napój
napój (język polski)
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskorzeczowy
- (1.1) płyn przeznaczony do picia
czasownik, forma fleksyjna
- odmiana:
- (1.1)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik napój napoje dopełniacz napoju napojów / napoi[1] celownik napojowi napojom biernik napój napoje narzędnik napojem napojami miejscownik napoju napojach wołacz napoju napoje
- przykłady:
- (1.1) Ale gorąco! Pójdę kupić jakiś napój!
- (2.1) Ja zrobię obiad, a ty w tym czasie napój dziecko.
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) napój bezalkoholowy / alkoholowy napój wyskokowy
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- tłumaczenia:
- amharski: (1.1) መጠጥ
- angielski: (1.1) drink, beverage
- arabski: (1.1) مشروب, شراب
- baskijski: (1.1) edari
- chorwacki: (1.1) piće n
- duński: (1.1) drik w
- esperanto: (1.1) trinkaĵo
- fiński: (1.1) juoma
- francuski: (1.1) boisson ż
- hawajski: (1.1) inu
- hiszpański: (1.1) bebida ż
- holenderski: (1.1) drank m
- interlingua: (1.1) bibitura
- islandzki: (1.1) drykkur m
- japoński: (1.1) のみもの (nomimono)
飲 み物 ,飲物 - kazachski: (1.1) сусын
- niemiecki: (1.1) Getränk n, Trunk m
- nowogrecki: (1.1) ποτό n
- ormiański: (1.1) խմիչք
- polski język migowy: (w zapisie SignWriting)
- portugalski: (1.1) bebida ż
- rosyjski: (1.1) напиток m
- słowacki: (1.1) nápoj
- tajski: (1.1) เครื่องดื่ม
- ukraiński: (1.1) напій, напиток m
- wilamowski: (1.1) gytrenḱ n
- włoski: (1.1) bevanda ż
- źródła:
- ↑ Hasło „napój” w: Uniwersalny słownik języka polskiego, red. Stanisław Dubisz i Elżbieta Sobol, Wydawnictwo Naukowe PWN.