Ajjelet Szaked
Szaked w czerwcu 2021 | |
Data i miejsce urodzenia |
7 maja 1976 |
---|---|
Minister spraw wewnętrznych | |
Okres |
od 14 maja 2015 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Minister sprawiedliwości | |
Okres |
od 14 maja 2015 |
Przynależność polityczna | |
Poprzednik | |
Następca | |
Poseł do Knesetu | |
Okres |
od 2013 |
Przynależność polityczna |
Ajjelet Szaked (hebr.: איילת שקד, ang.: Ayelet Shaked, ur. 7 maja 1976 w Tel Awiwie) – izraelska polityczka i inżynier, od 2021 do 2022 minister spraw wewnętrznych Izraela[1]. Od 2015 do 2019 była ministrem sprawiedliwości, a w latach 2013–2019 posłem do Knesetu. Była członkinią ugrupowania Żydowski Dom, a w 2019 została współzałożycielką Nowej Prawicy.
Życiorys
[edytuj | edytuj kod]Urodziła się 7 maja 1976 w Tel Awiwie[2].
Jest absolwentką inżynierii na Uniwersytecie Telawiwskim[2]. Pracowała jako inżynier oprogramowania w firmie Texas Instruments[3].
W wyborach parlamentarnych w 2013 po raz pierwszy dostała się do izraelskiego parlamentu[2]. Popierała deportacje imigrantów z Afryki oraz uznanie judaizmu za religię państwową. Media okrzyknęły ją wtedy najładniejszą członkinią Knesetu[3]. W wyborach w 2015 uzyskała reelekcję[2].
14 maja 2015 w rządzie Binjamina Netanjahu objęła resort ministra sprawiedliwości[4], jednak, aby móc objąć to stanowisko, musiała zrzec się władzy nad sądami religijnymi, oraz zrezygnować z funkcji szefa komisji mianującej nowych sędziów, które to funkcje były tradycyjnie związane z Ministerstwem Sprawiedliwości[5].
W grudniu 2018 wraz z Naftalim Bennettem i Szuli Mu’alem opuścili Żydowski Dom tworząc Nową Prawicę[6]. W wyborach parlamentarnych w kwietniu 2019 roku ugrupowanie zajęło 12 miejsce zdobywając 138 437 głosów (3,22%). Partii zabrakło kilkuset głosów aby przekroczyć próg wyborczy 3,25% i dostać się do Knesetu XXI kadencji[7][8][9]. Szaked utraciła miejsce w parlamencie[2].
2 czerwca została zdymisjonowana przez Binjamina Netanjahu ze stanowiska minister sprawiedliwości. Według doniesień „The Times of Israel” miało to zapobiec budowaniu poparcia dla Nowej Prawicy, co mogłoby osłabić wynik wyborczy Likudu we wrześniowych wyborach w 2019 roku[10]. Zastąpił ją Amir Ochanna[11].
Po wyborach parlamentarnych w 2021 została ministrem spraw wewnętrznych w rządzie Naftalego Bennetta i Ja'ira Lapida[12].
Życie prywatne
[edytuj | edytuj kod]Jest mężatką, ma dwoje dzieci[2]. Jej mąż jest pilotem wojskowym[3].
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Ayelet Shaked [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-05-15] .
- ↑ a b c d e f Ajjelet Szaked (ang.) – profil na stronie Knesetu.
- ↑ a b c Julie Wiener: Who is Ajjelet Szaked, Israel’s new justice minister?. Jewish Telegraphic Agency, 2015-05-07. [dostęp 2017-02-12]. (ang.).
- ↑ All Governments of Israel. Twentieth Knesset: Government 34. knesset.gov.il. [dostęp 2016-01-01]. (ang.).
- ↑ Moran Azulay: Likud, Bayit Yehudi hold marathon coalition meetings ahead of deadline. Jedi’ot Acharonot, 2015-05-06. [dostęp 2017-02-12]. (ang.).
- ↑ Mergers and Splits Among Parliamentary Groups. knesset.gov.il. [dostęp 2019-04-09]. (ang.).
- ↑ Wyniki. bechirot.gov.il. [dostęp 2019-04-12]. [zarchiwizowane z tego adresu (2019-04-11)]. (hebr.).
- ↑ Elections. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ Final Election Results: Bennett Wiped Out; Netanyahu's Likud Gains One Seat. Ha-Arec. [dostęp 2019-04-12]. (ang.).
- ↑ Marissa Newman , Netanyahu fires Shaked and Bennett in interim government reshuffle, „The Times of Israel”, 3 czerwca 2019 [dostęp 2019-06-03] .
- ↑ Netanyahu appoints loyalist Amir Ohana justice minister. The Times of Israel. [dostęp 2019-06-05]. (ang.).
- ↑ Thirty-Sixth Government [online], main.knesset.gov.il [dostęp 2022-05-15] .
- Absolwenci Uniwersytetu Telawiwskiego
- Izraelscy inżynierowie
- Izraelscy ministrowie sprawiedliwości
- Ludzie urodzeni w Tel Awiwie
- Politycy Żydowskiego Domu
- Politycy Nowej Prawicy (Izrael)
- Posłowie do Knesetu XIX kadencji
- Posłowie do Knesetu XX kadencji
- Urodzeni w 1976
- Posłowie do Knesetu XXII kadencji
- Posłowie do Knesetu XXIII kadencji
- Posłowie do Knesetu XXIV kadencji