The Barbra Streisand Album
Wygląd
Wykonawca albumu studyjnego | ||||
Barbra Streisand | ||||
Wydany |
25 lutego 1963 | |||
---|---|---|---|---|
Nagrywany |
styczeń 1963 | |||
Gatunek | ||||
Długość |
32:44 | |||
Wydawnictwo | ||||
Producent | ||||
Oceny | ||||
Album po albumie | ||||
|
The Barbra Streisand Album – debiutancki album amerykańskiej piosenkarki Barbry Streisand, wydany w 1963 roku przez Columbia Records.
Album poprzedził singel „Happy Days Are Here Again”, wydany w listopadzie 1962. Wytwórnia Columbia planowała zatytułować płytę Sweet and Saucy Streisand, czemu sprzeciwiła się artystka, wybierając prostszy tytuł[3].
Odbiór
[edytuj | edytuj kod]W Stanach Zjednoczonych płyta dotarła do 9. miejsca na liście Billboard 200 i pokryła się złotem. Do marca 1966 album rozszedł się w milionowym nakładzie[4].
Płyta była nominowana do pięciu nagród Grammy i ostatecznie wygrała w kategoriach „album roku” i „najlepszy wokalny występ kobiecy pop”[5].
Lista utworów
[edytuj | edytuj kod]- Strona A
1. „Cry Me a River” 3:37 2. „My Honey’s Lovin’ Arms” 2:14 3. „I’ll Tell the Man in the Street” 3:09 4. „A Taste of Honey” 2:51 5. „Who’s Afraid of the Big Bad Wolf?” 2:35 6. „Soon It’s Gonna Rain” 3:44 18:10
- Strona B
1. „Happy Days Are Here Again” 3:04 2. „Keepin’ Out of Mischief Now” 2:11 3. „Much More” 3:02 4. „Come to the Supermarket in Old Peking” 1:56 5. „A Sleepin’ Bee” 4:21 14:34
Twórcy
[edytuj | edytuj kod]- Barbra Streisand – śpiew
- Mike Berniker – producent
- Peter Matz – aranżacje
- Fred Plaut i Frank Lacio – inżynierzy dźwięku
- John Berg – szata graficzna
- Henry Parker – fotografia
- Harold Arlen – esej
Notowania
[edytuj | edytuj kod]Kraj | Pozycja |
---|---|
Australia[6] | 6 |
Stany Zjednoczone (Billboard 200)[7] | 9 |
Certyfikaty
[edytuj | edytuj kod]Kraj | Certyfikat |
---|---|
Stany Zjednoczone (RIAA)[8] | złota płyta |
Przypisy
[edytuj | edytuj kod]- ↑ Barbra Streisand – The Barbra Streisand Album. Discogs. [dostęp 2022-11-18]. (ang.).
- ↑ William Ruhlmann: The Barbra Streisand Album - Barbra Streisand. AllMusic. [dostęp 2011-08-24]. (ang.).
- ↑ Barbra Streisand: My Name Is Barbra. Londyn: Penguin Random House, 2023, s. 125. ISBN 978-1-5291-3689-0. (ang.).
- ↑ Diana Lurie. Stricken with phenomenal success at 23, Barbra Streisand is more ridden than ever by self-doubts and fears. „Life”, 1966-03-18. ISSN 0024-3019. [dostęp 2024-10-18]. (ang.).
- ↑ 6th Annual GRAMMY Awards. grammy.com. [dostęp 2024-10-18]. (ang.).
- ↑ David Kent: Australian Chart Book 1970–1992. 1993. ISBN 0-646-11917-6. (ang.).
- ↑ Barbra Streisand Billboard 200. billboard.com. [dostęp 2022-11-18]. (ang.).
- ↑ Gold & Platinum. RIAA. [dostęp 2011-08-24]. (ang.).
Linki zewnętrzne
[edytuj | edytuj kod]- Oficjalna strona
- Oficjalny odsłuch albumu na portalu YouTube