Tu-12
Dane podstawowe | |
Państwo | |
---|---|
Typ | |
Konstrukcja |
średniopłat o konstrukcji metalowej |
Załoga |
5 |
Historia | |
Data oblotu | |
Dane techniczne | |
Napęd |
2 silniki turboodrzutowe RD-45 |
Ciąg |
2 200 kN |
Wymiary | |
Rozpiętość |
18,86 m |
Długość |
16,45 m |
Powierzchnia nośna |
48,80 m² |
Masa | |
Własna |
8 993 kg |
Startowa |
14 700 kg (normalna) |
Osiągi | |
Prędkość maks. |
783 km/h |
Prędkość przelotowa |
564 km/h |
Pułap |
11 300 m |
Zasięg |
2 200 km |
Dane operacyjne | |
Uzbrojenie | |
1 działko NR-23 kal. 23 mm 2 karabiny maszynowe UBT kal. 12,7 mm 1000 kg (normalnie) lub 3000 kg (maksymalnie) bomb | |
Użytkownicy | |
ZSRR |
Tu-12 (nazwa robocza Tu-77) – radziecki samolot bombowy średniego zasięgu o napędzie odrzutowym opracowany w biurze Tupolewa. Wyprodukowano około 50 samolotów tego typu.
Historia
[edytuj | edytuj kod]Pracę nad nowym bombowcem średniego zasięgu z napędem odrzutowym rozpoczęto w biurze Tupolewa w 1946 roku. Wykorzystano do tego istniejącą już i sprawdzoną konstrukcję samolotu Tu-2. Pierwszym etapem budowy było zamontowanie w 1947 roku dwóch brytyjskich silników odrzutowych Rolls-Royce Nene zamiast tłokowych ASz-82FN na płatowcu Tu-2. Nowe silniki wymagały zmiany podwozia, z klasycznego z podparciem z tyłu kadłuba na poziomujące samolot, z kółkiem przednim zamontowanym na dziobie. W toku dalszych modyfikacji z podstawowej konstrukcji Tu-2 zachowano jedynie płaty. Tak zmodyfikowany samolot oznaczony jako Tu-12 lub Samolot 77 swój pierwszy lot wykonał 27 lipca 1947 roku. Podczas dalszych prac zmieniono układ napędowy na własną kopię brytyjskich silników, Klimow RD-45. Samolot od początku traktowany był jako maszyna przejściowa, służąca zdobyciu doświadczenia wykorzystywanego później w kolejnych konstrukcjach Tupolewa.
Bibliografia
[edytuj | edytuj kod]- Tu-12 (Samolot 77), "Skrzydlata Polska", nr 33 (1989), s. 11, ISSN 0137-866x.