kurtyna

kurtyna (język polski)

kurtyna (1.1)

wymowa:

IPA: [kurˈtɨ̃na], AS: [kurtỹna], zjawiska fonetyczne: nazal. ​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) teatr. zasłona oddzielająca scenę od widowni

odmiana:

(1.1)

 

przypadek	liczba pojedyncza	liczba mnoga
mianownik	kurtyna	kurtyny
dopełniacz	kurtyny	kurtyn
celownik	kurtynie	kurtynom
biernik	kurtynę	kurtyny
narzędnik	kurtyną	kurtynami
miejscownik	kurtynie	kurtynach
wołacz	kurtyno	kurtyny

przykłady:

(1.1) Aktorzy przygotowują się za kurtyną.

składnia:

kolokacje:

(1.1) kurtyna powietrzna

synonimy:

antonimy:

hiperonimy:

(1.1) zasłona

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

rzecz. kurtyniarz mos

zdrobn. kurtynka ż

przym. kurtynowy

związki frazeologiczne:

żelazna kurtyna

etymologia:

(1.1) wł. cortina.

uwagi:

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) curtain
• czeski: (1.1) opona ż
• duński: (1.1) tæppe n
• esperanto: (1.1) kurteno
• francuski: (1.1) rideau m
• hiszpański: (1.1) telón m
• niemiecki: (1.1) Vorhang m
• nowogrecki: (1.1) αυλαία ż
• rosyjski: (1.1) занавес m
• słowacki: (1.1) opona ż
• szwedzki: (1.1) ridå w
• turecki: (1.1) perde
• ukraiński: (1.1) завіса ż

źródła: