Donja Germanija
Donja Germanija (latinski: Germania Inferior) bila je rimska provincija koja se nalazila na levoj obali Rajne, u današnjoj južnoj i zapadnoj Holandiji i zapadnoj Nemačkoj. Glavna naselja u provinciji bili su: Bona (Bon), Castra Vetera i Colonia Ulpia Traiana (blizu Ksantena), Ulpia Noviomagus Batavorum, Trajectum ad Rhenum, i Colonia Agrippinensis (Keln) (glavni grad provincije).
Vojska koja je bila stacionirana u Donjoj Germaniji poznata je sa natpisa po skraćenici EX.GER.INF. (Exercitus Germania Inferior). Bilo je nekoliko rimskih legija stacionirano stalno u ovoj provinciji. Rimska mornarica je redovno patrolirala Rajnom sve do Severnog mora i bila je stacionirana u Castra Vetera a kasnije u Agrippinensis.
Prvi sukob između rimske vojske i naroda Donje Germanije započeli su tokom rata Julija Cezara u Galiji. Cezar je napao Donju Germaniji 57. godine pre Hr, i u sledeće tri godine uništio nekoliko varvarskih plemena u ovoj oblasti.
Donja Germanija je dobila stalna rimska naselja nekoliko godina posle ovog Cezarovog rata. U početku je bila deo Galije Belgike. 90. godine Donja Germanija je bila proglašena za carsku provinciju. To je i datum osnivanja ove provincije. Južno od Donje, nalazi se Gornja Germanija. Dakle, Donja Germanija je na karti "gore".
69. godine Donja Germanija je bila potresena ustankom Batavaca. Tom prilikom su uništeni neki rimski vojni logori. I u kasnijim vremenima dolazilo je do naseljavanja Germana iz oblasti istočno od Rajne u ovu provinciju. Bila su česti i napadi i razaranja koje su Germani vršili u Donjoj Germaniji. Tako je Colonia Ulpia Traiana 275. godine bila gotovo uništena. Oko 400. godine, pod pritiskom germanskih varvara uprava u provinciji se potpuno obrušila: provincija je prestala da postoji.
