ซัวเถา
บทความนี้อาจต้องการตรวจสอบต้นฉบับ ในด้านไวยากรณ์ รูปแบบการเขียน การเรียบเรียง คุณภาพ หรือการสะกด คุณสามารถช่วยพัฒนาบทความได้ |
ช่านโถว 汕头 ซัวเถา | |
---|---|
สถานที่ต่าง ๆ ในนครซัวเถา | |
ตำแหน่งของนครซัวเถาในมณฑลกวางตุ้ง | |
พิกัด (หน่วยงานบริหารนครซัวเถา): 23°21′14″N 116°40′55″E / 23.354°N 116.682°E | |
ประเทศ | สาธารณรัฐประชาชนจีน |
มณฑล | กวางตุ้ง |
ศูนย์กลางการปกครอง | เขตจินผิง ( |
การปกครอง | |
• เลขาธิการพรรค | ฟาง ลี่ซฺวี่ ( |
• นายกเทศมนตรี | เจิ้ง เจี้ยนเกอ (郑剑 |
พื้นที่ | |
• นครระดับจังหวัด | 2,248.39 ตร.กม. (868.11 ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล | 9,297.1 ตร.กม. (3,589.6 ตร.ไมล์) |
ความสูง | 51 เมตร (167 ฟุต) |
ประชากร (สำมะโนปี 2010) | |
• นครระดับจังหวัด | 5,389,328 คน |
• ความหนาแน่น | 2,400 คน/ตร.กม. (6,200 คน/ตร.ไมล์) |
• รวมปริมณฑล[1] | 12,785,241 คน |
• ความหนาแน่นรวมปริมณฑล | 1,400 คน/ตร.กม. (3,600 คน/ตร.ไมล์) |
• ชาติพันธุ์ส่วนใหญ่ | ฮั่น |
เขตเวลา | UTC+8 (เวลามาตรฐานจีน) |
รหัสไปรษณีย์ | 515000, 515041 |
รหัสพื้นที่ | 754 |
รหัส ISO 3166 | CN-GD-05 |
ภาษา | ภาษาจีนหมิ่น |
สำเนียงท้องถิ่น | สำเนียงแต้จิ๋ว |
เว็บไซต์ | shantou |
ซัวเถา | |||||||||||||||||||||||||||||
"ช่านโถว" เขียนด้วยตัวอักษรจีน | |||||||||||||||||||||||||||||
อักษรจีนตัวย่อ | 汕头 | ||||||||||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
อักษรจีนตัวเต็ม | 汕頭 | ||||||||||||||||||||||||||||
ไปรษณีย์ | Swatow | ||||||||||||||||||||||||||||
|
ซัวเถา หรือ ช่านโถว (จีนตัวย่อ: 汕头; จีนตัวเต็ม: 汕頭; พินอิน: Shàntóu; ยฺหวิดเพ็ง: saan3 tau4; เป่อ่วยยี: Sòaⁿ-thâu อ่านว่า สั่ว(น์)เท้า) เป็นนครระดับจังหวัดของจีนที่ตั้งอยู่ในมณฑลกวางตุ้ง มีเนื้อที่ 234 ตารางกิโลเมตร ประชากร 4,846,400 คน
ซัวเถาตั้งอยูทางทิศตะวันออกเฉียงเหนือของมณฑลกวางตุ้ง (广东
ประวัติ[แก้]
เมืองซัวเถา ในสมัยราชวงศ์ราชวงศ์ซ้อง เคยเป็นเมืองท่าของ เมืองถัวเจียง (鮀江
เขตการปกครอง[แก้]
ซัวเถาเป็นนครระดับจังหวัด แบ่งเขตการปกครองออกเป็น 6 เขต และ 1 อำเภอ
- เขตหลงหู หรือ เล้งโอว (龙湖
区 Lónghú Qū) - เขตจินผิง หรือ กิมเพง (
金平 区 Jīnpíng Qū) - เขตเหาเจียง หรือ เห่ากัง (
濠 江 区 Háojiāng Qū) - เขตเฉาหยาง หรือ แต้เอียะ (
潮 阳区 Cháoyáng Qū) - เขตเฉาหนาน หรือ แต้นาม (
潮 南 区 Cháonán Qū) - เขตเฉิงไห่ หรือ เถ่งไฮ่ (
澄 海 区 Chénghǎi Qū) - อำเภอหนานเอ้า หรือ มามโอ้ (
南 澳县 Nán'ào Xiàn)
ความสัมพันธ์กับต่างประเทศ[แก้]
รัฐบาลจีนได้บอกว่าได้มีชาวจีน 2 ล้านกว่าคนที่อพยพไปจากจังหวัดซัวเถา ในช่วงเวลาที่แตกต่างกัน โดยมีเหตุผลจากสงครามกับพวกมองโกลและแมนจูเรียที่บุกผ่านกำแพงเมืองจีนทางภาคเหนือมาปกครองจีน รวมทั้งครั้งสงครามโลกครั้งที่ 2 ที่ต้องทำสงครามกับญี่ปุ่น ทำให้ผู้คนในซัวเถาอดอยากจากภัยสงครามจึงอพยพ โดยส่วนมากจะอพยพไปที่ประเทศไทยผ่านการนั่งเรือสำเภาและเรือกลไฟบางส่วนเดินทางผ่านแม่น้ำโขง และบางส่วนก็ไปที่สิงคโปร์ ดังนั้นเมืองนี้จึงมีเครื่องบินที่เชื่อมระหว่างกรุงเทพมหานคร และ จังหวัดซัวเถา
ภาษา[แก้]
เนื่องจากที่ตั้งของจังหวัดซัวเถา อยู่ติดกับจังหวัดแต้จิ๋ว จังหวัดซัวเถาจึงใช้ภาษาแต้จิ๋วเป็นภาษาถิ่น รวมกับภาษาจีนกลางซึ่งเป็นภาษาราชการ และเนื่องจากเป็นจังหวัดหนึ่งในมณฑลกวางตุ้ง จึงสามารถใช้ภาษากวางตุ้งได้ในการติดต่อสื่อสาร หรือทำธุรกิจได้เช่นกัน
ภาพ[แก้]
-
บ้านโบราณและเก๋งจีนซึ่งบอกว่าเป็นเมืองที่ได้รับอิทธิพลจากตะวันตก
อ้างอิง[แก้]
- ↑ OECD Urban Policy Reviews: China 2015, OECD READ edition. OECD iLibrary. OECD Urban Policy Reviews. OECD. 18 April 2015. p. 37. doi:10.1787/9789264230040-en. ISBN 9789264230033. ISSN 2306-9341.Linked from the OECD here
แหล่งข้อมูลอื่น[แก้]
- วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อเกี่ยวกับ ซัวเถา
- คู่มือการท่องเที่ยว Shantou จากวิกิท่องเที่ยว (ในภาษาอังกฤษ)
- เว็บไซต์หน่วยงานบริหารนครซัวเถา (ภาษาจีน)
- เว็บไซต์หน่วยงานบริหารนครซัวเถา (ภาษาอังกฤษ)
- Shantou Daily
- Guangdong Statistical Yearbook
- HISTORICAL PHOTOGRAPHS OF CHINA by UNIVERSITY OF BRISTOL