(Translated by https://www.hiragana.jp/)
Ferenc Molnár (piłkarz) – Wikipedia, wolna encyklopedia Przejdź do zawartości

Ferenc Molnár (piłkarz)

Przejrzana
Z Wikipedii, wolnej encyklopedii
Ferenc Molnár
Data i miejsce urodzenia

8 kwietnia 1891
Érd

Obywatelstwo

węgierskie

Pozycja

napastnik

Kariera seniorska[a]
Lata Klub Wyst. Gole
1906 Újpesti TE ? (?)
1907–1920 MTK Budapest ? (?)
1920–1921 Spes Genova ? (?)
1921–1922 Spezia Calcio ? (?)
1923–1924 Anconitana 8 (3)
1924–1925 Hellas Werona ? (?)
1925–1926 Olympia Fiume
Kariera reprezentacyjna
Lata Reprezentacja Wyst. Gole
1906  Węgry 2 (0)
Kariera trenerska
Lata Drużyna
1920–1921 Spes Genova
1921–1922 Spezia Calcio
1923–1924 Anconitana
1924 Entella
1924–1925 Hellas Werona
1925–1926 Olympia Fiume
1926 Łotwa
1926–1927 Biellese
1927 Andrea Doria
1927 Litwa
1927–1928 SSC Napoli
1928 Casale
1930–1931 S.S. Lazio
1931 Lecce
1931–1932 Novara
1932 Alessandria
1933–1934 Anconitana
1934–1935 Cagliari Calcio
1936–1937 Feyenoord
1938 ACF Fiorentina
1938–1939 Juventus Domo
1939–1940 Varese
1940–1941 Lazio
1942 Ambrosiana
1942–1943 Udinese Calcio
1943 Reggiana
  1. Uwzględniono wyłącznie rozgrywki ligowe.

Ferenc Molnár (ur. 8 kwietnia 1891 w Érd, Austro-Węgry, zm. ?) – węgierski piłkarz, grający na pozycji napastnika, trener piłkarski.

Kariera piłkarska

[edytuj | edytuj kod]

Kariera klubowa

[edytuj | edytuj kod]

W 1906 roku rozpoczął karierę piłkarską w klubie Újpesti TE. W następnym roku został piłkarzem MTK Budapest. W 1920 wyjechał do Włoch, gdzie potem występował w klubach Spes Genova, Spezia Calcio, Anconitana, Hellas Werona i Olympia Fiume, gdzie zakończył karierę w roku 1926.

Kariera reprezentacyjna

[edytuj | edytuj kod]

W październiku i listopadzie 1906 rozegrał 2 mecze w reprezentacji Węgier[1].

Kariera trenerska

[edytuj | edytuj kod]

Karierę szkoleniowca rozpoczął w 1920 roku. Jeszcze będąc piłkarzem łączył również funkcje trenerskie w Spes Genova, Spezia Calcio, Anconitana, Hellas Werona i Olympia Fiume. Od 20 lipca do 19 września 1926 prowadził reprezentację Łotwy[2]. Potem trenował Biellese i Andrea Doria. Od 27 lipca do 13 sierpnia 1927 prowadził reprezentację Litwy. Potem pracował z klubami SSC Napoli, Casale, S.S. Lazio, Novara, Alessandria, Cagliari Calcio, Feyenoord, ACF Fiorentina, Juventus Domo, Varese, Ambrosiana, Udinese Calcio i Reggiana[3].

W 1943 roku został zmuszony do opuszczenia Włoch, kiedy powołano go do rezerw armii węgierskiej w II wojnie światowej.

Sukcesy i odznaczenia

[edytuj | edytuj kod]

Sukcesy piłkarskie

[edytuj | edytuj kod]
MTK Budapest
  • mistrz Węgier: 1907/08, 1913/14, 1916/17, 1917/18, 1918/19, 1919/20

Przypisy

[edytuj | edytuj kod]

Bibliografia

[edytuj | edytuj kod]