Ο εθνοκεντρισμός ως κοσμοθεώρηση υποδηλώνει την άποψη πως κάποιος πολιτισμός ή κοινωνία ή ομάδα είναι εγγενώς ανώτερος από όλους τους άλλους. Η κρίση των άλλων πολιτισμών γίνεται με βάση τα δικά του πολιτισμικά ιδεώδη, θεωρώντας οτιδήποτε «διαφορετικό» ως κατώτερο. Κατ’ ουσίαν ο εθνοκεντρισμός υποδηλώνει μια αδυναμία πρόσληψης του πολιτισμού μιας διαφορετικής φυλετικής ή εθνικής ομάδας με διαφορετική θρησκείακαι ήθη, γλώσσα, πολιτικό ή οικονομικό σύστημα. Τούτο, γιατί η αντίληψη ενός εθνοκεντρικού συστήματος σκέψης στηρίζεται στην υπόθεση ότι ο κόσμος καιη πραγματικότητα είναι τμήμα του δικού του πολιτισμικού συστήματος αξιών. Υποδηλώνει, επίσης, την αδυναμία αντίληψης μιας κοινής βάσης στην ανθρωπότητα, πίσω από τις επιφανειακές παραλλαγές των κοινωνικών και πολιτισμικών παραδόσεων. Η έννοια του ευρωπαϊκού εθνοκεντρισμού προσδιορίζει τοπικά τα παραπάνω, θέτοντας ως βάση του δυτικού πολιτισμού τα πολιτισμικά –ή πολιτιστικά- επιτεύγματα του ευρωπαϊκού χώρου καιτου αυτοπροσδιορισμού του ως φυσική συνέχεια του κλασικού ελληνικού πολιτισμού.
