czoło

波なみ蘭らん語ご

czoło

詞し源げん

源みなもと自じ原始げんし斯拉夫おっと語ご *čelo。

發音はつおん

• 國際こくさい音標おとしべ^(幫助)：/ˈt͡ʂɔ.wɔ/
• (中古ちゅうこ波は蘭らん語ご) 國際こくさい音標おとしべ^(幫助)：/ˈt͡ʂɔ.ɫɔ/

• 音おと頻しき：

  (檔案)

• 韻いん部ぶ：-ɔwɔ
• 音節おんせつ化か：czo‧ło

• 音おと頻しき：

  (檔案)

名詞めいし

czoło n (指ゆび小しょう詞し czółko)

1. 額がく頭あたま

變格へんかく

czoło 的てき變格へんかく

	單數たんすう	複數ふくすう
主格しゅかく	czoło	czoła
屬ぞく格かく	czoła	czół
與格よかく	czołu	czołom
賓格ひんかく	czoło	czoła
工具こうぐ格かく	czołem	czołami
方位ほうい格かく	czole	czołach
呼よび格かく	czoło	czoła

派生はせい詞し

• (名詞めいし) czelność, czołówka
• (形容詞けいようし) czelny, czołowy

名詞めいし

czoło n

1. 前方ぜんぽう；前ぜん沿

   Na czele pochodu szli zasłużeni dla partii działacze.

變格へんかく

czoło 的てき變格へんかく

	單數たんすう
主格しゅかく	czoło
屬ぞく格かく	czoła
與格よかく	czołu
賓格ひんかく	czoło
工具こうぐ格かく	czołem
方位ほうい格かく	czele
呼よび格かく	czoło

近きん義ぎ詞し

• (前方ぜんぽう)： przód
• (前ぜん沿)： awangarda

拓つぶせ展てん閱讀

• 參まいり見みczoło 在ざい Wielki słownik języka polskiego, Instytut Języka Polskiego PAN 中ちゅう的てき內容
• 參まいり見み波は蘭らん語ご詞し典てんPWN上じょう有ゆう關せきczoło的てき內容