Taiko
Taiko (jap.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Bębny są używane w Japonii od wieków. Według relacji historycznych z 588 r. n.e., Japończycy w młodym wieku podróżowali do Korei, aby uczyć się gry na kakko (instrumentach zapoczątkowanych we wschodnich Chinach)[3]. Instrumenty docierały do Japonii w różnym charakterze, postaci i wielkości z Indii, Chin i Korei. W świątyniach buddyjskich są głosem Buddy, a w chramach shintō służą porozumieniu z kami. W przeszłości odgłos bębnów motywował wojowników do walki i kierował ich działaniami, a obecnie nadal służy rozrywce w czasie festiwali i uroczystości. Tworzy także nastrój jako akompaniament w różnych rodzajach sztuki teatralnej, jak np. nō, kyōgen i kabuki, które wpłynęły w znacznej mierze na ich rozwój[4][5].
Poza Japonią słowo taiko jest używane przede wszystkim jako łączne określenie różnorodnych japońskich bębnów, które precyzyjniej ujmując, nazywają się wadaiko (jap.
Do wyrobu bębnów używa się drewna pochodzącego m.in. z: brzostownicy japońskiej (Zelkova serrata, jap. keyaki), jesionu japońskiego (Fraxinus lanuginosa, jap. aodamo), cynamonowca kamforowego (Cinnamomum camphora, jap. kusunoki)[7].
Rodzaje taiko
[edytuj | edytuj kod]Od strony konstrukcji bębny japońskie dzielą się na dwa rodzaje: byō-uchi-taiko i shime-daiko.
Byō-uchi-taiko (jap.
W przypadku shime-daiko (jap.
Taiko są klasyfikowane według różnych kryteriów i jest ich wiele typów. Poniżej niektóre najbardziej znane i często używane.
Nagadō-daiko (jap.
Tsukeshime-daiko (jap.
Okedō-daiko (jap.
Hira-daiko (jap.
Uchiwa-daiko (jap.
Pojęcia związane z taiko
[edytuj | edytuj kod]- Bachi – drewniane pałeczki do gry na taiko
- Jiuchi, inaczej ji – podstawowy rytm, akompaniament, wykorzystywany jako wsparcie dla głównego rytmu (o-uchi). Jikata to muzyk grający rytm ji
- Ma – japońskie określenie przerwy lub pauzy, jest używane do opisu chwili ciszy. W grze na taiko jest to okres pomiędzy uderzeniami[1]
Galeria
[edytuj | edytuj kod]-
Okedō-daiko
-
Shime-daiko
-
Tsuri-daiko („bęben wiszący”)
-
Nagadō-daiko
Zobacz też
[edytuj | edytuj kod]Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ a b c Kenkyusha's New Japanese-English Dictionary. Tokyo: Kenkyusha Limited, 1991, s. 65, 579, 588, 1034, 1707, 1905. ISBN 4-7674-2015-6.
- ↑ Izuru Shimura:
広辞苑 (Kōjien - słownik jap.-jap.). Tokyo: Iwanami Shoten, 1980, s. 1332. - ↑ James. Blades , Percussion instruments and their history, wyd. Rev. ed, Westport, Conn.: Bold Strummer, 1992, ISBN 0-933224-71-0, OCLC 28230162 [dostęp 2019-03-23] .
- ↑ a b c Thomas D. Rossing: Science of Percussion Instruments. World Scientific Publishing Co. Pte. Ltd., 2005. s. 42, 43. [dostęp 2018-12-27]. (ang.).
- ↑ a b History of Taiko. Stanford Taiko, Stanford University, 2018. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).
- ↑ Daihachi Oguchi, 84, Japanese Drummer, Dies. New York Times, 2008. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).
- ↑ Nagado-taiko, keyaki. Asano Taiko. [dostęp 2018-12-31]. (ang.).
- ↑ a b The Taiko Connection. youronlinechoices.eu. [dostęp 2019-01-01]. (ang.).
- ↑ a b Nagado-daiko. Grinnell College Musical Instrument Collection, 2018. [dostęp 2018-12-27]. [zarchiwizowane z tego adresu (2015-08-12)]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]Zespoły taiko w Japonii: