Cyrkulacja
Cyrkulacja (krążenie) – operator wprowadzony początkowo w dynamice płynów następnie uogólniony na wszystkie pola wektorowe, dla danego pola definiuje wielkość skalarną. Cyrkulacja oznaczana jest zwyczajowo przez
Dla przepływającego płynu z prędkością wzdłuż zamkniętej krzywej cyrkulacja określona jest wzorem:
gdzie oznacza wektor styczny do krzywej całkowania.
Niezerowa wartość cyrkulacji oznacza, że w analizowanym obszarze występuje zawirowanie płynu, przy wartości dodatniej w kierunku zgodnym z przyjętym kierunkiem całkowania.
Według twierdzenia Kutty-Żukowskiego w przepływie laminarnym cyrkulacja płynu (powietrza) wokół ciała poruszającego się w nim jest jednakowa dla każdej krzywej całkowania, a wytwarzana siła nośna jest proporcjonalna do cyrkulacji.
Definicja uogólniona
[edytuj | edytuj kod]Cyrkulacja dla danego pola wektorowego wzdłuż krzywej L określa wzór:
gdzie jest infinitezymalnym wektorem stycznym do krzywej w danym punkcie.
Jeżeli krzywa L ma parametryzację w przedziale to powyższy wzór można zapisać jako:
Związek cyrkulacji z rotacją
[edytuj | edytuj kod]Twierdzenie Stokesa wiąże całkę po krzywej zamkniętej ze strumieniem rotacji przenikającym przez powierzchnię zamkniętą tą krzywą.
Ze związku powyższego wynika:
Równanie to oznacza, że dla danej krzywej L ograniczającej pewną powierzchnię S, która jest uznana za płaską, – jest wersorem (wektor o długości 1) prostopadłym (normalnym) do tej powierzchni, iloczyn skalarny rotacji i wersora normalnego w wybranym punkcie pola jest równy granicy do której dąży iloraz cyrkulacji po krzywej zamkniętej otaczającej jeden raz wybrany punkt przez powierzchnię ograniczoną tą krzywą.