CANT Z.506
Cant Z.506 na sycylijskiej plaży, 1943 r. | |
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Producent |
CRDA w Monfalcone koło Triestu |
Typ |
wodnosamolot pasażerski, bombowy i rozpoznawczy |
Konstrukcja |
dolnopłat, wodnosamolot pływakowy o konstrukcji drewnianej |
Załoga |
5 (2 pilotów, nawigator-bombardier, 2 strzelców pokładowych) |
Historia | |
Data oblotu |
19 sierpnia 1935 |
Lata produkcji | |
Wycofanie ze służby | |
Dane techniczne | |
Napęd |
3 silniki gwiazdowe Alfa-Romeo 128 RC.20 |
Moc |
850 KM (625 kW) (każdy) |
Wymiary | |
Rozpiętość |
26,50 m |
Długość |
19,24 m |
Wysokość |
7,45 m |
Powierzchnia nośna |
87,00 m² |
Masa | |
Własna |
8 120 kg |
Startowa |
12 120 kg |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
370 km/h |
Prędkość przelotowa |
325 km/h |
Prędkość wznoszenia |
4,8 m/s |
Pułap |
8 000 m |
Zasięg |
1500 – 2000 km (normalny) |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
3 karabiny maszynowe Breda-SAFAT kal. 12,7 mm (1 stały pilota, 1 w grzbietowej wieży obrotowej typu Breda M-1, 1 na ruchomej podstawie strzelający do tyłu pod kadłub) 900 kg bomb lub 1 torpeda lotnicza o wadze 850 kg | |
Użytkownicy | |
Włochy, Niemcy, Polska |
CANT Z.506 – włoski wodnosamolot pasażerski, bombowy i rozpoznawczy. Zaprojektowany i zbudowany w wydziale lotniczym stoczni Cantieri Riuniti dell’Adriatico (CRDA) w Monfalcone koło Triestu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]W 1935 roku w wydziale lotniczym stoczni CRDA inż. Filippo Zappata opracował nowy wodnosamolot, początkowo w wersji szybkiego samolotu pasażerskiego, który oznaczono jako CANT Z.506A. Samolot ten został oblatany w dniu 19 sierpnia 1935 roku. Ponieważ spełniał on założone osiągi, podjęto ich produkcję.
W 1936 roku dowództwo włoskiej marynarki wojennej zwróciło się o zbudowanie wersji wojskowej wodnosamolotu CANT Z.506, podjęto wtedy pracę nad taką konstrukcją, którą oznaczono jako CANT Z.506B. Oblot tego samolotu nastąpił w lipcu 1936 roku i po wykonaniu niezbędnych badań rozpoczęto ich produkcję.
W późniejszym okresie opracowano jeszcze wersje Z.506Bs i Z.506S.
Wersje samolotu CANT Z.506:
- Z.506A – wersja pasażerska, wyprodukowano 38 egzemplarzy
- Z.506B Airone (pol. Czapla) – wersja wojskowa, samolot bombowy i torpedowy, wyprodukowano 324 egzemplarze
- Z.506Bs – wersja wojskowa, samolot rozpoznawczy, do osłony konwojów i ratowniczy, wyprodukowano 23 egzemplarze
- Z.506S – wersja specjalna dla ratownictwa morskiego, wyprodukowano 5 egzemplarzy
Użycie w lotnictwie
[edytuj | edytuj kod]Samoloty CANT Z.506B zostały użyte przez lotnictwo włoskie w 1938 roku biorąc udział w walkach w czasie hiszpańskiej wojny domowej po stronie frankistów.
Po wybuchu II wojny światowej samoloty brały udział w walkach na Morzu Śródziemnym. Po zakończeniu wojny ocalałe egzemplarze były używane w lotnictwie włoskim do 1959 roku.
Użycie w lotnictwie polskim
[edytuj | edytuj kod]W listopadzie 1937 roku przebywająca we Włoszech delegacja Kierownictwa Marynarki Wojennej podjęła rozmowy w wytwórni CRDA na temat zakupu samolotu dla Morskiego Dywizjonu Lotniczego. Strona włoska przyjęła warunki i wyraziła zgodę na wprowadzenia części wyposażenia produkcji polskiej.
W dniu 30 lipca 1938 roku podpisano umowę na dostarczenie do Polski 6 samolotów CANT Z.506B, przy czym dostawy miały się odbywać w trzech terminach po 2 samoloty od 26 czerwca 1939 roku do 26 lipca 1939 roku.
Do Polski dotarł tylko jeden z tych samolotów, który przyleciał w dniu 27 sierpnia 1939 roku z Włoch do Pucka, przez Jugosławię, Węgry i Słowację. Samolot był uzbrojony, lecz zgodnie z przepisami międzynarodowymi podczas przelotu nad państwami obcymi nie miał na pokładzie amunicji.
W dniu 1 września 1939 roku po zbombardowaniu bazy Morskiego Dywizjonu Lotniczego w Pucku, postanowiono ewakuować samolot w głąb kraju. Wystartował on w dniu 2 września 1939 roku, udając się początkowo do Modlina, lecz zmuszony był wodować na Wiśle koło Kozienic. Następnie w dniu 6 września został przebazowany na jezioro Siemień koło Parczewa, gdzie w dniu 11 września 1939 roku został zniszczony w czasie nalotu samolotów niemieckich.
Opis konstrukcji
[edytuj | edytuj kod]Samolot CANT Z.506B był trójsilnikowym dolnopłatem wolnonośnym, wodnosamolotem pływakowym o konstrukcji drewnianej. Skrzydła półskorupowe pokryte grubą sklejką. Kadłub skorupowy o pokryciu z listewek oklejonych płótnem. Kabina załogi zakryta. Usterzenie drewniane pokryte częściowo sklejką, częściowo płótnem. Podwozie pływakowe z pływakami wykonanymi z duraluminium, wsparte zestrzałami o skrzydła i kadłub. Napęd: trzy silniki gwiazdowe. Śmigła trójłopatowe metalowe o zmiennym w locie skoku.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Bogusław Wołoszański: Encyklopedia II wojny światowej. Amber, 1997, s. 142-143. ISBN 83-7169-309-5.
- II wojna światowa encyklopedia uzbrojenia. Warszawa: Muza S.A., 2000, s. 373. ISBN 83-7200-646-6.
- Andrzej Morgała: Samoloty w polskim lotnictwie morskim. Warszawa: Wydawnictwo Komunikacji i Łączności, 1985, s. 75-80, 160-161. ISBN 83-206-4078-8.