(Translated by https://www.hiragana.jp/)
มณฑลไหหลำ - วิกิพีเดีย ข้ามไปเนื้อหา

มณฑลไหหลำ

พิกัด: 19°12′N 109°42′E / 19.2°N 109.7°E / 19.2; 109.7
จากวิกิพีเดีย สารานุกรมเสรี
มณฑลไหหลำ

海南かいなん省しょう
มณฑล
การถอดเสียง 
 • ภาษาจีนไห่หนานเฉิ่ง (海南かいなん省しょう Hǎinán Shěng)
 • ชื่อย่อHI / ฉฺยง (พินอิน: Qióng; ยฺหวิดเพ็ง: king4; เป่อ่วยยี: khêng)
 • ภาษาไหหลำHái-nâm-séng
 • ภาษาจีนกวางตุ้งHoi2 Naam4 Saang2
ทิวทัศน์สวน Sanya Nanshan Dongtian
ทิวทัศน์สวน Sanya Nanshan Dongtian
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลไหหลำ
แผนที่แสดงที่ตั้งของมณฑลไหหลำ
พิกัด: 19°12′N 109°42′E / 19.2°N 109.7°E / 19.2; 109.7
ตั้งชื่อจากไห่ (海うみ hǎi) — "ทะเล"
หนาน (南みなみ nán) — "ใต้"
"ทางใต้ของทะเล (ช่องแคบฉฺยงโจว)"
เมืองหลวง
(และเมืองใหญ่สุด)		ไหโข่ว
เขตการปกครอง4 จังหวัด, 25 อำเภอ, 218 ตำบล
การปกครอง
 • เลขาธิการพรรคเฉิ่น เสี่ยวหมิง
 • ผู้ว่าการเฉิ่น เสี่ยวหมิง
 • ผู้ว่าการFeng Fei
 • ประธาน CPPCCMao Wanchun
พื้นที่[1]
 • ทั้งหมด35,191 ตร.กม. (13,587 ตร.ไมล์)
อันดับพื้นที่อันดับที่ 28
ความสูงจุดสูงสุด (Wuzhi Shan)1,840 เมตร (6,040 ฟุต)
ประชากร
 (2020)[2]
 • ทั้งหมด10,081,232 คน
 • อันดับอันดับที่ 28
 • ความหนาแน่น290 คน/ตร.กม. (740 คน/ตร.ไมล์)
 • อันดับความหนาแน่นอันดับที่ 17
ประชากรศาสตร์
 • ชาติพันธุ์ฮั่น: 82.6%
หลี: 15.84%
ม้ง: 0.82%
จ้วง: 0.67%
 • ภาษาและภาษาถิ่นภาษาไหหลำ, ภาษาจีนกวางตุ้ง, ภาษาไหล
รหัส ISO 3166CN-HI
GDP (2017[3])446.25 พันล้านเหรินหมินปี้ (อันดับที่ 28)
 • ต่อหัว48,429 (อันดับที่ 17)
HDI (2018)0.750[4] (สูง) (อันดับที่ 19)
เว็บไซต์ภาษาอังกฤษ ภาษาจีน
มณฑลไหหลำ
"ไห่หนาน" ในอักษรจีน
ภาษาจีน海南かいなん
ความหมายตามตัวอักษร"ทางใต้ของทะเล (ช่องแคบฉฺยงโจว)"
เกาะไห่หนาน
แผนที่เกาะไห่หนานในคริสต์ศตวรรษที่ 19
อักษรจีนตัวเต็ม海南かいなん島しま
อักษรจีนตัวย่อ海南かいなん岛
ความหมายตามตัวอักษรเกาะทางใต้ของทะเล
ชื่อในอดีต
จูหย่า
ภาษาจีน珠たま崖がけ
ความหมายตามตัวอักษรผาไข่มุก
ฉฺยงหย่า
อักษรจีนตัวเต็ม瓊崖
อักษรจีนตัวย่อ琼崖
ความหมายตามตัวอักษรผาหยก
ฉฺยงโจว
อักษรจีนตัวเต็ม瓊州
อักษรจีนตัวย่อ琼州
ความหมายตามตัวอักษรมณฑลหยก

ไหหลำ หรือ ไห่หนาน (จีน: 海南かいなんⓘ) เป็นมณฑลของสาธารณรัฐประชาชนจีนที่มีขนาดเล็กที่สุด ตั้งอยู่ทางใต้สุดของประเทศ ประกอบด้วย เกาะหลายเกาะในทะเลจีนใต้ โดยเกาะที่ใหญ่ที่สุดคือ เกาะไหหลำ ซึ่งมีช่องแคบฉฺยงโจวคั่นกลางระหว่างคาบสมุทรเหลย์โจวของมณฑลกวางตุ้งกับเกาะไหหลำ เมื่อชาวจีนพูดเกี่ยวกับ "ไห่หนาน" ในภาษาจีน มักจะหมายถึงเฉพาะเกาะไหหลำ เมื่อพูดถึงมณฑลไหหลำจะใช้คำว่า "ไห่หนานเฉิ่ง" เมืองหลวงคือ ไหโข่ว

ประวัติ

[แก้]

วันที่ 1 ตุลาคม พ.ศ. 2527 รัฐบาลจีนได้ตั้งเป็นเขตปกครองไห่หนาน (海南かいなん行政ぎょうせい区く) ซึ่งยังคงเป็นส่วนหนึ่งของมณฑลกวางตุ้ง และต่อมาในปี 2531 แยกออกจากมณฑลกวางตุ้งเป็นมณฑลไห่หนาน หลังการแยกออกเป็นมณฑล ไห่หนานถูกกำหนดให้เป็นเขตเศรษฐกิจพิเศษเพื่อการลงทุนโดยจากนักลงทุนชาวจีนโพ้นทะเล ซึ่งจัดอยู่ใน เขตเศรษฐกิจพิเศษของจีน (SEZs) ส่วนหนึ่งของการปฏิรูปเศรษฐกิจจีน

การแบ่งเขตการปกครอง

[แก้]

มณฑลไหหลำใช้ระบบการแบ่งเขตปกครองต่างจากมณฑลและเขตปกครองอื่น ๆ ของประเทศจีน โดยปกติ มณฑลส่วนใหญ่จะแบ่งออกเป็นระดับจังหวัด แต่ละจังหวัดแบ่งออกเป็นระดับอำเภอ ดังนั้น ระดับอำเภอจะไม่เป็นหน่วยย่อยของมณฑลโดยตรง แต่ในมณฑลไหหลำ เกือบทุกเขตปกครองระดับอำเภอจะเป็นหน่วยย่อยของมณฑลโดยตรง (ยกเว้น 8 เขตในไหโข่วและซานย่า) วิธีการปกครองแบบนี้เกิดจากประชากรของมณฑลไหหลำที่เบาบาง ซึ่งมีประมาณ 8 ล้านคน และสิ้นปี ค.ศ. 2017 มีประชากรจำนวน 9.26 ล้านคน[5]

แผนที่ของมณฑลไหหลำ
ระดับจังหวัด
  • (1) นครไหโข่ว (海うみ口こう市し) ซึ่งแบ่งต่อออกไปอีก 4 เขต:
    • เขตหลงหฺวา (龙华区く)
    • เขตซิ่วยิง (秀しげる英えい区く)
    • เขตฉยงชาน (琼山区く)
    • เขตเหม่ย์หลาน (美よし兰区)
  • (2) นครซานย่า (三さん亚市)
    • เขตจี๋หยาง (吉よし阳区)
    • เขตเทียนหยา (天涯てんがい区く)
    • เขตไห่ถัง (海棠かいどう区く)
    • เขตหยาโจว (崖がけ州しゅう区く)
  • (19) นครซันชา (三さん沙すな市し)
  • (3) นครตานโจว (儋州市し)
ระดับอำเภอ
  • นครระดับอำเภอ:
    • (8) นครเหวินชาง (文ぶん昌あきら市し)
    • (4) นครฉงไห่ (琼海市し)
    • (5) นครวั่นหนิง (万まん宁市)
    • (6) นครอู๋จื่อชาน (五指ごし山やま市し)
    • (7) นครตงฟาง (東方ひがしかた市し)
  • อำเภอ:
    • (9) อำเภอหลินเกา (臨高縣けん)
    • (10) อำเภอเฉิงไม่ (澄きよし邁縣)
    • (11) อำเภอติ้งอัน (定てい安やす縣けん)
    • (12) อำเภอถุนชาง (屯たむろ昌あきら縣けん)
  • เขตปกครองตนเอง:
    • (13) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี ชางเจียง (昌江まさえ黎はじむ族ぞく自治じち縣けん)
    • (14) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี ไป๋ชา (白しろ沙すな黎はじむ族ぞく自治じち縣けん)
    • (15) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลีและม้ง ฉงจง (琼中黎はじむ族ぞく苗なえ族ぞく自治じち縣けん)
    • (16) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี หลิงฉุ่ย (陵りょう水すい黎はじむ族ぞく自治じち縣けん)
    • (17) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลีและม้ง เป่าถิง (保ほ亭てい黎はじむ族ぞく苗なえ族ぞく自治じち縣けん)
    • (18) อำเภอปกครองตนเองชนชาติหลี เล่อตง (乐东黎はじむ族ぞく自治じち縣けん)

อ้างอิง

[แก้]
  1. ↑ "Doing Business in China - Survey". Ministry of Commerce - People's Republic of China. สืบค้นเมื่อ 5 August 2013.
  2. ↑ "Communiqué of the Seventh National Population Census (No. 3)". National Bureau of Statistics of China. 11 May 2021. สืบค้นเมื่อ 11 May 2021.
  3. ↑ "海南かいなん省しょう2017年ねん国民こくみん经济和わ社会しゃかい发展统计公こう报" [Statistical Communiqué of Hainan Province on the 2017 National Economic and Social Development] (ภาษาจีน). Statistical Bureau of Hainan Province. 2018-01-24. สืบค้นเมื่อ 2018-06-22.
  4. ↑ 《2013中国人ちゅうごくじん类发展てん报告》 (PDF) (ภาษาจีน). United Nations Development Programme China. 2013. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิม (PDF)เมื่อ 2014-06-11. สืบค้นเมื่อ 14 May 2014.
  5. ↑ http://www.stats.gov.cn/tjsj/ndsj/2018/indexch.htm

หนังสืออ่านเพิ่มเติม

[แก้]
  • D'Arcy Brown, Liam (2003). Green Dragon, Sombre Warrior: travels to China's extremes. London: John Murray. ISBN 0-7195-6038-1
  • Edmonds, Richard Louis. "Hainan province and its impact on the geography of China", Geography, Vol. 74, No. 2 (April 1989), pp. 165–169

แหล่งข้อมูลอื่น

[แก้]
วิกิมีเดียคอมมอนส์มีสื่อที่เกี่ยวข้องกับ มณฑลไหหลำ
Stub icon

บทความเกี่ยวกับสถานที่ในประเทศจีนนี้ยังเป็นโครง คุณสามารถช่วยวิกิพีเดียได้โดยการเพิ่มเติมข้อมูล

เข้าถึงจาก "https://th.wikipedia.org/w/index.php?title=มณฑลไหหลำ&oldid=11608940"