Corpus Aristotelicum

aus Wikipedia, der freien Enzyklopädie
Zur Navigation springen Zur Suche springen

Corpus Aristotelicum bezeichnet die Schriften des Aristoteles, die auf uns gekommen sind; die Rezeption begann bereits im Hellenismus und wurde in der Spätantike intensiviert. Dabei handelt es sich in der großen Mehrheit um esoterische Schriften, die nicht (zumindest nicht in dem überlieferten Zustand) zur Publikation bestimmt waren, sondern vielmehr eigene Notizen und Vorlesungsskripte darstellen, die sogenannten Pragmatien. Die exoterischen Schriften, die zum Teil wie die Schriften Platons in Dialogform verfasst waren, sind zum großen Teil verloren. Eine gewisse Ausnahme hierbei bildet der Protreptikos. Eine wichtige Schrift, die Aristoteles zugeschrieben, aber nicht im Corpus Aristotelicum aufgeführt wird, ist Der Staat der Athener (Ἀθηναίων πολιτεία), die erst zum Ende des 19. Jahrhunderts in Ägypten gefunden wurde.

Das Corpus Aristotelicum umfasst:

  • Organon (Ὄργανον)
    • Kategorien (Κατηγορίαι)
    • De interpretatione (Πぱいεいぷしろんρろーὶ Ἑρμηνείας)
    • Analytica priora (Ἀναλυτικῶνにゅー προτέρων) ΑあるふぁΒべーた
    • Analytica posteriora (Ἀναλυτικῶνにゅー ὑστέρων) ΑあるふぁΒべーた
    • Topik (Τοπικῶνにゅー) ΑあるふぁΘしーた
    • Sophistische Widerlegungen (Πぱいεいぷしろんρろーὶ σοφιστικῶνにゅー ἐλέγχων)
  • Physik (Φυσικῆς Ἀκροάσεως) ΑあるふぁΘしーた
  • De caelo (Πぱいεいぷしろんρろーοおみくろんὐρανοῦ) ΑあるふぁΔでるた
  • De generatione et corruptione (Πぱいεいぷしろんρろーὶ γενέσεως κかっぱαあるふぁὶ φθορᾶς) ΑあるふぁΒべーた
  • Meteorologica (Μετεωρολογικῶνにゅー) ΑあるふぁΔでるた
  • De mundo ad Alexandrum (Πぱいεいぷしろんρろーὶ κόσμου πぱいρろーὸς Ἀλέξανδρον)*
  • De anima (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ψυχῆς) ΑあるふぁΓがんま
  • Parva naturalia
    • De sensu et sensibilibus (Πぱいεいぷしろんρろーαあるふぁἰσθήσεως κかっぱαあるふぁαあるふぁἰσθητῶνにゅー)
    • De memoria et reminiscentia (Πぱいεいぷしろんρろーὶ μνήμης κかっぱαあるふぁὶ ἀναμνήσεως)
    • De somno et vigilia (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ὕπνου κかっぱαあるふぁὶ ἐγρηγόρσεως)
    • De insomniis (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ἐνυπνίων)
    • De divinatione per somnum (Πぱいεいぷしろんρろーτたうῆς κかっぱαあるふぁθしーた’ ὕπぱいνにゅーοおみくろんνにゅー μαντικῆς)
    • De longitudine et brevitate vitae (Πぱいεいぷしろんρろーὶ μακροβιότητος κかっぱαあるふぁὶ βραχυβιότητος)
    • De juventute et senectute (Πぱいεいぷしろんρろーὶ νεότητος κかっぱαあるふぁὶ γήρως)
    • De vita et morte (Πぱいεいぷしろんρろーζぜーたωおめがῆς κかっぱαあるふぁὶ θανάτου)
    • De respiratione (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ἀναπνοῆς)
  • De spiritu (Πぱいεいぷしろんρろーὶ πνεύματος)
  • Historia animalium (Πぱいεいぷしろんρろーτたうζぜーたαあるふぁ ἱστορίαι) ΑあるふぁΚかっぱ
  • De partibus animalium (Πぱいεいぷしろんρろーζぜーたωおめがνにゅー μορίων) ΑあるふぁΔでるた
  • De motu animalium (Πぱいεいぷしろんρろーζぜーたωおめがνにゅー κινήσεως)
  • De animalium incessu (Πぱいεいぷしろんρろーὶ πορείας ζぜーたωおめがνにゅー)
  • De generatione animalium (Πぱいεいぷしろんρろーζぜーたωおめがνにゅー γενέσεως) ΑあるふぁΕいぷしろん
  • De coloribus (Πぱいεいぷしろんρろーὶ χρωμάτων)*
  • De audibilibus (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ἀκουστῶνにゅー)*
  • Physiognomica (Φυσιογνωμονικῶνにゅー)*
  • De plantis (Πぱいεいぷしろんρろーὶ φυτῶνにゅー) ΑあるふぁΒべーた*
  • Mirabilium auscultationes (Πぱいεいぷしろんρろーὶ θαυμασίων ἀκουσμάτων)*
  • Mechanica (Μηχανικά)*
  • Problemata (Προβλημάτων) ΑあるふぁΚかっぱΑあるふぁΚかっぱΘしーた,ΛらむだΑあるふぁΛらむだΗいーた*
  • De lineis insecabilibus (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ἀτόμων γがんまρろーαあるふぁμみゅーμみゅーνにゅー)*
  • De ventorum situ et nominibus (Ἀνέμων θέσεις κかっぱαあるふぁὶ προσηγορίαι)*
  • De Melisso, Xenophane, Gorgia (Πぱいεいぷしろんρろーὶ Ξενοφάνους, Πぱいεいぷしろんρろーὶ Ζήνωνος, Πぱいεいぷしろんρろーὶ Γοργίου)*
  • Metaphysik (Τたうνにゅー μみゅーεいぷしろんτたうτたうὰ φυσικά) ΑあるふぁΝにゅー[1]
  • Nikomachische Ethik (Ἠθικῶνにゅー Νικομαχείων) ΑあるふぁΚかっぱ
  • Magna moralia (Ἠθικῶνにゅー Μεγάλων) ΑあるふぁΒべーた*
  • Eudemische Ethik (Ἠθικῶνにゅー Εいぷしろんὐδημίων) ΑあるふぁΗいーた
  • De virtutibus et vitiis (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ἀρετῶνにゅー κかっぱαあるふぁὶ κακίων)*
  • Politik (Πολιτικά) ΑあるふぁΘしーた
  • Oeconomica (Οおみくろんἰκονομικῶνにゅー) ΑあるふぁΒべーた*
  • Rhetorik (Τέχνης ῥητορικῆς) ΑあるふぁΓがんま
  • Rhetorica ad Alexandrum (Ῥητορικὴ πぱいρろーὸς Ἀλέξανδρον)*
  • Poetik (Πぱいεいぷしろんρろーὶ ποιητικῆς)
*Unechtes
Allgemeine Literatur bei Aristoteles, Literatur zu den Schriften jeweils dort.

Einzelnachweise

[Bearbeiten | Quelltext bearbeiten]
  1. Immanuel Bekker (Hrsg.): Aristoteles Graece. 2 Bde. – Verlag Georg Reimer, Berlin 1831ff: Bd. 2, S. 980ff