90.B.3. [366] Dwa sąsiadujące spójniki, spójnik i zaimek względny
Nie rozdziela się dwóch sąsiadujących spójników, spójnika i zaimka względnego, zaimka względnego i spójnika, typu a choć, a gdy, a jeśli, a kiedy, a mianowicie, a ponieważ, a więc, a że, i choć, który jeśli, że aby, że gdy, że jeśli, np.
Często chadzał na spacery, a gdy się zmęczył, siadał zawsze na tej samej ławce.
Opowiadał wszystkim, że gdy wygra w Lotto, pieniądze rozda biednym.
Przyrzekł mi, że jeśli będzie trzeba, zawsze mi pomoże.
Zdania tego typu możemy jednak wydzielić dwoma przecinkami lub dwoma myślnikami, gdy chcemy podkreślić, że są zdaniami wtrąconymi:
Wrócił z zagranicy i, choć potrzebował odpoczynku, rzucił się w wir codziennych zajęć.
Opowiadał wszystkim, że – gdy wygra w Lotto – pieniądze rozda biednym.
