dystymia

dystymia (język polski)

wymowa:

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) med. psych. typ depresji charakteryzujący się przewlekłym (trwającym minimum 2 lata lub dłużej) obniżeniem nastroju o przebiegu łagodniejszym niż w przypadku depresji endogennej; zob. też dystymia w Wikipedii

odmiana:

przykłady:

składnia:

kolokacje:

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. dystymiczny

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. δυσθυμία

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) dysthymia
• bułgarski: (1.1) дистимия ż
• czeski: (1.1) dystymie ż
• francuski: (1.1) dysthymie ż
• kataloński: (1.1) distímia ż
• słowacki: (1.1) dystýmia ż
• włoski: (1.1) distimia ż

źródła: