poganin
poganin (język polski)
[edytuj]- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męskoosobowy
- (1.1) rel. osoba wyznająca religię inną niż jedna z monoteistycznych, abrahamowych (jak chrześcijaństwo, islam, judaizm)
- (1.2) pejor. rel. niewierzący lub nieochrzczony
- (1.3) daw. rel. muzułmanin[1]
- odmiana:
- (1.1-2)
przypadek liczba pojedyncza liczba mnoga mianownik poganin poganie dopełniacz poganina pogan celownik poganinowi poganom biernik poganina pogan narzędnik poganinem poganami miejscownik poganinie poganach wołacz poganinie poganie
- przykłady:
- (1.1) Kraina ta była zamieszkiwana przez słowiańskich pogan.
- (1.2) W pierwszych wiekach istnienia Kościoła (…) chrześcijanie korzystali z tych samych zasad, co poganie, aby zawrzeć małżeństwo[2].
- składnia:
- kolokacje:
- (1.1) nawracać pogan • współczesny poganin • neopoganin
- synonimy:
- (1.1) bałwochwalca
- (1.3) pohaniec[1]
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- rzecz. pogaństwo n
- przym. pogański
- przysł. pogańsko
- czas. spoganieć, poganieć, poganizować
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- czes. pohan < łac. paganus → mieszkaniec wsi[3], także góral, pasterz < łac. pāgus → gmina pasterska[1]
- uwagi:
- tłumaczenia:
- (1.3) zobacz listę tłumaczeń w haśle: muzułmanin
- angielski: (1.1) pagan, heathen
- arabski: (1.1) وثني m
- białoruski: (1.1) язычнік m
- bułgarski: (1.1) поганец, езичник m
- cerkiewnosłowiański: (1.1) ꙗзычникъ m; (1.2) ꙗзычникъ m
- dolnołużycki: (1.1) tatań
- duński: (1.1) hedning w
- esperanto: (1.1) pagano
- fiński: (1.1) pakana
- francuski: (1.1) païen m
- hiszpański: (1.1) pagano m
- islandzki: (1.1) heiðingi m
- jidysz: (1.1) פּאַגאַנער m (paganer)
- kannada: (1.2) ಧರ್ಮಬಾಹಿರ
- kazachski: (1.1) пұтқа табынушы
- niemiecki: (1.1) Heide m
- perski: (1.1) گبر
- portugalski: (1.1) pagão m
- rosyjski: (1.1) язычник m
- rumuński: (1.1) păgân m
- słowacki: (1.1) pohan m
- staroruski: (1.1) ꙗзꙑци m lm
- szwedzki: (1.1) hedning
- węgierski: (1.1) pogány; (1.2) pogány
- wilamowski: (1.1) puøganin m, poganin m; (1.2) puøganin m, poganin m
- źródła:
- ↑ 1,0 1,1 1,2 Anna Tyrpa, Giaury, goje, gadzie i gorole – my i reszta świata, w: Historia języka, dialektologia, onomastyka w nowych kontekstach interpretacyjnych pod red. Renaty Przybylskiej, Macieja Raka, Agaty Kwaśnickiej-Janowicz, Wydawnictwo UJ, Kraków 2018, s. 221.
- ↑ Ks. Aleksander Sobczak, Sakrament małżeństwa — krótki rys historyczny.
- ↑ Zenon Klemensiewicz, Historia języka polskiego, PWN, Warszawa 2002, s. 29.
poganin (język wilamowski)
[edytuj]- zapisy w ortografiach alternatywnych:
- puøganin
- wymowa:
- znaczenia:
rzeczownik, rodzaj męski
- (1.1) rel. osoba wyznająca religię inną niż jedna z monoteistycznych, abrahamowych (jak chrześcijaństwo, islam, judaizm)
- (1.2) pejor. rel. niewierzący lub nieochrzczony
- przykłady:
- składnia:
- synonimy:
- antonimy:
- hiperonimy:
- hiponimy:
- holonimy:
- meronimy:
- wyrazy pokrewne:
- związki frazeologiczne:
- etymologia:
- uwagi:
- źródła: