajać ndk., zaspokoić dk., zaspokajać ndk.
- przym. spokojny, spokojniutki, spokojniuteńki, spokojniuchny, spokojniusieńki, uspokajający, uspokojony, zaspokajalny, spokojno
- przysł. spokojnie, spokojno, spokojniutko, spokojniuteńko, spokojniuchno, spokojniusieńko, uspokajająco
- wykrz. spokojnie, spox, spoko, spoczko
- partyk. spoko, spoczko
- ims. uspokojony, uspokajający
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- bułgarski: (1.1) успокояване n
- źródła:
- ↑
Hasło „uspokajanie” w: Słownik języka polskiego pod redakcją Witolda Doroszewskiego, Wydawnictwo Naukowe PWN.
- ↑ Najdziwniejsze sposoby uspokajania niemowląt, Karolina Stępniewska