Pismo wielkopieczęciowe
Ten artykuł od 2021-04 wymaga zweryfikowania podanych informacji. |
Nazwa chińska | |||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
| |||||||||
Pismo wielkopieczęciowe (jap. daiten) – rodzaj chińskiego pisma używany w Chinach za czasów dynastii Zhou, w XII–III w p.n.e. Wyewoluowało ono z wcześniejszych form znaków, takich jak napisy na kościach wróżebnych i napisy na brązach.
Termin Dàzhuàn został ukuty za czasów dynastii Han jako nazwa znaków, które dały początek ujednoliconemu pismu małopieczęciowemu w państwie Qin, które podbiło całe Chiny i utworzyło cesarstwo. Badacze chińskiego pisma uważają jednak nadaną na zasadzie analogii nazwę Dàzhuàn za nieprecyzyjną, bo obejmuje ona zbyt długi okres historyczny.
Wiadomo, że ogniwem pośrednim między pismem wielko- a małopieczęciowym w państwie Qin był rodzaj pisma nazwany Zhòuwén (籀文), od historyka nazwiskiem Zhoù (籀), który ok. 800 r. p.n.e. skompilował księgę Shĭzhoùpiān (
Późniejsi chińscy uczeni błędnie uznawali Shĭzhoùpiān za standaryzację pisma za czasów dynastii Zhou (