Projekcja Fischera: Różnice pomiędzy wersjami
Wygląd
[wersja przejrzana] | [wersja przejrzana] |
Usunięta treść Dodana treść
Sformułowanie "u góry" jest regionalizmem. |
image is too low quality and redundant to others here to be useful |
||
Linia 1: | Linia 1: | ||
[[Plik:D-glucose-chain-2D-Fischer.png|thumb|100px|D-[[glukoza]] w projekcji Fischera]] |
[[Plik:D-glucose-chain-2D-Fischer.png|thumb|100px|D-[[glukoza]] w projekcji Fischera]] |
||
[[Plik:Fischer projection.png|thumb|100px|Rzut cząsteczki na płaszczyznę]] |
[[Plik:Fischer projection.png|thumb|100px|Rzut cząsteczki na płaszczyznę]] |
||
[[Plik:ProectFisher.gif|thumb|]] |
|||
'''Projekcja Fischera''' − rodzaj [[projekcja (chemia)|projekcji chemicznej]] umożliwiającej prezentację [[konfiguracja absolutna|konfiguracji absolutnej]] [[enancjomer]]ów i [[diastereoizomer]]ów. |
'''Projekcja Fischera''' − rodzaj [[projekcja (chemia)|projekcji chemicznej]] umożliwiającej prezentację [[konfiguracja absolutna|konfiguracji absolutnej]] [[enancjomer]]ów i [[diastereoizomer]]ów. |
Wersja z 15:57, 22 maj 2018
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/2/27/D-glucose-chain-2D-Fischer.png/100px-D-glucose-chain-2D-Fischer.png)
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/6/6c/Fischer_projection.png/100px-Fischer_projection.png)
Projekcja Fischera − rodzaj projekcji chemicznej umożliwiającej prezentację konfiguracji absolutnej enancjomerów i diastereoizomerów.
Wzór projekcyjny Fischera powstaje przez rzutowanie na płaszczyznę, cząsteczki ustawionej następująco:
- pionowo do płaszczyzny rzutowania
- atom centralny znajduje się w płaszczyźnie papieru
- atomy leżące powyżej i poniżej atomu centralnego znajdują się pod płaszczyzną papieru
- atomy leżące z lewej i z prawej strony atomu centralnego znajdują się nad płaszczyzną papieru
- atom o najniższym lokancie znajduje się na górze.
![](https://upload.wikimedia.org/wikipedia/commons/thumb/8/81/Fischer_Projection2.svg/220px-Fischer_Projection2.svg.png)
Wzór cząsteczki w projekcji Fischera, można obracać jedynie o 180° wokół osi prostopadłej do płaszczyzny papieru. Obrócenie go o 90° prowadzi do otrzymania wzoru drugiego enancjomeru. Nazwa projekcji pochodzi od nazwiska Emila Fischera.