สติเยปาน เมซิช
สติเยปาน เมซิช | |
---|---|
เมซิชในปี พ.ศ. 2555 | |
ประธานาธิบดีแห่งโครเอเชียคนที่ 2 | |
ดำรงตำแหน่ง 19 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2543 – 18 กุมภาพันธ์ พ.ศ. 2553 | |
นายกรัฐมนตรี | อีวีกา ราชาน อีวอ ซานาเดีย ยาดรานกา กอซอ |
ก่อนหน้า | ฟราโญ ตุจมัน ซลาดกอ ทอมซิช (รักษาการ) |
ถัดไป | อีวอ ยอซิปอวิช |
ข้อมูลส่วนบุคคล | |
เกิด | 24 ธันวาคม พ.ศ. 2477 ออราฮอวีซา, ราชอาณาจักรยูโกสลาเวีย (ปัจจุบันอยู่ใน ประเทศโครเอเชีย) |
พรรคการเมือง | อิสระ (2543–ปัจจุบัน)[1] |
การเข้าร่วม พรรคการเมืองอื่น | พรรคคอมมิวนิสต์แห่งโครเอเชีย (2498–2533) พรรคสหภาพประชาธิปไตยโครเอเชีย (2533–2537) พรรคประชาธิปไตยอิสรนิยม (2537–2540) พรรคประชาชนโครเอเชีย (2540–2543) |
คู่สมรส | มิลกา เมซิช |
บุตร | 2 คน[2] |
ศิษย์เก่า | มหาวิทยาลัยซาเกร็บ |
วิชาชีพ | นักกฎหมาย |
ลายมือชื่อ | |
สติเยปาน เมซิช (โครเอเชีย: Stjepan Mesić; 24 ธันวาคม พ.ศ. 2477 –) เป็นนักกฎหมายและนักการเมืองชาวโครเอเชียซึ่งดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีคนที่สองของโครเอเชียตั้งแต่ปี พ.ศ. 2543 จนถึงปี พ.ศ. 2553 ก่อนหน้านี้เขาเคยดำรงตำแหน่งนายกรัฐมนตรีของสาธารณรัฐสังคมนิยมโครเอเชีย ประธานาธิบดีคนสุดท้ายของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมยูโกสลาเวีย เลขาธิการขบวนการไม่ฝักใฝ่ฝ่ายใด หลังโครเอเชียได้รับเอกราชเขายังดำรงตำแหน่งเป็นประธานรัฐสภาโครเอเชียตั้งแต่ พ.ศ. 2535 ถึง พ.ศ. 2537 รวมทั้งยังเป็นผู้พิพากษาที่นาชีเชและนายกเทศมนตรีเมืองออราฮอวิชาซึ่งเป็นบ้านเกิดของเขา[3]
เมซิชเคยเป็นสมาชิกสภาผู้แทนราษฎรของสาธารณรัฐสังคมนิยมโครเอเชียในช่วงคริสต์ทศวรรษ 1960 จากนั้นได้เว้นว่างงานการเมืองเป็นเวลานานจนกระทั่งในปี พ.ศ. 2533 เขาได้รับเลือกให้เป็นนายกรัฐมนตรีของสาธารณรัฐสังคมนิยมโครเอเชียในนามพรรคสหภาพประชาธิปไตยโครเอเชีย และยังดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีของสหพันธ์สาธารณรัฐสังคมนิยมยูโกสลาเวียก่อนล่มสลายใน พ.ศ. 2534 หลังจากการล่มสลายของยูโกสลาเวีย เขาได้รับเลือกให้เป็นประธานรัฐสภาโครเอเชีย ก่อนจะลาออกจากพรรคสหภาพประชาธิปไตยโครเอเชียเพื่อจัดตั้งพรรคประชาธิปไตยอิสรนิยมแห่งโครเอเชีย ก่อนที่ในปี พ.ศ. 2540 สมาชิกพรรคดังกล่าวจะรวมกับพรรคประชาชนโครเอเชีย[4]
หลังการถึงแก่อสัญกรรมของฟราโญ ตุจมันในปี พ.ศ. 2542 เขาได้รับการเลือกตั้งให้เป็นประธานาธิบดีคนที่สองของโครเอเชียในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2543 เขาเป็นประธานาธิบดีโครเอเชียคนสุดท้ายที่ดำรงตำแหน่งด้วยระบอบกึ่งประธานาธิบดีก่อนที่จะมีการเปลี่ยนระบอบการปกครองเป็นสาธารณรัฐระบบรัฐสภาโดยลดอำนาจของประธานาธิบดีลง ต่อมาเขาได้รับการเลือกตั้งกลับมาอีกครั้งในปี พ.ศ. 2548 ในวาระการดำรงตำแหน่งประธานาธิบดีสมัยที่สองของเขาเป็นช่วงที่เขาได้รับคะแนนนิยมจากประชาชนโครเอเชียมากที่สุด[5][6]จากการสำรวจความคิดเห็นโดยสื่อภายในประเทศ[7][8]
ในเดือนกุมภาพันธ์ พ.ศ. 2545 เมซิชเดินทางเยือนประเทศไทยอย่างเป็นทางการในฐานะแขกของรัฐบาลทักษิณ ชินวัตร[9] และได้เข้าเฝ้าสมเด็จพระกนิษฐาธิราชเจ้า กรมสมเด็จพระเทพรัตนราชสุดาฯ สยามบรมราชกุมารี[9]
อ้างอิง
[แก้]- ↑ "41 7.5.2001 Ustav Republike Hrvatske (pročišćeni tekst)". Narodne-novine.nn.hr. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2013.
- ↑ "Unuka Sara je trudna: Stjepan Mesić (79) će postati pradjed". 24sata. สืบค้นเมื่อ 7 พฤศจิกายน 2013.
- ↑ "Stipe Mesić profile". Moljac.hr. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 กรกฎาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 17 มกราคม 2013.
- ↑ url=https://www.youtube.com/watch?v=9w2PMEWh6EM
- ↑ Robert Bajruši (9 December 2003). "Stjepan Mesić i dalje najpopularniji političar" [Stjepan Mesić still the most popular politician]. Nacional (weekly) (ภาษาโครเอเชีย). No. 421. เก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 17 กรกฎาคม 2012. สืบค้นเมื่อ 15 กุมภาพันธ์ 2019.
- ↑ "Najpopularniji Mesić i HDZ, Vladi prosječno trojka". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 22 กุมภาพันธ์ 2005. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2007.
- ↑ "The page cannot be found". คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 10 กุมภาพันธ์ 2012. สืบค้นเมื่อ 30 พฤศจิกายน 2007.
- ↑ "Dalmacija vjeruje HDZ-u i Mesiću". Slobodna Dalmacija. 18 มีนาคม 2007. คลังข้อมูลเก่าเก็บจากแหล่งเดิมเมื่อ 18 March 2007. สืบค้นเมื่อ 18 พฤศจิกายน 2007.
- ↑ 9.0 9.1 สาธารณรัฐโครเอเชีย - กระทรวงการต่างประเทศ