(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Projekcja Fischera: Różnice pomiędzy wersjami – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Projekcja Fischera: Różnice pomiędzy wersjami

Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
[wersja przejrzana][wersja przejrzana]
Usunięta treść Dodana treść
Dodałem literę 'c' do nazwiska 'Fishera'
m MalarzBOT: {{ka}} poprawiam na {{Kontrola autorytatywna}}
 
(Nie pokazano 4 wersji utworzonych przez 4 użytkowników)
Linia 1: Linia 1:
[[Plik:D-glucose-chain-2D-Fischer.png|thumb|100px|D-[[glukoza]] w projekcji Fischera]]
[[Plik:D-glucose-chain-2D-Fischer.png|thumb|100px|D-[[glukoza]] w projekcji Fischera]]
[[Plik:Fischer projection.png|thumb|100px|Rzut cząsteczki na płaszczyznę]]
[[Plik:Fischer projection.png|thumb|100px|Rzut cząsteczki na płaszczyznę]]
[[Plik:ProectFisher.gif|thumb|]]


'''Projekcja Fischera''' − rodzaj [[projekcja (chemia)|projekcji chemicznej]] umożliwiającej prezentację [[konfiguracja absolutna|konfiguracji absolutnej]] [[enancjomer]]ów i [[diastereoizomer]]ów.
'''Projekcja Fischera''' − rodzaj [[projekcja (chemia)|projekcji chemicznej]] umożliwiającej prezentację [[konfiguracja absolutna|konfiguracji absolutnej]] [[enancjomer]]ów i [[diastereoizomer]]ów.


Nazwa projekcji pochodzi od nazwiska [[Nagroda Nobla|noblisty]] [[Emil Fischer|Emila Fischera]]<ref>Nagrodę Nobla otrzymał w 1902 r. za prace dotyczące [[reakcja syntezy|syntez]] [[Węglowodany|cukrów]] i [[Puryna|puryn]].</ref>.
Wzór projekcyjny Fischera powstaje przez rzutowanie na płaszczyznę, [[cząsteczka|cząsteczki]] ustawionej następująco:
# pionowo do płaszczyzny rzutowania
# atom centralny znajduje się w płaszczyźnie papieru
# atomy leżące powyżej i poniżej atomu centralnego znajdują się pod płaszczyzną papieru
# atomy leżące z lewej i z prawej strony atomu centralnego znajdują się nad płaszczyzną papieru
# atom o najniższym [[lokant|lokancie]] znajduje się u góry.


Wzór projekcyjny Fischera powstaje przez [[rzut (geometria)|rzut]]owanie na [[płaszczyzna|płaszczyznę]] [[cząsteczka|cząsteczki]] ustawionej następująco:
[[Plik:Fischer Projection2.svg|center|thumb|Schemat obrazujący zasady projekcji Fishera]]
# pionowo do płaszczyzny rzutowania,
# atom centralny znajduje się w płaszczyźnie papieru,
# atomy leżące powyżej i poniżej atomu centralnego znajdują się pod płaszczyzną papieru,
# atomy leżące z lewej i z prawej strony atomu centralnego znajdują się nad płaszczyzną papieru,
# atom o najniższym [[lokant|lokancie]] znajduje się na górze.


[[Plik:Fischer Projection2.svg|center|thumb|Schemat zasady projekcji Fishera]]
Wzór cząsteczki w projekcji Fischera, można obracać jedynie o 180° wokół osi prostopadłej do płaszczyzny papieru. Obrócenie go o 90° prowadzi do otrzymania wzoru drugiego enancjomeru.

Nazwa projekcji pochodzi od nazwiska [[Emil Fischer|Emila Fischera]].
Wzór cząsteczki w projekcji Fischera można obracać jedynie o 180° wokół osi [[prostopadłość|prostopadłej]] do płaszczyzny papieru. Obrócenie go o 90° prowadzi do otrzymania wzoru drugiego enancjomeru.

== Przypisy ==
{{Przypisy}}


== Zobacz też ==
== Zobacz też ==
Linia 21: Linia 24:
* [[projekcja Newmana]]
* [[projekcja Newmana]]
* [[projekcja Natty]]
* [[projekcja Natty]]
{{Kontrola autorytatywna}}

[[Kategoria:Stereochemia]]
[[Kategoria:Stereochemia]]

Aktualna wersja na dzień 03:02, 21 kwi 2022

D-glukoza w projekcji Fischera
Rzut cząsteczki na płaszczyznę

Projekcja Fischera − rodzaj projekcji chemicznej umożliwiającej prezentację konfiguracji absolutnej enancjomerów i diastereoizomerów.

Nazwa projekcji pochodzi od nazwiska noblisty Emila Fischera[1].

Wzór projekcyjny Fischera powstaje przez rzutowanie na płaszczyznę cząsteczki ustawionej następująco:

  1. pionowo do płaszczyzny rzutowania,
  2. atom centralny znajduje się w płaszczyźnie papieru,
  3. atomy leżące powyżej i poniżej atomu centralnego znajdują się pod płaszczyzną papieru,
  4. atomy leżące z lewej i z prawej strony atomu centralnego znajdują się nad płaszczyzną papieru,
  5. atom o najniższym lokancie znajduje się na górze.
Schemat zasady projekcji Fishera

Wzór cząsteczki w projekcji Fischera można obracać jedynie o 180° wokół osi prostopadłej do płaszczyzny papieru. Obrócenie go o 90° prowadzi do otrzymania wzoru drugiego enancjomeru.

Przypisy[edytuj | edytuj kod]

  1. Nagrodę Nobla otrzymał w 1902 r. za prace dotyczące syntez cukrów i puryn.

Zobacz też[edytuj | edytuj kod]