Wahadło radiestezyjne: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
m →Bibliografia: drobne techniczne |
"BIAŁY OZYRYS to wahadło - emitor terapeutyczny drugiej generacji." itp |
||
Linia 4: | Linia 4: | ||
Wahadło radiestezyjne przybiera różne symetryczne kształty, a najczęściej występuje w postaci [[stożek (geometria)|stożków]] bądź [[kula|kul]], które są zawieszone na niesprężystym sznurku lub łańcuszku. Większość wahadełek składa się z 10-20 centymetrowej nitki i ciężarka o masie 20-50 gramów; nie jest to oczywiście regułą. Nowym użytkownikom wahadełka sugeruje się, aby sami wybrali najlepszy dla siebie model. Nie stosuje się raczej wahadełek stalowych, ze względu na ryzyko działań magnetycznych. <ref>Książka "Radiestezja" Jean-Lousis Crozier & Jacques Mandorla; ISBN 83-7311-620-6; strony 110-111</ref> |
Wahadło radiestezyjne przybiera różne symetryczne kształty, a najczęściej występuje w postaci [[stożek (geometria)|stożków]] bądź [[kula|kul]], które są zawieszone na niesprężystym sznurku lub łańcuszku. Większość wahadełek składa się z 10-20 centymetrowej nitki i ciężarka o masie 20-50 gramów; nie jest to oczywiście regułą. Nowym użytkownikom wahadełka sugeruje się, aby sami wybrali najlepszy dla siebie model. Nie stosuje się raczej wahadełek stalowych, ze względu na ryzyko działań magnetycznych. <ref>Książka "Radiestezja" Jean-Lousis Crozier & Jacques Mandorla; ISBN 83-7311-620-6; strony 110-111</ref> |
||
== Wahadło uniwersalne == |
|||
Wahadło uniwersalne opracowane przez radiestetów francuskich (de Belizal'a, Chaumery'ego) i udoskonalone przez polskiego konstruktora sprzętu radiestezyjnego [[Józef Baj|Józefa Baja]], stanowi drewniana kula odpowiednio zorientowana w przestrzeni (zaznaczono na niej równik elektromagnetyczny i dwa południki: elektryczny i magnetyczny) zawieszona na metalowym kabłąku. |
|||
Ta konstrukcja umożliwia bardzo precyzyjne zaznaczenie na całej powierzchni kuli miejsca emisji lub odbioru każdego rodzaju domniemanego promieniowania radiestezyjnego. Wahadła te są przyrządami radiestezyjnymi, znajdującymi zastosowanie w diagnostyce radiestezyjnej, chromoterapii (leczenie kolorami), pracach badawczych i poszukiwawczych. |
|||
{{źródła|data=2010-09}} |
|||
== Karnak == |
|||
Karnak to wahadło z grupy egipskich - trudne do zasugerowania, jest bardzo pomocne przy sprawdzaniu żywności, leków, dozowaniu lekarstw i innych pracach radiestezyjnych. |
|||
== Isis == |
|||
Isis wahadło z grupy egipskich. Występuje w dwóch wielkościach jako Isis i Isis Long. Wykorzystywane do prac radiestezyjnych takich jak sprawdzanie żywności, leków, dozowania lekarstw itp. Jest również niezbędne jako pierwsza pomoc np. przy likwidowaniu bólów, do regulacji ciśnienia tętniczego itp. |
|||
== Biały Ozyrys == |
|||
BIAŁY OZYRYS to wahadło - emitor terapeutyczny drugiej generacji. |
|||
== Czarny Ozyrys == |
|||
Czarny Ozyrys składa się z cterech ogniw (baterii), jest zakończony stożkiem i wykonany z drewna. Stosowany do wzmocnienia fali nośnej przy układach stacjonarnych Białych Ozyrysów. Ze względu na ciągłą emisję koloru szarego przy przechowywaniu jak i w czasie pracy należy zachowywać warunki BHP w radiestezji. |
|||
== Zobacz też == |
== Zobacz też == |
Wersja z 15:58, 2 mar 2011
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/f/f4/Radiesthetic_pendulum.jpg/250px-Radiesthetic_pendulum.jpg)
Wahadło radiestezyjne – jeden z podstawowych przyrządów badawczych radiestety. Wahadło to ma służyć do wykrywania różnego typu źródeł domniemanego promieniowania.
Wahadło radiestezyjne przybiera różne symetryczne kształty, a najczęściej występuje w postaci stożków bądź kul, które są zawieszone na niesprężystym sznurku lub łańcuszku. Większość wahadełek składa się z 10-20 centymetrowej nitki i ciężarka o masie 20-50 gramów; nie jest to oczywiście regułą. Nowym użytkownikom wahadełka sugeruje się, aby sami wybrali najlepszy dla siebie model. Nie stosuje się raczej wahadełek stalowych, ze względu na ryzyko działań magnetycznych. [1]
Zobacz też
Bibliografia
- Leszek Tulik, Radiestezja w nowej szacie czyli Homeo-Farmakopunktura, Zabrze, 2006, ISBN 978-83-903947-2-5
- Leszek Tulik, Homeopatia inaczej, Zabrze, 1991, ISBN 83-85367-03-9
- Mirosław Winczewski, "Radiestezja dla każdego" Studio Astropsychologi, 2004, ISBN 83-7377-134-4
- Leszek Matela, "Radiestezja, nauka, praktyka, ochrona przed szkodliwym promieniowaniem" KOS, 1996, ISBN 83-86757-40-X
- Bernard Britlan, "Przygoda z wahadełkiem" F.H.U Storczyk ISBN 978-83-925491-4-7
- Zbigniew Królicki, "Energia kształtów, czyli radiestezyjne oddziaływanie form geometrycznych" Ravi, 2003, ISBN 83-7229-073-3
- Zbigniew Królicki, "Radiestezja stosowana" Ravi,ISBN 83-7229-074-1
- Franciszek Dąbrowski, "Radiestezja sposób na życie", 2009, ISBN 978-83-86737-39-0
- ↑ Książka "Radiestezja" Jean-Lousis Crozier & Jacques Mandorla; ISBN 83-7311-620-6; strony 110-111