but

Ayrıca bakınız: But, Bụt, but-, bút, bût, būt, бут

Türkçe

Köken

Osmanlı Türkçesi بت‎

Söyleniş

• IPA^(anahtar): /ˈbut/
• Heceleme: but

Ad

but (belirtme hâli butu, çoğulu butlar)

1. (anatomi) insan vücudunun kalça ile diz arasındaki kısmı

   Kimi azık torbasını, kimi yanındakinin kaba budunu yastık yapmıştı kafasına. — R. Enis

2. hayvanların, arka bacaklarının gövdeye bitişik olan dolgun, etli bölümü

Çekimleme

but adının çekimi

		tekil	çoğul
yalın		but	butlar
belirtme		butu	butları
yönelme		buta	butlara
bulunma		butta	butlarda
ayrılma		buttan	butlardan
tamlayan		butun	butların
iyelik
		tekil	çoğul
1. tekil	yalın	butum	butlarım
	belirtme	butumu	butlarımı
	yönelme	butuma	butlarıma
	bulunma	butumda	butlarımda
	ayrılma	butumdan	butlarımdan
	tamlayan	butumun	butlarımın
2. tekil	yalın	butun	butların
	belirtme	butunu	butlarını
	yönelme	butuna	butlarına
	bulunma	butunda	butlarında
	ayrılma	butundan	butlarından
	tamlayan	butunun	butlarının
3. tekil	yalın	butu	butları
	belirtme	butunu	butlarını
	yönelme	butuna	butlarına
	bulunma	butunda	butlarında
	ayrılma	butundan	butlarından
	tamlayan	butunun	butlarının
1. çoğul	yalın	butumuz	butlarımız
	belirtme	butumuzu	butlarımızı
	yönelme	butumuza	butlarımıza
	bulunma	butumuzda	butlarımızda
	ayrılma	butumuzdan	butlarımızdan
	tamlayan	butumuzun	butlarımızın
2. çoğul	yalın	butunuz	butlarınız
	belirtme	butunuzu	butlarınızı
	yönelme	butunuza	butlarınıza
	bulunma	butunuzda	butlarınızda
	ayrılma	butunuzdan	butlarınızdan
	tamlayan	butunuzun	butlarınızın
3. çoğul	yalın	butu	butları
	belirtme	butunu	butlarını
	yönelme	butuna	butlarına
	bulunma	butunda	butlarında
	ayrılma	butundan	butlarından
	tamlayan	butunun	butlarının

Eş anlamlılar

• (anatomi): uyluk

Çeviriler

anatomi

• Almanca: Oberschenkel (de) e
• Eski* Fince: reisi (fi)
• Fransızca: fesse (fr) d
• İbranice: ירך‎ (he) (yarekh)
• İngilizce: thigh (en)
• Rusça: бедро (ru) (bedro)
• Tatarca: bot (tt)

  Osmanlı Türkçesi: بت‎ (ota)

hayvanlarda

• Almanca: Rumpsteak (de) n
• Eski* Fince: reisi (fi)
• Fransızca: fesse (fr) d
• İngilizce: buttock (en)
• Rusça: бедро (ru) (bedro)
• Tatarca: bot (tt)

  Osmanlı Türkçesi: بت‎ (ota)

Kaynakça

• Türk Dil Kurumuna göre "but" maddesi

Ek okumalar

Vikipedi'de but

Çağatayca

Söyleniş

• Heceleme: but

Ad

1. fahz, ran, san
2. mahbub, mâşuk
3. put, putperest

Gagavuzca

Köken

Eski Türkçe

Söyleniş

• Heceleme: but

Ad

but

1. (anatomi) but

Kaynakça

• Etymological Dictionaries - Andras Rajki

İngilizce

Köken

Orta İngilizce but sözcüğünden devralındı, buten, boute, bouten, o da , o da Ana Batı Cermence *biūtan sözcüğünden devralındı, *biūtini, be- + out kelimesinin eşiti. İskoç İngilizcesi but, , Saterland Frizcesi buute, Frizce bûten, Felemenkçe buiten, Dutch Low Saxon buten, German Low German buuten ile soydaş, , obsolete Almanca baußen, Lüksemburgca baussen ile soydaştır. bin, about ile kıyaslayınız.

Söyleniş

• (vurgulu, BK ağzı) IPA^(anahtar): /bʌt/, [bɐt]
• (vurgulu, ABD ağzı) IPA^(anahtar): /bʌt/
• (vurgulu, İskoçya, İrlanda ağzı) IPA^(anahtar): /bʊt/
• (vurgulu, Kuzey İngiltere ağzı) IPA^(anahtar): /bʊt/
• (İrlanda ağzı) IPA^(anahtar): [bɞθしーた̠]

• Audio (ABD)

  (dosya)

• Audio (AUえーゆー)

  (dosya)

• (vurgusuz) IPA^(anahtar): /bət/
• Kafiyeler: -ʌt
• Eş seslisi: butt
• Heceleme: but

Bağlaç

but

1. ama, lakin
2. ancak, fakat

   Not difficult but easy. — Zor değil, (fakat) kolay.

Kaynakça

• KÚNOS, Dr. Ignaz (1902). Şeyh Süleyman Efendi, Çağatayca-Osmanlıca Sözlük. Budapeşte: Section Orientale de la Société Ethnographique Hongroise.