ochra

ochra (język polski)

ochra (1.1)

złoża ochry (1.3)

wymowa:

IPA: [ˈɔxra], AS: [oχかいra]

​

znaczenia:

rzeczownik, rodzaj żeński

(1.1) barwa żółtobrunatna

(1.2) chem. farba o barwie żółtobrunatnej otrzymywana z ochry (1.3), używana w malarstwie, przemyśle kosmetycznym, włókienniczym itp; zob. też ochra w Wikipedii

(1.3) miner. glinka o żółtym lub brunatnym zabarwieniu wykorzystywana do wyrobu farb

odmiana:

(1.1-3)

 

przypadek	liczba pojedyncza
mianownik	ochra
dopełniacz	ochry
celownik	ochrze
biernik	ochrę
narzędnik	ochrą
miejscownik	ochrze
wołacz	ochro

przykłady:

(1.1) W wystroju pokoju przeważała ochra.

składnia:

kolokacje:

synonimy:

(1.1-2) ugier

antonimy:

hiperonimy:

hiponimy:

holonimy:

meronimy:

wyrazy pokrewne:

przym. ochrowy

związki frazeologiczne:

etymologia:

gr. ὠχρά (ōchrá) → żółta, blada

uwagi:

(1.3) zobacz też: Indeks:Polski - Minerały

tłumaczenia:

• angielski: (1.1) ochre
• duński: (1.1) okker w; (1.2) okker w; (1.3) okker w
• francuski: (1.1) ocre
• niemiecki: (1.1) Ocker m / n
• ukraiński: (1.1) вохра ż
• włoski: (1.1) ocra ż; (1.2) ocra ż; (1.3) ocra ż

źródła: